Chapter 5: Just Let Me Go

12 2 0
                                    

A/N: SORRY FOR THE LATE UPDATE. BUSY LANG LUMAMON HAHAHAHA. BELATED MERRY CHRISTMAS. ADVANCE HAPPY NEW YEAR. Keep on reading. Leave a comment/suggestion. Vote po. Mwuah mwuah 




"Hello?"  finally, sinagot niya rin.

"Trim? Hi. How are you? Galit ka pa ba sakin? I'm really sorry kung ano man yung nagawa ko. Wag ka na magalit please?".

"I'm fine. Sorry din kanina. I'm really sorry Krizcha, wala ka naman talagang kasalanan eh. I just had a rough day."  Hay. Thank God magkakaayos na kami ng baklang 'to.

"Are you sure you're fine? You can talk to me whenever you want. Trim, I'm your bestfriend. I'll try to understand you no matter what naman eh." Alam kong ayaw niyang pinipilit ko sya when it comes to this pero I think I have the right naman.

"Not now Krizcha. Sumasama lang yung loob ko." Okay, eto nanaman tayo but ano pa nga bang magagawa ko? I don't want another fight so, ako nalang ulit yung iintindi. Maybe hindi pa talaga siya handa. I won't force him.

"Alright. Cheer up Trimmy! Papanget ka niyan. I don't want to have a losyang friend ano?! HAHAHHAHA"

"SINONG LOSYANG?! Gaga. Kahit magmukmok ako magdamag mas maganda parin ako sayo."

"Yah yah. Whatever baklita!"  I'm just so glad that we're okay now.

--

Ang aga naman ng baklang 'to.

"Miss mo na ako, friend?"

"Ambisyosang froglet. Bat naman?"

"Aga mo pumasok eh HAHAHAHHA."

"Sorry. Not like you. Punctual ako bruh." yah right. "Tska magpapasa kasi ako netong project natin sa BioChem, nakalimutan ko kahapon idaan kay Ma'am. OMG Sana tanggapin- pinagpuyatan ko 'to." Told ya. Di talaga ganyan yan.

"Kay Ma'am Teemang?! Lagot ka. Umaalburuto pa naman yun kahapon. Wala na daw siyang tatanggapin na late papers. HAHAHAHAH Napaka drama queen kasi ."

"Gaga! Alis na ako. You're not helping naman eh. Kaasar."

"Ingat sila sayo bakla."

"Ingat ka kay McArthy! May utang ka pang kwento sakin bruhilda ka!." SHOCKS! Alin dun yung ikukwento ko? Ano yung alam nya? Lakas talaga ng radar ng baklang mahaba ang biyas.

I was really nervous for the whole day kasi alam ko namang hindi ako tatantanan nyang si Trim hanggat di ako nag kukwento. Sana nalang talaga makalimutan nya. Oh please lang.

I was out of my mind nang dahil diyan kaya wala rin ako sa sarili halos buong magdamag. Di na rin kami masyadong nagkasama ni Trim maliban sa klase namin but we're not seatmates so.. yah you get the point. At during breaks di siya nakasabay cause he had to rush the requirements and activities na para sana kahapon. Yes, yung mga nakalimutan niya daw. Ewan ko lang kung payagan siya, his excuse is not valid for me kasi. Pero malakas yung powers ng baklang yan. Ewan ko ba kung bakit. The most possible time na magkakausap kami is sa shift ko sa library after class. So, before pa man yun hinanda ko na yung mga sasabihin ko. I practiced for million times. Charot. But alam ko maraming beses. I don't know why I'm being anxious but all I know is I really don't wanna talk about Bryan.

Bumabagabag parin sakin yung mga sinabi at ikinilos niya netong mga nakaraang araw. Sometimes he's Mason but sometime's he's a devil version of himself that I barely know. Alam kong hindi ko na dapat nililink yung sarili ko sa buhay niya but I just... I just can't help it. It's like there's a little spark inside of me na lumalaban parin. I know it's impossible after what he did. I'll never forget that pero meron parin saking naniniwala na hindi niya kayang gawin yun. But I saw it with my own eyes. He did it. He chose it. He chose to betray me. He chose to break me.

I ruined again my day with all the thoughts about him. Hindi ko na mabilang kung ilang beses ko nang pinangaralan ang sarili ko about letting all the memories go - na dapat wala na akong pakialam sa kanya kasi wala na rin naman siyang pakialam sa akin in the first place. Kung pipilitin ko lang paniwalain ang sarili kong meron pang maipaglalaban sa pagmamahalan namin, alam kong sa huli ako lang ang patuloy na mahuhulog at hindi kailanman sasaluhin ng taong inaasahan kong sumalo. He will always be that guy. The guy who'll make you believe that he loves you but in the end, ikaw lang pala yung nagmamahal. Matagal ko nang alam 'to eh. Sadyang tanga lang ako.

"Excuse me? Ms. Evans. I would like to borrow this book." Tadhana, nananadya ka ba?!

"O-okay. Just sign here, please." Don't do it Krizcha. No. ple- "Mason." Bakit ba ang tanga-tanga ko?!

"Bryan" Pag c-correct niya.

"Hayaan mo kong tawagin kang Mason. You were my Mason."

"Yes. I was. Pero hindi na ngayon so, why would I let you?! Quit playing games Krizcha, we're done. matagal na!" I know...

"Why? Bakit mo yun ginawa?! I loved you."

"Bullshit. I don't wanna hear it. Love? Mahal mo ako? If betrayal is  part of love, I don't wanna love you anymore."

"What are you talking about?! Ikaw ang nagloko Mason! Kitang-kita ko. Huwag mong baliktarin yung sitwasyon. Oo mahal kita! Oo siguro nga nagkulang ako! Pero hindi sapat yun para saktan mo ako. Ayaw mo marinig?! Bakit hah? Kasi alam mo na ikaw ang dahilan kung bakit tayo nasira!"

"Tangina naman! Ako pang ang bumabaliktad ngayon?! Sige ako na. Ako na yung nagloko pero tangina ayaw ko na makipagtalo. Hindi na pwedeng mabalik yung tayong pinaglalaban mo. Nagbago ka. Nagbago na rin ako. Tanggapin mo nalang na hindi talaga tayo yung tinadhana. Just go with Trim. Bagay kayo."

"What the fuck?! Trim?! He's my bestfriend. He's gay. Ano bang pumasok dyan sa isip mo?"

"Just shut it Kate! This conversation is over. I am over."

"Ganyan naman kadali sayo lahat di ba? Pag ayaw mo na, aalis ka nalang without considering me!"

"WHAT THE HECK IS HAPPENING HERE? ANDITO KA NANAMAN MCARTHY?! LAYUAN MO NA SI KRIZCHA PWEDE BA?" Hindi ko alam kung matutuwa ba akong nandito si Trim ngayon.

"Oh look who's here. Trimmanuel Kurt Fraser. A gay huh?"

"Shut up Bryan. I'm warning you." Trim is wearing his cold and deadly stare. Si Trim ba talaga to? Mason was about to leave with a smirk in his face. What is happening?!

"Krizcha, just let me go." Huling mga salitang tumatak sa buong pagkatao ko. With those words behind, he left me.

Am I ready to let you go? 

Until We Met AgainWhere stories live. Discover now