mistletoe | l.gl

thirty five.

guanlin's.

Pagkatapos ko basahin yung text ni jihoon, tinanong ko kaagad si daniel kung saan nagsstay si patricia.

Oo, pinuntahan ko pa si danik sa bahay nila para magtanong.

"Mag-aalas dose na, lai guanlin. Ano ba yang itatanong mo na hindi mo na kaya ipagpabukas?" Natahimik ako saglit.

"Saang hospital nagstay sila mistletoe?" Tinitigan niya ko.

"Bakit? Para saktan ulit yung bestfriend ko? Hindi na bye." Paalis na siya ng hinila ko.

"Hyung, sige na. Gusto ko siya makita. Please hyung, please." Sinabi niya agad kung saan saka ako nagmadali.

Nung pumunta ako, dahil kilala naman ako ng mommy nya, pinapasok niya ako. Nakita ko siya nakatingin sa dingding, tulala.

Huminga ako ng malalim at napansin niya naman ako kaya nagulat siya. Pagkatapos nun, bigla siyang nawalan ng reaksyon.

"I'm sorry, patsi. Kailangan din kasi ako ni Canice that time tapos nalowbatt--"

"Okay lang. Kasalanan ko naman na nagpakatanga ako. Na akala ko may iniintay ako. Ayan, napuruhan na ko.

"Hindi mo na kailangan magexplain, guanlin. I already accepted the defeat. Go on, be happy with canice.

"Basta wag mo ko kakalimutan ha? Na sa buong buhay mo, may isang babaeng nabaliw sayo na binigyan ka ng mistletoes sa loob ng isang buwan. Sige, makakaalis ka na."

Something strucked me. I realized that, I already like her.

but I think it's not enough.

With that, I left.

**
medyo angst-y and lame, sorry naaaaaaaaaa