Epiloog

37 7 2
                                    

"Paarspoot waar ben je!" Triest loopt Sterpoot door het woud. "Paarspoot, Sterpoot is okè!" "Paarspoot, kom terug!" De patrouille die bestaat uit. Vlekwind, Kleinklauw, Goudpoot en Sterpoot, loopt de Rivierclan grens langs. "Hij moet toch ergens zijn!" Sterpoot sleept zijn staart somber achter zich aan.

Goudpoot kijkt hulpeloos om zich heen. "Sneeuwijs heeft zijn geur kunnen volgen tot in het midden van het territorium, daar werd de Schaduwclan geur te sterk en kon hij ze niet meer onderscheiden."

Alsof Sneeuwijs zijn best zou doen, door Paarspoot is hij immers geen commandant geworden.

"We vinden hem wel!" Troost Kleinklauw de twee leerlingen. Ookal ziet het er niet uit dat ze haar eigen woorden gelooft.

Het is al drie zonopkomsten geleden dat Paarspoot vermist is. Ik mis hem heel erg.

"Kom, dan gaan we naar huis. Morgen zoeken we weer." Vlekwind draait zich om en loopt weer richting het kamp.

"Okè." Kleinklauw en Goudpoot draaien zich ook om.

"Jullie kunnen nog niet weggaan! Het is nog licht!" Geschrokken kijkt Sterpoot de bloedverwanten van Paarspoot aan.

"Sterpoot, kijk naar de zon. Het is al bijna zonsondergang! We moeten wel." Probeert Vlekwind Sterpoot over te halen.

"Ik geef niet op, NOOIT!" Boos rent Sterpoot van de patrouille weg.
"Sterpoot wacht!" Roept Goudpoot nog, maar Sterpoot kan haar al niet meer horen.
_________________________

Het begint al weer zonsopgang te worden als Sterpoot langs het Donderpad loopt. Is dat de vacht van... verbaast rent Sterpoot naar de kat die naast het Donderpad staat.

"Paarspoot!" Sterpoot begint sneller te rennen als hij Paarspoot herkent.

"Paarspoot, ik heb je zo gemist, iedereen was zo ongerust! Kom mee dan gaan we naar het kamp." Sterpoot draait zich om en raced richting het kamp. Als hij merkt dat Paarspoot hem niet volgt loopt hij verbaast weer naar Paarspoot.

"Paarspoot?" Sterpoot zwaait zijn staart voor Paarspoot zijn ogen. "Paarspoot!" Schreeuwt Sterpoot.

Maar Paarspoot beweegt nog steeds niet.

"Waarom moest je doodgaan?" Hoort Sterpoot, Paarspoot mompelen.
"Wie is dood?!" Verbaast staart Sterpoot zijn rood gekleurde vriend aan.

"Ik had je kunnen redden. Ik moest gewoon meteen in de rivier springen. Waarom aarzelde ik!" Paarspoot kijkt strak naar het Donderpad.

"Waar heb je het over!" Slaakt Sterpoot uit.

"Ik kon niet eten, wetend dat jij op sterven lag. Ik hoorde jammerkreten toen ik langs het kamp liep. En toen ik de volgende dag keek, was je weg. Je bent dood, allemaal door mijn domme angst voor water!"
Nu pas merkt Sterpoot hoe mager Paarspoot is.

"Ik herinner me nog toen ik en Goudpoot leerlingen werden. Groenpoot en jij waren zo jaloers!" Even komt er een glimlach op het gezicht van Paarspoot.

"Ja ik herinner me dat nog, maar waarom zeg je dat?" Ongerust gaat Sterpoot zitten.

"En weet je nog toen jij en ik een schijngevecht moesten doen. Er was geen winnaar, omdat Sneeuwijs en Steenmist gingen vechten over hoe jij het deed." Paarspoot kijkt opeens weer ernstig.

"En toen ik en Sneeuwijs gingen vechten..." Paarspoot zakt door zijn achterpoten.

"Maar nu, nu ga ik me bij je voegen!" Paarspoot maakt zich klaar voor de sprong.

Sterpoot roept nog na "Paarspoot, nee!" Maar het was al te laat, Paarspoot was voor een monster gesprongen...

Dit was het boek, Starpaw's Fate! Ik hoop dat je het een leuk boek vond! Er komt nog een vervolg. Starpaw's Balance.

~~Scourge~~

Starpaw's Fate  (Dutch)Where stories live. Discover now