Bölüm 10

3.6K 207 11
                                    


Ben ağlamaktan ambulansı arıyamamıştım ama sanırım birisi aramıştı ambulans geldi hemen Soo'yu sedyeye aldılar .Öyle korkuyorum ki anlatamam o öyle hep sessizdi ama bu sessizliği beni çok telaşlandırıyor.Sonunda hastaneye gelmiştik bana 100 yıl gibi geçmişti şu 10 dakika ...

Hemen odanın birisine aldılar. Yaklaşık yarım saat sonra odadan doktoru çıktı. Hemen yanına gitti.

-Hastanın neyi oluyosunuz?

-Ü-vey kardeşiyim.

-Peki bay Soo daha önceki durumunu biliyorsunuz değil mi?

-Evet biliyorum.

-Kazada konuşmaya yardımcı olan sinirler zarar görmüştü.Tuhaf hemde çok...

-Neden?

-Çünkü iyileşmeye başlamışlar.

-Ne ciddi misiniz , biraz daha açıklar mısınız ?

-Yani konuşmasına az kaldı bir gün baktınız konuşuyor ... Yani buna artık hazırlanın Bay Kyungsoo kurtulacak bu durumdan.

Şu an o kadar çok mutluyum ki anlatamam iyikide bayılmış . Yani yanlış anlamayın , iyiliği için ... Kyungsoo' ya söylemeyecektim onada süpriz olsun istiyorum. O güzel sesini duymak istiyorum. Sesinin tınısını , rengini çok merak ediyorum.

Bu mümkün mü ?

Bana ismimle hitap eder mi ?

Gözlerimin içine bakıp gülümseyerek konuşur mu ?

Bana bağırır mı ?

Şuan bana sesiyle küfür etmesini bile isterim yeter ki o biraz konuşsun bunları düşünerek Kyungsoo'nun odasına gittim.

Ne olmuş bana?

-Ahh önemli bişey yok Soo sadece sıcaktan bayılmışsın.

Anlıyorum zaten başım çok ağrıyor.》

-Dinlen biraz geçecektir.

Bunları söylerken kendimi nasıl zor tuttum haberiniz var mı ?Ona bas bas bağırıp 'Seni budala artık ağlama konuşucaksın 'demek istedim . Ama ona gülümsemekle yetindim.

.......

Eve gittiğimizde annem soru yağmuruna tuttu ama onada aynı cevabı vermişdim.

Oda üzüldü tüm gün Soo'nun başında bekledi. Biraz ateşi vardı yani bende bekledim ama Soo için değil annem için onu merak ediyorum Soo'yu değil yanlış anlamayın. Gece uyuya kalmıştım. Uyandığımda ağlama sesi geliyordu.

-Soo ne oldu kabus mu gördün?

《Evet, evet ben çok korkuyorum.》

-Korkma Soo, sakin ol.

《Annen nerde ?》

-Ahh onlar mı? Uyudular.

《Senden birşey isteyebilir miyim ?》

-İste tabiki Soo.

《Yanımda uyur musun?》

-Ben! benn ... ben mi?

《Evet 》

-Ohh. ..ımm ta.. tabiii

Yanına girdim o kadar sıcaktı ki yanıyordu resmen . Biraz üstünü serinletmek gerekiyordu.

-Soo tişörtünü çı ..çıkartalım mı ?

《Ne. .neden ?》

-Yanıyorsun.

《Tamam olur. 》

Kyungsoo'nun üstünü yavaşça çıkarttım . Aman Tanrım! kalbim kafayı yemiş gibi atıyor , kızılderili gibi koşturuyor, havai fişek patlıyor , renkten renge giriyordum. Kalbim çok hızlı kan pompalıyor sanırım , tüm kanıda damarlarım yüzüme gönderiyor. Şimdi kendimi Kyungsoo'dan daha çok ateşimin çıktığını hissedebiliyordum...

-Soo rahat mısın?

《Evet 》

-Sevindim(çünkü ben ölüyorum)

-Biraz uzaklaşmalımıyım?

《Hayır korkuyorum.》

Tanrım bu çocuk beni deniyor ona kenetlenmiş sarılmış uyumaya çalışıyorum kafayı yiycem birden Soo bana döndü, gözlerimin içine kocaman baktı ....

Yan OdamWhere stories live. Discover now