It All Started With A Lie (Ricci Rivero: FanFiction)

Prologue

Kabanata One - Christine.

Kagigising ko lang galing sa condo na tinitirahan ko, pag bangon ko ay sumalubong sa paningin ko ang white coat na pinag-hirapan ko, ang sarap sa pakiramdam, makita ang sarili ko na nakasuot ng white coat habang papasok sa hospital, damn it feels good to be a doctor.

pumunta na muna ako sa mini kitchen ko at kumuha ng gatas sa refrigerator ko, at kumuha ng cereal sa itaas na drawer. Naalala ko pa ang sarili ko noon, kinakain ko sa almusal ay tuyo at kanin,at kung wala namang ulam ay tuyo o gatas man lang ang kakainin ko. Wala kasing nag-luluto, palaging walang tao sa bahay at hindi naman ako marunong magluto. Sinubukan ko naman, pero muntik na akong makasunog ng bahay.

Kaya napagalitan ako noon, hindi ko aakalain na pagkatapos kong mag-aaral at nakapasa sa board exam, ay tuwang-tuwa na ako, 'di na ako mahihirapan muli. Syempre, may taong tumulong sa akin. "Good Morning, Baby." Sabi nung nasa likod, ang pinakamamahal ko.

Lilingon na sana ako, pero hinalikan na niya ang pisnge ko. "Ginising mo sana ako, ipagluluto pa naman kita nang paborito mong ulam sa almusal." Sabi niya at hinila ako palapit sa kanya. I can't also imagine him, staying beside me, It was unexpected. Pero dahil sa hindi inaasahang pangyayari ay nagka-kilala kami, luckily nangyari yun. He peacefully welcomed me to his world. Hindi ko alam noon na matatanggap niya ako kahit ang daming mali sa akin, I'm full of hatred and unlucky things, pero pinili parin niya ako.

"It's okay, kaya ko naman." Sagot ko at hinarap siya. "I'll just eat cereal." at kinurot ang ilong niya, 'tsaka tumalikod para harapin ang tinimpla kong cereal.

"s'ya nga pala, baby. may training kami mamayang gabi, malapit na kasi ang laro na naman namin, 3AM hanggang 8PM." Paalam niya at rinig kong umupo siya sa sofa.

Sinubo ko ang cereal at lumapit sa kanya sa sofa. "Pagkatapos ng 8PM, umuwi ka kaagad ha?" Pagbanta ko at kinain ng tuluyan ang cereal habang nanunuod sa flat screen namin tv dito.

"Maliligo na muna ako, Ihahatid pa kita sa Hospital." Sabi niya at hinalikan ako sa noo bago umalis para dumiretso sa bathroom, napa-iling nalang ako, halik ng halik, ang cute niya tuloy.

Nilagay ko na ang aking pinggan sa lababo, 'tsaka hinugasan. I'll just wait ti'll Ricci is done taking a bath, chineck ko ang cellphone ko na may mga mensahe. I checked who was it. It's my friend Donny, My Bestfriend.

Bisprin:

Hoy, Halika na. May Duty pa tayo.

Natawa nalang ako sa mensahe niya, Hindi makahintay. Mag-kasama kasi kami, we have the same dream back when we were high school, which is the day I met him after I met Ricci. Siya ang naging kaibigan ko for so many years, mag-kasama through our ups and downs ang ngaon, natatawa nalang ako dahil it was shocking nung nalaman namin na pumasa kami, it was just like a dream come true sa aming dalawa,we were so happy. I really love this guy as my best friend. I was lucky to have him in my life too. Without them both? Wala siguro akong inspirasyonsa ngayon.

"Why do you smile like that? Sino ka text mo?" Seryosong sabi sa akin Ricci habang tinagilid niya ang kanyang ulo para makita lang niya kung ano ang mukha ko habang nakatutok sa cellphone ko. Nagulat nalang ako nung napakalapit na ng mukha namin. "Nothing. Si Donny. Nag-text, kailangan ko na araw pumunta." Ngiti kong sabi at kinuha na ang towel ko.

"C'mon Tin, that guy again?" Reklamo at ginulo pa niya ang buhok niya, kitang-kita roon ang basa sa buhok niya, kaliligo pa lang niya eh, nakatapis lang sa ibaba, ayan tuloy nadi-distract tuloy ako.

"He's my bestfriend, Cci (Chi) naman." Pagod kong sabi, He's always been like that, simula nung engaged na kami, ganoon parin ang bukambibig niya kapag nakikita niyang nakikipag-usap ako kay Donny o nakikipag-chat man lang, which our topic is "anong schedule bukas?" "Duty ka bukas?" it's not usually "I love you" "I miss you." He's just jealous.

"I will pick you up right after our training." Sabi niya with those serious looks on his face.

Tumango lang ako at hinanda ang sarili ko, I still need to prepare myself, Duty ko hanggang bukas which is, Saturday, at makakapag-pahinga na ako right after Saturday. Sunday is our Rest day, kami ni Donny. We have the same schedule. Pareho kami ng duty at schedule, that's all. Same rin kasi kami ng work, kaya lahat same kami.

"I'm done." Matapos kong suotin ang white coat na kanina ay nakahanger sa labas ng closet ko. at sinuot na rin sa wakas ang white sneakers ko.

Bumaba na kami, gamit ang elevator at dumiretso na sa kotse ni, Ricci. He will be driving. As always. Hindi naman ako marunong mag-drive kaya siya na ang magda-drive palagi, unless tuturuan niya ako mag-drive, then I can get a driver's license. "What if turuan mo nalang ako mag-drive?" Lingon ko sa kanya, sabay tingin habang napaka-seryoso niyang mag-maneho.

"All of a sudden?" Kunot noo niya akong tinignan at inexamine ang mukha ko na parang may gusto siyang iparating. Umupo nalang ako ng maayos at tumingin nalang sa labas ng kotse. "If it's about Donny again, then hindi nalang ako magpapa-turo sayo." Seryosokong sabi at hinanda ang gamit ko, malapit na ako sa entrance eh, hinihintay pa ako ni Donny.

Nang makababa ako, ay nilingon ko siya. "Kay Donny nalang ako magpapa-turo." Ngisi kong sabi at humalakhak. Nakita ko si Donny na nakasandal sa pader habang tinitignan ako, He's smiling. May balak na naman 'to. Agad siyang lumapit sa akin at siniklop niya ako sa ulo gamit ang braso niya at kinusot pa ang ulo ko. "Anong tinatawa tawa mo?" Tanong niya habang kinukusot pa ako, habang pumipiglas pa ako para makawala.

Biglang may bumusina sa likod namin, Lumingon kaming dalawa ni Don at nakita kong napakatalim ng tingin niya sa akin na para bang gusto niyang patayin si Donny.

"Mauna ka na sa loob, Don. may susuyuin pa ako, bago makapasok, Go." Paalam ko na muna at diretso ang takbo ko sa kotse at pumasok ulit. "You're really having fun with him, huh?" Irita niyang sabi habang ako ay nakangiti. "I'm just joking, You know I love you." Sabay hila sa kanya sabay halik sa pisnge niya.

Nang umupo na ako ng maayos ay tinignan ko siya na parang nakikipag-laro ako. I just wanna laugh, pinipigilan niyang ngumiti. "Ngingiti na yan." Suyo ko sa kanya at kinikiliti ko pa siya tagiliran niya. Ayun. "Stop! Oo na." Natatawa niyang sabi at pinipigilan pa ako. "Oh sige na, Okay na tayo ha?" Paninigurado ko at tinignan siya, habang nakatingin lang siya sa akin na parang nag-tataka pa sa sinabi ko. "Aalis na ako, Kailangan ko pang mag-trabaho." Sabi ko at tinutulak ko pa siya para makaalis na ako.

"Kiss mo muna ako." Sabay turo niya sa pisnge ko, hinalikan ko nalang at nagpaalam, pero hinila niya ako. "Isa pa." Dagdag niya, natawa nalang ako kaya nilapitan ko siya at hinalikan muli ang pisnge niya, pero agad niya akong nilingon. Kaya nahalikan ko ang labi niyang napakalambot.

He kissed me, passionately. I wanna kiss him more, pero kailangan ko nang umalis. "Chancing mo ah." Asar ko at tinignan na siya, kanina na pala kami magka-hawak kamay, I really need to go. "Pakawalan mo na ako, Mr. Rivero. Kailangan kong mag-trabaho para sa kinabukasan natin." Sabi ko. "Baka makita ka pa ng fans mo dito, patayin pa ako." Pagbabanta ko at Bibitaw na sana.

"Hindi kita papakawalan, You're mine Ms. Cordova. Kahit pilitin mo pa akong pakawalan ka. Hindi kita sasayangin, I already met my true love. Ba't ko pa papakawalan? Di ka aso." at nilapitan ako. "Baboy ka." at humalakhak pa siya.

Bigla akong nainis sa kanya. "Bababa na ako." Sabay hawi sa kamay niya, pero nilock niya iyon. "Ricci!" Saway ko at tinignan siya ng masama. "Yes, Baboy ko?" Asar niya. Ang sarap niyang sapakin. "Hinihintay na ako ni Donny, I really have to go." Seryoso kong sabi.

"Oo na." Sabi niya, kaya binuksan ko ang pinto at dire-diretso akong pumasok sa ospital. Biglang tumunog ang cellphone ko sa kalagitnaan ng pag-lalakad ko. 'Bbyko.' ang lumabas sa screen, si Ricci. huminto ako malapit sa pinto at sinagot iyon. Unang-una kong narinig ay ang boses niya, Malamang.

"I love you, Mrs. Rivero." Malambing niyang sabi sa kabilang linya. Napalingon ako sa kotse niya at unti-unti akong napapangiti. "I love you more Mr. Rivero, My love." Malambing ko ring sagot.

Kahit galit na galit ako sa kanya, hindi ko parin maitago na napaka-swerte ko sa kanya, he's my all time favorite basketball player back when we were high school, he's been my crush and inspiration in life. And I can't believe, I already have him, nandito siya malapit sa akin. I love him so much. I will never get tired loving you, Mr. Ricci Paolo Uy Rivero.