Yıldızlarda Buluşalım | BTS | ✔️

10 | Oyun 1 = Kapalı Alan Korkusu

Bölümün Yayınlanma Tarihi; 28/01/2018

Merve

Karşımda ki büyük şirkete bakarak gözlerimi devirdim. Büyük şirketlerinin olması ya da annesinin avukat olması umrumda değil. Benim başımı bu hale getiren o ve suçlu ben mi oluyorum? Yamuk bir şekilde gülümsedikten sonra dönen kapıdan içeri girdim. Güvenlikten geçtikten sonra lobinin ortasında olan yuvalarla masaya doğru ilerledim.

"Buyurun?" diyen kadını süzdükten Sonra dilim ile dudaklarımı ıslatıp;

"Merve Yılmaz, Bayan Han'ı görmeye geldim." dediğim zaman bilgisayardan bir şeylere baktıktan sonra bakışlarını bana çevirip;

"Sağ tarafta, camlı bir odaya çıkan merdiven var Bayan Han orada sizi orada bekliyor." dediği zaman başım ile selam verip teşekkür ettim ve dediği yere doğru ilerlemeye başladım. Karşıma çıkan siyah merdivenlerden yukarı çıktıktan sonra cam kapıyı tıklattım. Önünde ki dosyalara bakan kadın bakışlarını bana çevirip, eli ile gelmemi söylediği zaman kapıyı kendime doğru çekip içeri girdim. Eğilerek selam verdikten sonra masasının önüne gittim. Bakışları başımdaki sargıda takılı kalmıştı. Bir süre daha baktıktan sonra sesli bir şekilde yutkundu ve eli ile küçük koltuğu gösterip;

"Otur lütfen" dediği zaman başımı salladım ve koltuğa oturdum.

"Başına ne oldu?" dediği zaman gülüp;

"Kızınız yaptı, yoksa bilmiyor muydunuz?" dediğim zaman gözleri kocaman açılmıştı. Başını iki yana salladıktan sonra;

"Senin hiç zarar görmediğini söylemişti." dediği zaman tekrar gülüp;

"Yanlış anlamayın ama karşı tarafı görmeden dava açmak, biraz acımasızlık değil mi?" dediğim zaman ikinci defa sesli bir şekilde yutkundu ve büyük siyah telefonun telefon kısmını kaldırıp, 0 bastı ve kulağına götürüp beklemeye başladı.

"Lütfen bize iki tane sütlü kahve, şekerli olsun. Bir de Merve Yılmaz ile ilgili olan dosyaları istiyorum." dedikten sonra telefonu kapattı ve bakışlarını tekrar sargılı kafama çevirip:

"Çok mu kötü olmuştu?" dediği zaman tatlı bir şekilde gülümseyip başımı iki yana sallayıp;

"Doktor kanama yerine şişme olsaydı, beynimde iç kanamanın olabileceğini ve bunun yüzünden ölebileceğimi söylemişti ama neyse ki öyle bir durum yok, sadece bana zorluk çıkarıyor. Durduk yere ağrı giriyor ve istemsiz bir şekilde bayılacak gibi oluyorum." dedim. Konuşmam bittikten sonra tam bir şey diyordu ki kapı çaldı, bakışlarımı kapıya çevirdiğim elinde dosyalar ile bir kadın duruyordu. Bayan Han'ın eli ile gelmesini söylediği zaman kapıyı açıp içeri girdi ve eğilerek selam verip, dosyaları Bayan Han'ın önüne koyup, tekrar selam vererek çıktı. Bakışlarımı ondan Bayan Han'a çevirdiğim zaman dosyanın içindeki kağıtları çıkarıp inceliyordu.

"Kızımın yalanına inandığım için lütfen beni affet, seni görmeden sana dava açmamam gerekiyordu. Özür dilerim." dedikten sonra eline aldığı kağıtları yırtıp, tekerlekli sandalyesini geriye doğru itti ve eğilip bir şey yaptıktan sonra tekrar öne doğru kendini çekti.

"Sorun değil, kızınız size hiç benzememiş. Bunun için sevindim ve lütfen, kızınızı elinizden geldikçe benden uzak tutun. Yanlış anlamayın tehdit etmiyorum, sadece rahatsız oluyorum o kadar, sizden tek isteyim bu." dedim ve ayağa kalkıp: "Kahvenizi inşallah başka zaman içerim, şuanda okula yetişmem gerek." dedim ve eğilerek selam verip kapıya doğru ilerlemeye başladım. Kapıyı açıp çıktıktan sonra derin bir nefes alıp verdim ve merdivenlerden aşağı inip, şirketten çıktım.