Özgü Baranın Peşinden koşup ona yetişmeye çalışır.
"Baran"
Baran arkasına bakmadan hızlıca yürüyordu , Özgü birden Barana yetişip kolunu tutup kendine çevirdi.
Sınfıtakilerde bahceye cıkıp onları izliyolardı.
Berk arkalarında kahkaha atıyordu.
Baran daha çok dellenirken
Özgü konuşmaya başlar.
"Baran yemin ederim sana düşündüğün gibi değil yanlış anladın. En başından sana herseyi anlatim anlıycaksın beni"
Baran
"Özgü neyi anlatıcaksın ? Kendi gözlerimle gördüm dudakların o şerefsizin dudaklarındaydı."
Dilhan
"Baran bak Özgü sana herşeyi anlatıcaktı korktu ve Berk ondan önce davrandı amacına ulaştı"
Baran
"Ne yani sendemi biliyordun Dilhan?"
Özgü
"Ya onun bi suçu yoo.."
Demeye kalmadan Baran bagırıp
"Yeter sus" çekip gider.
Özgü arkasını dönduğünde Berk Sırıtıyordu
Hızlıca yanina yaklasıp boynuna yapıştı ve
"Amacına ulaştın mı mutlumusun şimdi"
Dilhan ayırmaya çalışır.
Berk
"Sen onla mutlu olamazsın zaten Özgü"
Özgü
"Sen olmasan daha mutluyuz emin ol"
Berk
"Gerçekten aptalsın onun seni mutlu edebileceğini sanıyosun ahaha"
Özgü
"Defol git hayatımdan benden uzak dur Barandan'da Bendende anlıyomusun"
Özgü yakasını bırakıp sınıfa döner.
Baran sahil kenarında çöküp oturmuş bir şekilde ağlıyordu...
Gözyaşları yavaş yavaş süzülürken...
Devamı gelicek.....
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
