Chapter 2

17 2 1
                                    

    Kung magtataka po kayo
bakit wala na yung tawagan nilang bruha inalis ko po pero yun parin naman po ang tawagan ng mga character babawasan ko lang po nang konti
yung mga pagkakataon na nagtatawagan sila nang ganon.

******************************
Zoe POV

   Nasa kwarto lang ako nagkukulong wala akong magawa bukas palang ako papasok kaka enroll ko palang kasi sa Saint Alcantara International Academy dati na akong nag aaral sa S.A.I.Apero dahil nga umalis ako pati pag aaral ko sa school na to natigil
di naman kasi ako nahirapang pumasok ulit sa S.A.I.A kase isa sa mga stockholders mg Academy na to yung mga magulang ko. Di ko nakakalimutan ang anak ng may ari ng Academy na to na minsan nang naging parte ng buhay ko na siya ring dahilan bakit ako umuwi ng Pilipinas.

   Ang S.A.I.A ay isa sa pinakasikat na Academy sa buong mundo dahil dito halos nag aaral ang mga artista anak mayaman mga model at isa ito sa pinakasikat na paaralan ng mga anak mayaman.Naalala ko pa nung unang pasok ko sa school na to naligaw pa ako kakahanap kung saan ang room ko din na kase ako nagpahatid sa Mama ko kasi matanda na ako pero may isang taong tumulong sa aken para hanapin kung asan yung room ko  first year high school na ako nun.Pagkatapos nung araw na yon di ko na ulit sya nakita sa lawak ba naman ng S.A.I.A satingin mo mahahanap mo pa sya hanggang sa isang araw hindi ko alam na kaklase ko pala sya

* Flashback*

   Nagmamadali ko ngayon kasi malalate na ako sa first subject ko aish terror pa naman yung first prof namen...

   "Manong pakibilisan naman po malalate na po kasi ako" pakiusap ko sa driver namen na si manong Ed
  
   " Malapit nalang po tayo ma'am Zoe"

   Pagkatapat na pagkatapat nang sasakyan namin sa gate ng  S.A.I.A dali dali akong bumaba nakalimutan ko tuloy isarado yung pinto nang saskayan  wala akong pake kung pinagtitinginan na ako nang mga stupidents dahil sa gulo gulo kong buhok nakalimutan ko kasing mag suklay ng buhok kanina kakamadali si Mama kase di ako ginising kaagad Mama yung mas gusto kong tawag sa mama ko kaysa mommy kase ayoko nang pasosyal gusto ko simple lang kahit mayaman ako di ako majarte no minsan lang hehe nasa lugar naman yung pagiging maarte ko pagkatapat ko sa pinto ng room namen nagkaklase na yung terror naming prof paktay

"Sorry ma'am i'm late" waaahhh lord ayoko ko pong magtest ng 500 items hellpp

Mr.Sungit meets Ms.KulitWhere stories live. Discover now