GOOD WIFE NO MORE(MHMB book2)

chappy 3

Hi guys sorry kung matagal bago ako mag upadate bjsy kasi s school ehh lablots❤

Danica's Pov:

Hi everyone! Danica here.

Ako nga! Ako lang naman ung bitchesang yutor ni Belle.

Hindi madali, pero kinaya ko.
Hindi ko alam kung bakit pero nung nakita ko sya parang nakakita ako ng kakampi.
She's one of us.

A girl with a broken smile.

Ako ang naka saki sa lahat. Ng mga luha, sakit, pag hihirap, sakit at pag ngiti nya.

Gabi gabing puro luha ang nakikita ko. Masakit pero wala akong magawa kasi di ko naman alam kung ano nga bang dapat kong gawin.

Alam ko lahat as in LAHAT! But for some reason i cant hate the man who's responsible for her tears.

I love this Bitch! I can say that she is indeed a strong woman<3

Di ko namalayang naka ngiti ako habang pinag mamasdan syang langoy langoy

'Why do you need to experience all this shit?'

"Anong tinitingin tingin mo dyan?" Nginitian ko lang sya tapos tumayo na

"Na cucurious lang kasi ako" napatingin naman sya sakin

"Saan?" Takang tanong nya.

"What if makita mo sya ngayon? Anong gagawin mo? Anong sasabihin mo?" Natigilan naman sya sa tanong ko.

"Nothing" sabi nya habang naka ngiti

I know that smile

Ngiting nasasaktan.

"Bitch!" Sabi ko sabay wisik ng tubig sa mukha nya.

"W-what the?!! Danicaaaaa!" Nag simula naman na kong lumayo nung sumigaw sya

"Catch me Bitch" sigaw ko

"Ohh i will, and when i do I'm going to kill you" sigaw nya

"As if you can do that" sigaw ko din.

At nag simula na kaming mag habulan na parang mga bata.

Sana lagi nalang masaya.

Enzo's Pov:

Nakikita ko sya, pero hindi nya ko nakikita.

Nakikita ko kung gano sya kasaya, kahit wala ako sa tabi nya.

Nakikita kong okay na okay sya kahit hindi nya ko kasama.

Nakikita kong parang wala lang sa kanya kahit magulo kaming dalwa.

Ans sakit!

Ang sakit sakit! Pero mas masakit yung nasasaktan ka pero wala kang karapatan.

I wish that I'm the reason behind that beautiful smiles.

Gusto ko syang lapitan, yakapin at halikan. Pero hindi ko kaya, hindi ko kayang makita sa mga mata nya ang galit.

Hindi ko kayang mas lalo pang masaktan. Dahil kahit ankng gawain at sabihin ko ako ang mali.

Pero gusto ko syang maka usap. Bahala na.

Basta sa ngayon ang gusto ko lang ay ang maka usap sya.

Nilapitan ko sya habang nag hahabulan sila ng kaibigan nya.

"Ansel" tawag ko sa pangalan nya.

Halata namng nagulat sya ng matinig ang boses ko. Hindi nya talaga inaasahang makita ako.

Naka talikod sya sakin at may ilang segundo pang lumipas bago sya humarap.

Ans sakit!

Ang sakit na makita yung cold expression nya.

Lumapit naman yung kaibigan nya samin, pero di ko na sya pinansin.

"Pw-pwede ba t-tayong mag usap?" Tanong ko

Sana pumayag sya.

"Para saan pa?" Hindi man lang nag bago ang ekpresyon nya sa mukha.

Hindi ko alam kung anong dapat kong isagot. Para saan nga ba ang pag uusapan namin?

Bahala na.

"Para malinawan ako" TANGA!

Yan ang pinaka magandang word para i describe ako sa mga oras na toh.

Pero mas nasaktan ako ng di manlang nagbago ang expression nya. Ang cold nya.

"Para malinawan ka? Bakit pa? Hahaha nag papatawa kaba?" Tumawa sya lero di mo mahihinuhang natutuwa sya.

"H-hindi" sagot ko

"Alam mo kung mag tatanga tangahan ka lang sarap ko umalis ka nalang. Wala akong oras makipag utuan sayo ngayon. Dahil hindi mo na ako magagago" pag kasabi nya nun tinalikuran na nya ako.

Nasasaktan talaga ako ng sobra. Kusang gumalaw ang katawan ko at umalis na.

Napaka duwag mo Enzo! Bakit ka umalis? Hanggang ngayon ba naman Tanga ka parin!??

Pero wala akong magagawa dahil mukhang aareho kaming hindi pa kayang harapin ang isat isa.

Mahal kita, pero ihahanda ko muna ang sarili kong harapin ang pag kakamali at katangahan ko. Pag handa nako sisiguraduhin kong maibabalik ko ang mga ngiti sa labi mo.