Azalea POV
1 week na simula nung may nangyare samin ni blaine kaya minsan umiiwas nalang ako sa kanya at isang linggo narin siyang hindi nag uuwi ng babae dito kaya masaya naman ako sana mag tuloy-tuloy na.
"PANGIITTT!!!" dali dali naman akong lumabas ng kwarto at lumapit sa kanya.
"Bakit blaine?" Naka ngiti kong sabi.
"Wag ka ngang ngumiti ang pangit mo! Ipag timpla mo ako ng kape!" Tumango nalang ako bilang sagot at pinag timpla siya ng kape.
"Blaine oh" inabot ko sa kanya ito at kinuha naman niya.
"Ah di kaba papasok blaine?" Tiningnan lang ako nito ng masama kaya umalis nalang ako sa harapan niya.
"Teka... may nangyari ba sa atin?" nanlumo ako sa narinig ko at namutla hindi ko namalayan na nasa harapan ko na pala siya.
"A-ah ano ang ibig mong sabihin?" pagtatanong ko, ayoko malaman niya yung totoo.
"May nangyari ba sa ating dalawa?" Malamig niyang tanong.
"Ahh wala naman blaine" pagtatangi ko sakanya.
"HINDI AKO TANGA PARA HINDI MALAMAN !!!!" sigaw niya kaya na nagulat ako.
"Sagutin mo ako ng maayos azalea!" Sigaw niya.
"Wala nga blaine wala" kinakabahan kong sabi.
"You are not good in lying Azalea" Bigla niyang hinigit yung braso ko nang malakas.
"A-aray blaine masakit, nasasaktan ako." pag iinda ko, pero lalo lang niyang hinigpitan ang hawak niya.
"Masakit? Yan din naman ang naramdaman mo ng may nangyari satin diba masakit pero nasarapan kanaman!!" Umiling ako sa sinabi niya.
"Mag deny kapa ha!!! ALAM KONG GINUSTO MO YUNG NANYARI SATIN KASI MALANDI KA MALANDI!!!!!" dahil sa sinabi niya ay nasampal ko siya.
"Hindi ako tulad ng iniisip mo blaine" Tumingin ito ng masama sakin kaya natakot ako.
"S-sorry hindi ko sinad- Ah," Napasigaw ako dahil tinulak niya ako sa pader nang malakas ang sakit ng likod ko.
"Anong karapatan mo para sampalin ako ha!!!" Sinampal niya ko at sinabunutan, hindi nako aasa blaine, hinding hindi na.
"Blaine nasasaktan ako maawa ka" pagmakakaawa ko sakanya.
"At bakit kita kaawan ha?!" at tinulak
ako nito kaya napa subsob ako sa sahig.
Ito nanaman wala akong magawa kundi umiyak. Napaka hina mo azalea, wala ka ng ginawa kundi umiyak ng umiyak.
"ARAYYYY!!!!" Napa hiyaw ako sa sakit sa pag sipa niya sa tiyan ko.
Walang nangsasama sayo blaine, napaka demonyo mo.
"Malandi ka malandi!! Katulad ka rin nila haliparot kang babae ka!!" Hindi pa siya na kuntento sinipa niya ulit ako pero ngayon sa likod na.
"B-b-blaine tama na" Ngunit hindi parin siya tumigil itinayo niya ako at kinaladkad habang sinasabunutan ako. Bigla niyang dinikit yung mukha ko sa pader.
"Walang hiya ka nang dahil sayo nasira lahat, nawala laha bakit kapa nabuhay ha!!!" galit na galit niyang sabi.
"Blaine masakit bitawan moko" Mas dinikit pa niya yung mukha ko sa pader.
Papa, papa tulungan muko. Napa hagulgul nalang ako.
*PAK* sinampal ako nito ng malakas dahilan sa pag ka tumba ko bago ito umalis ay may sinabi pa siya sakin.
"Tandaan mo hinding hindi kita mamahalin. Hinding hindi azalea." nang maka alis na siya ay sumandal ako sa pader at umiyak.
Blaine bakit ganyan ka, kahit na sinaktan mo na ako mahal parin kita, tangina ang tanga tanga ko naman.
Mahalin mo naman ako oh, sige na pinahid ko yung luha ko at tumayo ang sakit ng katawan ko sigurado akong mugto nanaman to bukas. Paika-ika akong pumasok sa kwarto ko at humiga sa kama.
Blaine hanggang kelan ka ganyan?
Hanggang kelan moko sasaktan?
**
;)
