စတုဂံလွင်ပြင်

ငါ့ကိုယ္ငါ ခတ္ခဲ့တဲ့ လက္ထိတ္

ငါ့ကိုယ္ငါ ခတ္ခဲ့တဲ့ လက္ထိတ္
------------------------------------ Minsetwai

ကိုယ္ရဲ႕စိတၱဇ ကုတ္ျခစ္ရာေတြနဲ႔
မင္းရဲ႕နာမည္ေတြ အရာထင္ေနလိမ့္မယ္
ပူစီေဖာင္းလို ႐ုတ္တရတ္ထပြက္လာတဲ့ စိတ္ကူးထဲ
ကိုယ့္အတၱကို လက္နက္ခ်လိုက္တယ္...
ဘုရင္မေလးရယ္..ငါကိုေခါစာမပစ္ပါလိုက္ပါနဲ႔
အေမွာင္ထဲမွာ တီးတိုးသံတစ္ခ်ိဳ႕ က်ကြဲသြားတယ္
မင္းမ်က္မွန္ေလးကို အေဟာင္းေတြၾကားမွာ႐ွာရင္
ေဟာ့..မင္းႏႈတ္ခမ္းထက္ကမွဲ႔က ငါ့ေလွာင္ျပံဳးေနခဲ့တယ္။
ေအးကြယ္..
မင္းေျမႇာက္မွ ဘုရင္ျဖစ္မယ့္ ငါက
မင္းႀကိဳက္တဲ့ စေတာ္ဘယ္ရီသီးေတြနဲ႔
အလြမ္းေတြ လႈိင္လႈိင္ေဝရင္း
ရင္ဘတ္ေပၚ ပင့္ကူတက္လာသလို
ငါ တိုးတိုးတိတ္တိတ္ မ်ိဳခ်..
မင္းျဖစ္ခ်င္တဲ့ ဘုရင္မက
ငါ့ဘဝနဲ ့မွ မဟုတ္ေတာ့တာပဲ
ခုေတာ့ ငါသိတာေပါ့
ငါလိုနိမ့္တဲ့သစ္ပင္လည္း ေလဒဏ္ခံခဲ့ရၿပီ
မာန=ဆူးေတြမွာ
ရင္ဘတ္ကအနာေတြ ေသြးစက္စက္ယိုခဲ့ၿပီ
အိပ္ေဆးခြက္တို႔နဲ႔ပဲ အိပ္ေရးပ်က္ေနခဲ့ၿပီေလ။
ဘုရင္မေလးေရ..
ကႏၲရပင္ေတြမွာ ဆူးေတြ႐ွိသတဲ့လား
ငါ ဆူးသင့္ခဲ့သူပါကြယ္..
အခု..
မင္းက အိပ္မက္ထဲလည္း ေရာက္မလာခ်င္ေတာ့ဘူးဆိုေတာ့
လက္ကမ္းႀကိဳရသူ ငါမွာ
ကေယာင္ကတမ္းနဲ႔ လြင္တီးေခါင္လို
ေႏြက်ဲက်ဲတစ္ခုဟာ
ရင္ဘတ္ကိုမွ တေစၧေျခာက္ရတယ္လို႕။
ေၾကာက္လြန္းလို႔ ငါေလ
မင္းအရိပ္ေလးထဲ..ပုန္းေနခဲ့မိတယ္
မင္းအတြက္ေရးတဲ့ကဗ်ာရယ္
မင္းအတြက္ေရးတဲ့ စာေတြရယ္က
သဲလြန္စ ေပးေနလိုက္ၾကပံုမ်ား
ငါ အခ်စ္တို႔နဲ႔ ကမၻာ႓တည္သလိုလို..။

March1.2017
Minsetwai