Gwen's POV
I hate this life!
"Ms. Anderson!" Sigaw ni maam sakin
" yes maam?" Pa cute kung sabi
"Please solve problem no. 3" utos niya
" ah maam" alilangan kung tayo " i don't know how to solve that problem maam" honest kung sabi.
"Alam mo miss anderson hanggang ganda ka lang eh wala namang laman yang utak mo! You may take a sit" sermon ni maam.
"Im sorry maam" hindi ako katulad ng ibang queen bee na walang galang sa prof.
"Girl ok. Ka lang? Ask ni ash sakin
"Yah im ok." Pero deep inside naiiyak nako, ayoko ng makinig kahit naman makikinig ako hindi ko pa rin makuha kuha.
"I HATE THIS LIFE! I WANT TO DIE!" sulat ko sa armchair
Brrriiing! Brrriing!
"Okay class dismiss"
"Girls mall tayo?" Aya ni jane
"Sure" ash
"Why not" ann
Nakatingin sila sakin habang naghihintay sa sagot ko.
"What?" Ask ko
"Girl are you going with us?" Jane
"Im sorry girls wala akong ganang gumala" ako
"Hay ok. Pero Next time sumama ka na" ann
"Sure" ako
" ok. Bye girl una na kami" sabay beso sakin
" bye" ako
-------------------
"Hi dad" bati ko kay dad sabay beso
"What is the meaning of this?"Sabay taas ng papel
"What's that dad?" Taka kung tanong
"Report galing sa school mo! Nakakahiya ka! Simpling solving hindi mo alam! You are the next CEO of Blaze Company! Ayusin mo ang buhay mo gwen!" Sigaw ni dad sakin.
"Im sorry dad" hindi ko na kaya, kusa ng lumabas ang mga luha ko.
-----------
Jamaine's POV
Mag aalas nuebe na pala ng gabi
"Hay sa wakas makakauwi nako"
"Bye mang gelbert" paalam ko sa guard
"Ingat maine sa pag uwi" mang gelbert
--------------------
"Taya ka buchok"
"Habulin mo ko!"
"Tagay pa pre!"
" oy maine tagay tayo!" Aya nila
" salamat nalang" ako
" walang hiya ka " sabay sabunot sa buhok ng asawa
Ganito ang laging eksena saamin magulo kahit gabi na.
Papasok na sana ako sa apartment ng
"Jamaine my friend" alam niyo na kung sino
"Ay oo nga pala, Oh ito na" sabay abot sakanya ng papel
"Oy thank you the best ka talaga, at dahil diyan may libre kang sakay bukas" bugs
"Ikaw talaga, sige pasok na ko" paalam ko sakanya
"La? Bat gising pa po kayo?" Tanong ko kay lola
"Apo nariyan ka na pala, hindi kasi ako makatulog pag wala ka pa, hihintayin kita kahit anong oras" si lola flora siya na lang ang pamilya ko wala na kung magulang hindi ko na alam kung nasan sila at wala na kung balak alamin pa.
"Lola naman" ako
"Apo kumain ka na ha, sa wakas makakatulog nako, good night apo" lola
"Good night din la" ako
--------------------------
To be continued
YOU ARE READING
I Love You Forever
RomanceTatlong taon na kitang pinagmasdan sa malayo kasama ng mga kaibigan mo pati yung tuko mong manliligaw, hindi kita kayang lapitan dahil ayaw mo sa mga mahihirap kagaya ko, nag-aaral sa umaga nag jajanitor sa gabi dito sa campus, hanggang kailan kaya...
