Mated Alpha Voltooid✔

13

Pov Locain
Als jk wakker word merk ik meteen dat er iets mis is.
Ik voel geen Catlain In mijn armen en mijn ogen springen open.

'Cat?!' Roep jk.

Geen antwoord.

Ik snuif goed in de lucht en ruik een vieze geur.
Die van Kevin.

Ik ren zonder te ontbijten naar buiten het bos in.
Ik probeer de geur van Catlain te volgen, alleen is hij al vervaagd.

Ik ren door de bossen heen als wolf, maar vind geen aanwijzingen.
De sneeuw van gisteravond is volledig gesmolten, dus alle poot sporen zijn weg.

Na uren door het bos te hebben gerend ben ik uitgeput en het begint ook al donker te worden.
Ik ren terug naar het college en ga via het raam naar binnen.

Ik trek kleding aan en loop dan naar de kamer van Seth.

Ik heb zijn roedel nodig!

Het js weer even ochtend.

Pov Catlain
Ik word wakker met  barstende koppijn.
Ik probeer rechtop te zitten alleen gaat er een steek door me heen.

Ik ga weer liggen en kijk de kamer rond waar jk in lig.

Het is duidelijk niet de kamer van mij en Locain.
Ik zie dat het een grijze kamer js met weinig nee geen interieur.
Op de deur zitten een veel sloten en het doet me denken aan de deur van een cel.

Ik kijk nog eens goed rond en dan merk ik dat ik ook daadwerkelijk in een cel zit.

Ik probeer op te staan, de pijn negerend.
Ik strompel naar de deur en kk hoor vage geluiden.

Er zijn geluiden van zweep slagen gevolgd door een pijnlijke kreet.
Ik deins automatisch achteruit om het geluid niet aan te hoeven horen.

Als ik er zeker van ben dat het is afgelopen stap ik weer naar de deur en kijk ik door het kleine raampje dat er in verwerkt zit.

Een gezicht met veel littekens en een blind oog verschijnt voor de deur en ik deins weer naar achteren.

Onbewust slaak jk een gilletje als alle sloten langzaam open worden gemaakt.

De man met de littekens verschijnt kn de deur opening en hij grijnst gemeen naar me.
Ik stap verder naar achteren en de man blijft op me af lopen.

"De Alpha wil je hebben! Dus ik zou maar meewerken!" Zegt hij gevaarlijk grijnsend.

Alpha......

Dat was  de baas van alle wolven, dat had Locain me verteld.

Ik slik, maar loop toch met de man mee.
We lopen door een kille gang  en hoor weer de afgrijselijke geluiden.

We gaan een soort kamer binnen waar allemaal enge wapens liggen en waar een in man staat.

Ik slik weer hoorbaar en de man duwt me hardhandig naar de man die in de kamer staat.

De deur word achter me dicht geslagen en ik schrik van de klap.
De man loopt gemeen grijnsend op me af.
"Ik ga nog veel plezier met jou beleven!" Grijnst hij.