16.Bölüm: +Adaş+

21 3 0
                                    

Kafamda binbir soru var.Aklım karışık.

İleride neler olacak ve beni neler bekliyor bilmiyorum.

Sabah kafa karışıklığı ile uyandım hala dünkü öğrendiklerimi idrak etmeye çalışıyordum.

Bu kadarı bana fazlaydı artık başka birşey öğrenmeyi hiç istemiyordum.

Derse girdim.

Ölü gibi dinledim.Anlatılanlar hiç umurumda değil ben şu anda bu boktan durumu nasıl düzelteceğimi düşünüyorum.

Mithat yankı yani üvey babamı bulup hesap mı sormalıyım yoksa ousterdaki öğrencileri mi uyarmalıyım?

Deniz'in yanına gittim.

"İlacı ne zaman kullanıyorum."

"Kabul ediyorsun yani!"

"Tek şartla ousterdaki öğrencilere zarar vermeyin ve hepsinden uzak durun."

"Kimseye zarar verdiğimiz yok öykü! Şef mithat yankı öldürme emir verene dek herkes güvende ama onun da ne yapacağı belli olmaz! Ve buradan uzaklaşma konusunda itiraz ediyorum.Ousterda olmak benim görevim ben buraya öğretmen olarak atandım."

Biraz düşünür gibi yapınca "Hem seni bulmuşken gitmemi nasıl istersin?" dedi.

"Öyleyse ben şefinizi öldürürüm ousterdaki kimseye zarar veremez duydun mu beni?"

Deniz pis pis sırıttı "Merak etme fazla vaktin kalmadı! Seni almaya gelecekler!"
"Bekliyorum " dedim.Onlardan korkum yoktu.Ouster benim evim arkadaşlarım benim ailem.Onları korumalıyım.

1 hafta boyunca sıkıcı derslerden başka atraksiyon olmadı.Buğün yani haftanın başı olan bu pazartesi günü sınıfımıza yeni biri geldi adı öykü.

Benimle adaş!

"Selam millet adım öykü sağlam."
Sinir bozucu derecede bana benziyor ikizim gibi!

Ama bana bakışları da en az deniz'inki kadar tehlikeli.

Tenefüste yanıma gelerek "Selam öykü" dedi.

"Beni nerden tanıyorsun?"

"Okulda popülersin tatlım nereye gitsem senden bahsediliyor!"

"Ben bundan emin değilim."

"Yapma senin cesur hallerin herkes tarafından konuşuluyor!"

"Neden yanıma geldin?"

Açıkçası ondan hoşlanmamıştım o da en az deniz kadar tehlikeli görünüyordu.

"Seni partime davet etmeye geldim.Akşam yatakhanemizde bir parti vereceğim gelişimin şerefine!"

"Ben gelmeyeceğim."

"Yazık! Oysa herkes biliyor ve geleceklerinden de eminim."

"Hoşçakal öykü cevabımı öğrendin" dedim.

Ters bakış atıp gitti.

Ne yapmacık kız ya beni de böyleleri nereden buluyor bir anlasam?

"Kızım!" Annemi gördüm kanlı elbisesiyle.

Her yeri kan içinde bana bakıyor.

Ama o ölmemiş miydi?

Deniz hoca'nın ilk ders bahsettiği halüsinasyonları hatırladım.Kesinlikle onlardan biriydi.

"Esra!"
Şimdide babam karşımda!  Mithat yankı.
Aniden annemi bıçakladığında çığlık atarak oradan kaçtım.Millet deliymişim gibi bakıyordu sanırım delilik sendromu geçiriyorum.

Koşar adım odama ilerleyip kapıyı ardımdan kapattım.

"Kızım neden benden kaçıyorsun yoksa beni sevmiyor musun?" dedi annem kanlı ellerini bana uzatmış!

"Hayır git git git" diyerek elimde ne bulduysam ona fırlattım.

Dolapları ve masadakileri devirdim "Yeter ya yeter!"

Masaya yaslanıp ağlamaya başladım.

Neden bunlar başıma geliyor?

Ben kime zarar verdim çok mu suçluyum yoksa?

Onların cezasını mı çekiyorum.?
Başımı geriye atıp ağrıyan başımı ovmaya başladığımda ali'yi farkettim.Yatıyor!

Onun yanına ilerlediğimde alnında biriken terleri gördüm.

Ali sanki acı çekiyor gibiydi;kabus görüyor!
Kalbim ezildi.Onu rahatlatmak istiyorum ve daha çok canı yansın istemiyorum.
Yorganı açıp içine girdim.

Ali'nin sık nefesini yüzümde hissettim sonra da ona sıkıca sarıldım.Sanırım buğün çok yorulmuş olmalıyım ki uykuya dalmıştım.SON

-OUSTHER-👌(TAMAMLANDI✔️)Όπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα