Na-aalala ko pa kung gaano katahimik ang wattpad life ko.
Nagbabasa lang doon, nagbabasa dito
Kinikilig ng kaonti sa mga linyahang paunti-unti.
Nang nakuha ng atensyon ko ang Love Song For No One na isinulat ni ate ulan o mas kilala bilang si pilosopotasya.
Wala nang pagkakataong tumahimik ang buhay ko
Nagkanda leche-leche na ang utak ko, nagulo ang dating maayos na loob nito.
Na aadik ako
Na aadik ako at hindi ko na maintindihan ang sarili ko.
Nakakalito
Nakakalito dahil hindi ko na alam ang gagawin ko
Ang mag review ba para sa exam ko o ang basahin ang storya na puro pantasya na kinahihiligan ko.
Nakaka
Nakaka rom-com yung kwento nila
Tipong romantic na nga naiiba pa
Tipong kinikilig ka na sana, bigla pang natawa
Maganda pala pagsabayin ang isang singer at writer
Ang isang utak na magulo at isang boses na kalmado
Nakakaazar
Nakakaazar na masyadong gwapo ang mababa at malamig na boses
Na parang Henehele sa lamig at samahan pa ng kislap ng mga matang pares
Nalinlang
Pitong taon akong nalinlang sa kumanta ng walang iba by ezra
Hindi pala lalaki ang bokalista, kung hindi babae pala ang kumakanta
Nalilimutan
Nalilimutan ko na babae pala siya
Sa tindig lalaki at sa boses niyang kay ganda
Pogi ba dapat ang ginamit kong salita?
Eh mapa babae o lalaki ay kanyang napapahanga.
Nandidito
Nandidito si Ms. Writer
Si Rayne, hindi ulan o bagyo man
Hindi kapangitan hindi rin kagandahan.
Namamangha
Namamangha masyado sa kanyang mga kwento
Na parang inilalayo ako sa pangit na reyalidad na ito
At tumakas nalang kahit panandalian lang ang lahat ng 'to.
Nakakatawa
Nakakatawa dahil sa dinarami-raming pwedeng tagpuan bakit sa C.R. pa nasimulan
Ang kwento nilang dal'wa na aking kinababaliwan
Na ang isang umiihi lang talaga at isang nagtatago sa mala zombie apocalypse na mga fans niya.
Naakakakilig
Nakakakilig at di ko alam kung bakit
Sa beh ba na kanilang tawagan
O sa mga titig ni Kaye Cal kay ate ulan.
Na parang si Rayne lang ang tanging nakikita niya, na parang siya lang ang tao sa mundo niya.
Na parang tumitigil ang ikot ng mundo ng isat-isa, na parang may sarili silang mundo na hindi alam ng iba. Na para lang talaga sa kanila.
Nakakaihi
Nakakaihi kasi kinikilig talaga ako sa chemistry nila.
Na kahit na fanfic lang ito, parang makatotohanan na.
Sa tugmang mga interview ni Kaye cal na kabilang sa kanilang istorya
Sa kanilang napag-uusapan na puro random lang talaga, pero bakit iba ang dating nito sa nararamdaman ko para sa kanila.
Nandidito na
Nandidito na ang punto na kailangan na nilang maghiwalay sa isat-isa kasi tapos na ang gabi nila
At kailangan ng iputok ang mumunting bula na nakapaligid sa kanila.
Ang isang rosas na hawak ni Rayne
At dalawang rosas na hawak ni Kaye Cal.
Nasasaktan
Ako'y nasasaktan na sa kanilang istorya
Hindi ko alam sa bidang babae kung ano talaga ang issue niya
Takot ba siya sa kung ano ang masabi ng iba tungkol sa kanila, o
Takot lang siyang mawasak muli at ipagkatiwala ang puso niya sa iba
Why can't it be, why can't it be the two of us, why can't we be lovers at only friends.
Bakit hindi pwede? Bakit nga ba hindi pwede? Dahil ba siya ay lesbian at ikaw ay isang babae?
Wala sa tamang panahon para sa pagkatao ng isa't-isa
Wala sa tamang pisikal na anyo ang kinabibilangan nila.
Tutol ang tadhana at ang mga tao sa paligid nila, ipinapakita na sinosuportahan ng iba pero hindi maiiwasan ang panghuhusga ng mga tao sa paligid nila.
Nang dahil ba sa sinasabi ng iba na ang babae ay para lang sa lalaki
Ang lalaki ay para lang sa babae?
Pakiusap! Nakikiusap, na itigil niyo na 'to
Sana ay wala nalang panghuhusaga
Sana tanggapin ng lahat kung ano at sino sila.
Pero ganon pa man,
Kailangang tanggapin ang katotohanan.
Na-na panaginip lang ang lahat ng ito
At malayo sa reyalidad na kinabibilangan niyo.
Sa mga nararamdaman ko para sa kwento, na naadik, nalilito, naazar, nalinlang, namangha, natawa, kinilig, naihi at nasaktan.
Itong mga pakiramdam na ito ay mananatili sa mumunting puso ko.
Na minsang nang naramdaman ang mga pakiramdam na ito, na minsan nang nabaliw at na adik ng ganito.
Gusto ko itong ibaon sa paglalakbay ko gusto ko itong itatak sa isipan ko,
Kasi alam kong mami-miss ko ang makaramdam ng ganito.
Kasi alam kong ang ilang oras lang ng pagbabasa, ilang oras lang na kilig, ilang oras lang ng pagka-adik.
Kasi alam kong sobrang sandali lang ang ilang oras.
sa haba ng buhay, na aking binabagtas.
YOU ARE READING
Na
PoetrySpoken poetry po ito. Hindi po ito kagandahan pero dito ko na po talaga ibubuhos lahat ng feels ko. #LS4N1