Marinette'den
Kendimi ukala bir ahmak gibi hissediyorum...
Aptalın tekiyim...
Başka bir erkeğin beni öpmesine izin vermiştim!
Ona kocacım demiştim!
ONUNLA GERÇEKTEN EVLİ OLDUĞUMU SANMIŞTIM!!
LUKA BENİ KANDIRIRKEN NERDEYDİM BEN!
KOCAM ADRİEN'İ ALDATMIŞ OLDUM!
LUKA BENİM ADRİEN'E AİT DUDAKLARIMI ÖPMÜŞTÜ!
kocasını aldatmış bir kadın olarak...
Yaşamak istemiyorum...
İşte benim istediğim de gerçekleşiyordu...
Adrien'in önüne geçmiş ve vurulan ben olmuştum ...
Ölücektim...
Ama enazından kocamı kurtarmıştım...
Adrien'i kurtarmıştım...
Öleceğimi bile bile onu kurtardım...
Gerçi istediğimde buydu!
Ölmek istiyordum ve ölücem de!
...
Saatler geçmişti. Kendimi bir boşlukta hissediyordum. Ama ölmemiş gibiydim sanki...
Çok yumuşak bir ses
"Ölmeyeceksim marinette! Çünkü ölmene izin vermiyorum! Beni bırakıp gidemezsin! Sana tekrar kavuşmuşken olmaz! Lütfen bizim için savaş marinette..."
Bu adrien'in sesiydi.
Bilincim açılıyordu...
A ama neden ölmedim?
Neden uyanıyorum?
...
-0-
Medya: okulda çizdiğim bir resim
:3
Song: just a dream
Yb kısa olduğu ve geç geldiği için çok özür dilerim okurlarım.
YOU ARE READING
◇Love me◇ 《♤adrinette♤》
Fanfictionneden bilmiyorum ama seni seviyorum hemde çok ama sandığın gibi değil arkadaş gibi değil sana aşık olmuş, sevmiş, arkadaşlıktan ötelerini hayal eden biri gibi ben sana aşığım sen bilmesende şu hayattaki tek dileğim seninde beni sevmen ama arkadaş g...
