Mister Dallas || ft. C.D.

{DRIE} "Overlevingsmissie"

POV: Sarah Lawley

Okee hoe ga ik een heel uur overleven, terwijl Cameron naast me zit?

Is er geen survivalgids voor zielige kindjes als ik genaamd : 'Hoe te overleven met een fuckboy naast je?' Dat zou mijn leven een stuk beter maken.

Nee, het enige boek dat ik op dit moment voor mijn neus heb liggen is
'De Engelse taal van Toen.' Allesbehalve een fuckboygids...

We zijn halverwege de les als Cameron naar me toe buigt.
"Hee, is het goed als ik dit weekend een feest geef op de kamer?"

Ik kijk het vreemd aan. Wow ik ben verbaasd dat hij dat heeft gevraagd, en het niet gewoon deed zonder te overleggen.
"Uhmm. Ja okee..?"

"Ah super!" Zegt hij, en hij geeft me een knipoog.

De rest van het uur probeer ik zo ver mogelijk bij hem vandaag te blijven zitten, aan het puntje van mijn tafel.
Voor me hoor ik Joyce diep zuchten.

"Aye Joyce, alles goed?' Vraag ik zacht, want ik wil niet dat die leraar het hoort.

Ze draait zich om en kijkt me hulpeloos aan.
"Ja hoor, alleen ik ben echt klaar met deze les. Ughhh." Zucht ze en ze draait weer terug.

Op dat moment gaat de bel. Lieve hemel wat ben ik daar blij mee. Zo snel ik kan prop ik mijn boeken in mijn tas, sta ik op en loop ik het lokaal uit.

Luna komt naast me lopen.
"Waar moeten we nu heen? Vraag ik haar, terwijl we ons langs allemaal mensen wurmen. Ik heb me nog nooit zo klein gevoeld.

Letterlijk iedereen is lang. Behalve ik dan.

"Maar vertel een meid..." Zegt Luna. Ze loopt nu recht naast me, andere kinderen wegduwend omdat ze er langs wilt.

Ik kijk haar vreemd aan.
"... Vertel wat?"

"Hmmm. Shawn?" Ze kijkt me aan en smirkt.

Ik rol met mijn ogen en zucht diep.
"Jaja... oke hij is wel leuk. Maar... eh ik weet niet." Ik haal hulpeloos mijn schouders op.

Ik duw de persoon voor me naar rechts zodat ik net door een smal gangetje zonder mensen kan.

Geen idee dat ik dat beter niet had kunnen doen.

Met een ruk draait de persoon zich om en ik kijk recht in het gezicht van Kim.

Oh mijn god gebeurt mij weer.

"Oh nou zeg! Stoer hoor! Mensen wegduwen! Poe zeg wat zijn we weer volwassen!" Snauwt ze en ze duwt me terug.

Ik val bijna en iedereen om ons heen blijft stil staan.

"Ja wat nou?" Snauw ik net zo hard terug. "Je stond gewoon in de weg!"

"Oh tuurlijk! Ik sta in de weg! Tss aan jou ligt het was niet hè?" Sist ze en ze staat recht voor me. "Weet je wat, kaboutertje? Ik mag jou niet. Ik vind je maar vreemd. Net als dat Maankind van je." En ze knikt naar Luna.

"Weet je, 'dat maankind van me' heet Luna. En heel toevallig mag ik jou ook niet. Dus ga nu maar snel uit mijn zicht of jij zult sterretjes zien." Zeg ik stoer en breng mijn gezicht dichter bij het hare en kijk heel boos en vijandig.

Ze rolt met haar ogen en wurmt zich tussen de mensen door een weg naar buiten.

Ik zucht diep, draai me naar Luna (die me met open mond aankijkt).

"Dat..." Zegt ze,"Was... Wow... Niemand heeft ooit zo tegen Kim gepraat. Jij hebt lef meid." Zegt ze knikkend en ze sleurt me mee, weg van iedereen hier naar de volgende les.

~~

"Zozo! Dat gaat snel de school rond, hè?" Sneert Cameron. Hij komt net de kamer binnengelopen en ploft op zijn bed.

Ik kijk even op van mijn boek, haal mijn schouders op en lees verder.

"Maar je hebt wel lef Sarah. Serieus!" Hij loopt naar mijn bed en tikt tegen mijn kin zodat ik hem aankijk.

Mijn tegenzin kijk ik hem aan.

Mijn vingers glippen van de bladzijden van mijn boek en het boek valt met een plof op het vloerkleed naast mijn bed.

"Even serieus, respect! Je durft meer dan je lengte verteld." Zegt hij. En ik zweer je, het lijkt wel alsof hij serieus is.

"Nou... Eh dankje." Zeg ik, overdonderd van zijn plostelinge vriendelijkheid. Hij kijkt me nog steeds aan.

Dan zwaait de deur open.

Cameron, die nog steeds mijn kin vast had, springt geschrokken op. Met een knalrood hoofd kijkt hij naar zijn schoenen.

"Kwam ik... ongelegen?" Vraagt Nash/Klootzak als hij Cam en mij ziet.

"Nee. Hij feliciteerde me alleen met het afkappen van zijn zusje." Ik grabbel naast mijn bed naar mijn boek.
"Fijn Cameron. Godver nou ben ik mijn bladzijde kwijt." Zucht ik en ik rol mijn ogen.

Cam grinnikt.
"Ik mag jou wel. Veel lef voor je lengte."

"En hard to get denk ik. Probeer wat je wilt Cam, maar die meid versier je niet zo snel als al die anderen." Grinnikt Nash/Klootzak.

Ik rol met mijn ogen. Cameron antwoord daar niet op, maar zonder op te kijken weet ik dat hij Nash een dodelijke blik toewerpt.

●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●

Hoihoi,

Kimmie lijkt een bitch in dit boek maar eigenlijk is zo heel lief en mijn Johsonsheid♡♡♡

Ik ga binnenkort een nieuw boekje maken: 'Watchu sayin' en daarin zet ik vreemde/gekke/domme dingen die ik heb gehoord in het dagelijks leven waarvan ik dacht "what the shuck" so yep stay tuned :)

En vanaaf heb ik schoolfeest *yay* en k heb er zin in♡

Dag. Gegroet. Vaarwel. Joe.

Isis

Boven: johnsons_aesthetic op Insta, mijn fanacc go c