Sarah Maldita II (COMPLETED)

46

Sarah pov.

Sumapit ang gabi at nag uwian na sila gwen at victoria , sabay silang sinundo ng kanilang mga asawa , kinamusta pa ako ni Laimer ng makita ako.

Si Sandra naman ay pasuray suray na pumasok sa loob ng bahay , ako naman ay nanatili sa likod at nakatungo. Sobrang nahihilo ako pero hindi naman ako lasing , nahihilo lang ako.

Nakatungo ako ng maramdaman ko ang pag angay ko , dahil sa gulat ay muntik pa akong mahulog buti nalang at hinigpitan ni seven ang hawak sakin.

"Wag kang magulo malalaglag ka." Rinig kong sabi nya. Hindi na ako sumagot basta sinunod ko kung anong gusto nya.

Nang makarating kami ng kwarto ay agad nya akong binaba sa higaan , Ako lang ang nakahiga baka nasa guest room sila Zhavia kasama si Reign.

"Matulog kana." Sabi nya.

Napamulat ako sa pag kakapikit ko ng makita kong tumalikod siya agad kong hinablot ang kamay nya para pigilan siyang umalis.

"Wag ka munang umalis..." Rinig ko sa sariling boses ko ang kagustuhan kong manatili lang siya sa tabi ko.

Marahan siyang humarap para tignan ako. Lupait siya sakin at marahan na umupo sa gilid ng kama kung saan ako naka higa.

" Why? may masakit ba sayo , gusto mo ba ng gamot?" tanong nya. Umiling ako..

"No , I'm okay but I'm still dizzy.. "

"Hmmm." yun lang ang naging reaction nya.

"Seven?" tawag ko sa kanya kahit nakatingin siya sakin.

"I'm sorry for leaving you , sorry for hurting you that time , I'm so stupid to make a move ng hindi manlang kita napapakinggan .."

Hindi siya sumagot kaya nag patuloy ako.

"Can i ask you something?" Nanginig ang boses ko ng sabihin ko iyon.

"What is it?" Walang kahit na anong mababakas na emosyon sa boses nya.

Huminga ako ng malalim at matapang na tinignan siya.

"Sabihin mo lahat sakin ang nangyari nung araw na iyon , gusto kong malaman lahat seven dahil ilang taon akong nasaktan sa nangyaring iyon. Hanggang ngayon galit padin ako kahit sinabi mong walang nangyari sa inyo.."

Nung una ay tinitigan nya ako , matagal bago siya nag salita. Akala ko ay hindi nya iyon sasagutin kaya medyo umayos na ako ng higa pero ng mag salita siya ay huminto ako at tumingin na sa kanya.

"That night , mina was drunk. Pumunta siya sa office para samahan ko daw siya sa pag uwi dahil hindi nya kayang mag drive mag isa. " Mariin lang ang kanyang titig. "Dapat ay mag titext muna ako sayo non pero nawalan ng battery ang cellphone ko ,  pumayag ako sa gusto nya dahil ihahatid ko lang siya , nung nasa sasakyab na kami sabi nya sa isang hotel daw siya nakatira , i didn't know na ganon ang mangyayari."

"Then bakit ka galing sa pag ligo?"

"Nung nasa elevator na kami , niyakap niya ako bigla i was so shocked nagalit ako sa kanya itutulak ko sana siya ngunit bigla nalang siyang nasuka. Hindi ko na ininda iyon dapat ay aalis nadin ako ng makarating kami sa kwarto nya pero pinilit nya akong mag palit dahil mas lalo ka daw magagalit kapag nakita mo ako sa ganon lagay. Sinunod ko siya hindi ko alam na pupunta ka at maabutan mo kami sa ganoon ... hindi ko iyon sinasadya , lahat ng sinabi ni Mina ay hindi totoo. Please believe me hindi ko kayang gawin yon sayo Sarah."  Seryosong sabi nya.

Napaiwas ako ng tingin dahil sa luha na pumatak sa aking mata. Naramdaman ko ang kanyang kamay saking pisngi at hinarap ako sa kanya.

"I love you." He said.

Tumingin lang ako sa kanha at hindj nag salita.

I was so stupid that time , pinakawalan ko ang lalaking mahal ko. Masakit iyon , gigising ako tuwing umaga ng nangungulila sa kanya , ng nanganak ako kay Zhavia akala ko ay mananatili na akong mag isa , pero mas lalo lang akong nangulila sa kanya , kung gusto ni Zhavja makita ang tatay nya ang gusto ko naman ay makita din siya. Lagi kong iniisip kung meron naba siyang iba , kung meron nabang babae sa puso nya. Hanggang newspaper lang ako tuwing nakikita siya , mailap pa siya.

Gusto ko munang makawala siya kahit ilang oras lang , gusto kong malaman nya sa sarili nya kung ako pari  ba talaga ang mahal niya , hindi nya ako pwedeng mahalin dahil lang sa may anak kami. At hindi pwedeng samahan nya ako dahil lang sa may nangyari na ulit samin.

"Do you want annulment? " I said.

Nakita ko ang pag tigil nya , tumaas ang kilay nya at kumunot.

"For what?"

" I know ilang taon ako umalis at nawala , pero what if may gusto ka na palang iba at pinapakisamahan mo lang ako dahil may anak tayo?  "

"Bakit mo sinasabi yan?" nakakunot noo nyang tanong.

Umiwas ako mg tingin.

"Ako kasi ang napapagod para sayo, Mahl kita Sebastian pero please lang kung hindi mo na ako gusto wag mo na akong tiisin." Malamig kong sabi.

"Do you think I'll do that?" Tumaas ang boses nya. "Ngayon nandito na kayo tingin mo papakawalan ko pa kayo huh? Tingin mo yung nangyari satin ay wala lang sakin? Akala ko ba okay na , akala ko ba pwede na ulit tayo?"  Bakas ang pagsusumamo sa kanyang boses.

Napaiwas ako ng tingin.

"Can you please leave?" I said.

Narinig ko ang marahas nyang pag hinga.

"Do you want me to leave?" Ulit nya.

Tumango ako ng hindi siya tinitignan.

"Tell me, harapin mo ako at sabihin mo yan sakin."

Hindi ko kumibo.

"Aalis ako kapag nasabi mo yan ng nakatingin ka sa mga mata ko."

Nag lakas ako ng loob tumingin sa kanya.

"Now tell me. Do you want me to leave?"  Malamaig nyang sabi.

"Yes , I want yo to leave." I said.

Tumango ito at umiwas ng tingin bago tumayo.

"Okay ,I'll leave. Rest and please takecare." He said before he walk away.

Nanh isarado nya ang pinto ay para bang yun na ang pinaka masakit na nangyari sakin after this years. Masakit makita na ang taong mahal na mahal ka ay ikaw pa mismo ang nag taboy.

Kasunod ng pag alis nya ang pag patak ng luha sakin maya , kasunod ang pagyuyog ng balikat ko.

Please comeback tomorrow, Bukas handan na akong mahalin ka Seven. Ngayon kailangan mo munang mag pahinga at para malaman mo kung ako padin  ba talaga.

-