I'm InLove with a Superstar

Chapter [52]

Chapter [52]

Audrey's POV

"Lumayo ka sakanya!"

"Fake!"

"Yuck! Kadiri ka!"

"We hate you!"

"Layo!!!"

Kakapasok ko palang sa classroom, binatuhan nila ako ng crumpled papers saka pinagsasasabi ang mga yan. Hindi ko sila pinansin at dumiretso sa upuan ko.

Ara, where are you? I need you now. Nakayuko lang ako at nagbasa nalang ng notes. Nang Hindi ko na makaya ang mga sinasabi nila sa akin, lumabas ako at dumiretso sa restroom.

Sa hallway palang, naririnig ko na ang mga bulungan nila. Pagpunta ko sa restroom, nagulat ako sa nakita ko. Peste! Bakit may posters dito?!

Pinagtatanggal ko iyon isa-isa. Ako lang any tao sa restroom kaya okay lang na umiyak ako. Oras na ng klase eh. Siguro, Hindi nalang ako papasok ngayon.

Nagkulong ako sa isang cubicle at doon na tahimik na umiyak.

Bakit ba kasi kailangang mangyari sa akin ito?

Bakit feeling ko, ang sama sama sa akin ng mundo?

Then, may narinig akong dalawang pumasok.

"Girl, nakita mo yung kalat na as internet? Yung Audrey Fernando? Fernandez? Ah basta. Inagaw nya si Fafa Xander. Kahit may anak na. Kapal ng mukha no?" -Girl 1

"Yeah, nakita kong pinost yun ng 'mystery girl' ang pangalan. Hindi ko alam kung sino man yun. Pero, okay na rin yon at pinost nya para malantad ang k*l*ndi*an ng babaeng yun." -Girl 2

"HAHAHA! Yeah, right. Tara na, lagot tayo sa pogi nating teacher!" -Girl 1

"Yah, c'mon." -Girl 2

Grabe naman sila. Sila nga ang makakapal eh. Pumapatol sa teacher? Yuck.

Pinunasan ko ang luha sa mga mata ko at lumabas na. Anong akala nila? Magtatago nalang ako? Ano naman? Tsaka, si Xander iyon at Hindi ako.

Lumabas na ako as restroom at pumuntang room. Kahit late ako, (actually Hindi naman kasi nag-restroom lang ako) I bother to go in.

First, I knock at the door and open it slowly. Lahat sila, nakatingin sa akin. Naghihintay ng sasabihin ko.

"Good morning everyone, sorry I'm late." I said then go to my seat. Si Ara, nasa tabi ko na. Hindi ko sya pinansin at tumingin na sa harap. Nag-continue na mag-discuss and Prof namin.

***

"Audrey, okay ka lang talaga? Kung gusto mo, I'll go to the office at ipademenda ko ang ginagawa nilang bullying sayo?" Tanong ni Ara sa akin. Kakatapos lang ng klase at kami na lang any naiwan sa room.

"No need. I'm fine." I said and smiled. Kahit mahirap. Ang sakit sakit lang kasi. Any sakit na pinagiisahan ka ng mga ka-schoolmates mo or classmates mo.

Niyakap ako ni Ara.

"It's okay, I'm here. Uuwi na si Sydney. Let's jut wait para kumpleto na tayo. Smile, huh?" She said then patted my shoulder.

"Thanks for being here."

"That's what friends for." She said then give me a sweet smile.

Ara's POV

Naaawa na talaga ako kay Audrey. Kung Hindi lang kasi sinabi ni Xander yon in public, edi sana, Hindi sya ganito.

Dapat, yung silang dalawa lang ni Audrey ang nakakarinig.