Matematik Öğretmenim{DÜZENLENİYOR}

M.Ö❤11❤

Şuan diğer kızların gelinlik dediği fakat benim gözümde KEFEN olarak adlandordığım şeyi seçmiş eve gidiyordum. Yarında evlenip ana olucam. Haha çok komik yarab. Aklıma mukayet olamıyom. Çıldıvıyovum... Allah'ım sen aklıma mukayet ol. Şuan hayvan Kerem elimi tutmaya çalışıyordu. Emir de arabadaydı ve benim rahatsız olduğumu anlayınca yalandan öksürük sesi çıkardı. Bu yüzden de Kerem birşeyler sayıklayıp tekrar yola odaklandı. Hadi paşam hadı. Sana ekmek yok...

Önce best lerimi eve bıraktık ve şimdide biz eve gidiyorduk. Yani mezarlığıma. Sinir oluyorum kardeşim bu adama. Adam demeye bin şahid ister ama. Yolda kırmızı ışık yanınca bir parkın orda durduk. Ardındanstemsizce ağzımdan şu sözler çıktı "Keşke sen ben olsan; seni sevmenin ne kadar zor olduğunu anlasan, Keşke ben sen olsam;bu kadar sevilmenin tadını çıkarsam.. " Lan ne dedim az önce mk. Kerem bana gülümseyerek bakıyodu ve ardından elimi tutup "Biliyorum Melodi. Senin için ne kadar zor ve benim için ne kadar acı. Sen ona aşıksın. Biliyorum ama senin bilmediğin birşey var. O seni sevmiyo melodi. Sen böyle kendine zarar verirken lanet olsun ki dayanamıyom. Unuttun mu Melodi. Sen daha küçğktün ben de öyle. Sen bir anda o küçüklük aklı ile beni öpmüştüm. İşte o zaman biz birbirimizin ilkleri olduk. Sen daha 7 yaşında falandın ama ben 10 yaşındaydım. Hergün o parkta seni bekledim. Bekledim ve bekledim fakat gelmedin. Yıllar geçti bu yaşıma geldim ve senle karşılaştım hiç ama hiç değişmemiş aynı günkü, yine çocuk olan Melodi var karşımda. Unutma Melodi, 'Aşk ölüm kadar güçlü, Mezar kadar kıskançtır. ' ve bende seni kıskanıyorum. Sen de zamanla seveceksin. Belki mutlu oluruz. İki adet Melodiler olur. O güzellikleri ile babasını delirtirler. Ben seni seviyorum Melodi. Anla artık yoruldum.. " Sesi sonlarına doğru kısık çıkmıştı. Ve ben ne mi yapıyorum.?  Bilmiyorum...
Kendimi toparladım ve avazım çıktığı kadar bağırdım "Durdur arabayı inicem diyorum sana durdur. Ke kerem dikkat et kereğğmmmm!!! ".....

Kerem'den devam:

Gözümü açmaya çalıştım fakat açamıyordum. Hafif duman kokusu da vardı sanki etrafta. Başımdan birşeyler akıyordu. Hemen gözlerimi açtım zorlada olsa. Baktığımda Melodi, kafası kanayan bir şekilde yatıyordu. Direk ona yaklaşmaya çalıştım. Ama Emniyet kemeri açılmıyordu. Telefonumu zorlada olsa buldım ve hemen ambulansı aradım. Şuan sevdiğim kadın, gözlerimin önünde ölüyordu ve ben hiç birşey yapamıyor sadece ağlayıp kendime küfür ediyordum...

Aradan geçen bir 45 dakikanın sonunda siren sesleri duyduğumda ambulans ve polislerle birlikte itfaiye nin geldiğiniz anladım. Hemen kıpırdanmaya çalıştım fakat biraz da olsa belim ağrıyordu ve sırtıma batan camlar buna engel oluyordu. Ben de debelenirken sağlık ekipleri, polisler ve itfaiyeciler bizi kurtarmak için çabalıyordu..

*******

Hastaneye geleli 4 saat geçmişti ve şuanda Melodiyi odaya aldılar. Tabi ben bu 4 saat içinde dayak mı yemedim, küfürlere mi maruz kalmadım Emir beyden ama olsun. Şuanda önemli olan onun iyi olması. Ben bir sağa bir sola tırnaklarımı yiye yiye gezinirken Emir Melodi nin odasından çıkıp bana sinirli bir şekilde " Seni çağırıyor. " Dedi. Bende hemen girdim. Beni görünce gülümsemişti. Ben de şok ile gülümsedim ve gösterdiği sandalyeye oturdum. Boğazını temizleyerek"K kerem... Ben çok düşündüm. Haklısın galiba. Zamanla seni sevebilirim. En azından bunu deneyeceğim. Doktor zaten bir iki saat içinde çıkabileceğimizi söyledi. Ben iyiyim. Düğünü yarın yapalım. " Dedi. Bi dakka bi dakka. Evlenmek mi?  Bu duyduğumla birden sandalyeden fırlayıp Allah diye bağırıp melodiye sarıldım. O da bana gülerek sarıldı ama boğuk bir ses ile "Eğer daha fazla sıkarsan düğün yerine cenaze olcak. " Dediğinde hemen boynunu bıraktım ve elini tutup yüzüne bakmaya başladım. Gözleri bana gülüyordu...

Melodi

Şuan karşımda çocuk gibi duran kereme bakıp bakıp gülüyor bir yandan da pişmanlık ile boğuşuyorum. Ama  alışsm iyi olacak. O benim ilkimi ona verdiğim adam dı. Onu sevmeye çalışacağım. Çocuk gibiydi. Ona bakmamla bile mutlu oluyordu ve onca sene beni hiç unutmamıştı. Açıkca bir erkek tarafından bir ilgi fazlaydı...

Düğün Sabahı Yazardan:

Melodi ve Kerem hızlıca kalkıp kuaföre ve berbere gittiler. Melodi mutluydu. Tabi bu duruma Emir ve Eylül şaşkındı. Gizlemeye çalışsalarda beceremiyor çok belli ediyor ve ayrıca dün hastane odasında ne konuştuklarını merak ediyorlardı. Ama ısrarla bizim zilli anlatmıyordu. Melodi aldığı gelinlikle beraber ona yakışacak bir model olarak yukardan sıkı bir topuz ve gri tonlarında makyaj ve kırmızı ruju ile harika duruyordu. Eylül Melodi isteksiz diye iddialı parçalar almamıştı. Ama aldığı kırmızı botu siyah rugan stiletto lar ile değiştirmişti. Oda saçını uçlarını hafif maşalı ve ortadan minik bir topuyla beraber ten renklerine yakın bir tonda ruj, simsiyah bir göz makyajı yapmıştı. O da heyecanlıydı. Kardeşi evleniyordu sonuçta.

M

elodi mutlu olduğu için o da mutlu olmaya çalışıyordu. Emir ile Kerem ise birbirlerine mal mal bakıyordu. Sanki birşey söyleyecek ama söyleyemiyordu...

Kızlar hazır olduklarında Kerem ile Emir hazırladıkları spor bir araba ile birlikte kızlark aldılar ve düğünün yapılacağı 5 yıldızlı olan VİNK HOTEL'e geldiler(böyle bir yer yok. Yazarınız uydurdu. Artık VİNK ne alaka ise..)  Salona girince çiftimiz kasılmıştı. Karşılarında o kadar magazin ve insan vardı.. Kerem kolunu uzatıp Melodiyi bekledi. Melodi fark edince koluna girdi ve masaya yürümeye başladılar. Bu sırada ise şarkı çalmaya başladı.)  Kerem'in yüzünde güller açıyordu. İlk önce dans ettiler. Dans sırasında Melodi kafasını keremin omzuna koymuştu ve dans etmişti. Bu keremi çok ama çok mutlu etmişti... Pastayı da kesip o klasik takı törenini yaptılar..

Şuan sıra nikahdaydı. Melodi şuan affalamıştı. Emin değildi. Pişmanlık ve kararsızlık onu 1 saniyede yiyip bitirmişti. Memur soruyu tekrar sormuştu. 2.kez. Kerem biraz heyecanlanmıştı ve korkmuştu. Ya hayır derse.  "Siz Melodi Savaş, Kerem Uysal'ı kendi özgür iradeniz ile, kimsenin baskısı altında kalmadan, hastalıkta sağlıkta onu yanlız bırakmamaya onu kocalığa kabul ediyor musunuz??? '' demişti. Evet daha da bağırmıştı. Melodi tam evet diyecek iken birden içeriye Emre ve Emir girdi. İkiside aynı anda " Hayır" Diye bağırdı. Ardından Emre "Melodi, özür dilerim. Seni bırakmak istemedim. Seni seviyorum Melodi. Ya benle gel yada bu adam ile ömrünü geçir derdim ama öyle bir şey olmayacak. Hadi gel. Gel ve mutlu olalım. " Dedi yalvarırcasına. Melodi bir anda ayakkabılarını eline alıp gülüp "Üzgünüm kerem ama ben seni sevmiyorum. Ben Matematik Öğretmenim Emre'yi seviyorum. Emre seni seviyorum. Kendi özgür iradem ile HAYIR HAYİR VE HAYIR. Evlenmeyi kabul etmiyorum. Hadi çüüüz. " Dedi ve koşarak Emrenin boynuna atladı. Emre de onu belinden tutup döndürdü ve elini Melodi nin yüzünü sararak "Bir daha asla ayrılmayacağız. " Dedi ve onu dudağından öptü. Şuan kerem yıkılmıştı ama gülümsğyordu. Sevdiği kız mutluydu çünkü. Unutmayinki "Bizi hayattan şikayete yönelten şey karşılaştığımız zorlukların büyüklüğü değil, mücadele gücümüzün azlığıdır".Belki Kerem yıkılmıştı. Mutlu olamayacaktı ama Melodi mutluydu. O yetiştiren Kerem'e...

Evet minnaklarım bu minnoş çiftleri ayırmadım. Hadi bakalım neler olacak???