Serendipity-24

765 122 0
                                    

Jeon JungKook.

ဒီနာမည္ သံုးလံုးၾကားလိုက္တိုင္း အလိုလို သူ႔ကို လိုက္ရွာေနမိတယ္။

သူနဲ႔ ကၽြန္မေတြ႕တိုင္း က်မရဲ႕ ဆံပင္ကို ဖြေပးတတ္တဲ့ သူ႔အထိအေတြ႕အေတြ႕ေတြကို အလိုအေလ်ာက္ ေတာင့္တလာမိတယ္။

ေတြ႕ေတြ႕ခ်င္း က်မကို ျပံဳးရယ္ျပတတ္တဲ့ သူ႔ရဲ႕ ျပည့္ေဖာင္းတဲ့ မ်က္ႏွာေလးေရ အနည္းငယ္ ႀကီးေနတဲ့ ေရွ႕သြားေလးေတြကို က်မမသိလိုက္ခင္ဘဲ လြမ္းလြမ္းမိေနတာ...။

ဒါက ကိုယ့္ သူငယ္ခ်င္း တစ္ေယာက္အေပၚ ရွိတတ္တဲ့ သာမန္ ခံစားခ်က္တစ္ခုဘဲလား....။

အရင္ခ်ိန္တုန္းက သူနဲ႔က်မ အၾကည့္ခ်င္းဆံုတိုင္း ႏွလံုးသားတစ္စံုက ပံုမွန္ထက္ မေျပာပစေလာက္ေလး နည္းနည္းေလး ျမန္လာ တတ္ေပမယ့္...

အခုခ်ိန္က်ေတာ့ ရင္ဘတ္ႀကီးတစ္ခုလံုး ေပါက္ထြက္မတတ္ ခုန္ေနတတ္တာ....

အရင္လို သူ႔ကို သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ဘဲ ျမင္ေနေသးတယ္လို႔ ေျပာရင္ ယံုမွာလား...။

သူ႔ကိုေတြ႕တိုင္း သူ႔ရဲ႕ အျပံဳးေတြေၾကာင့္ က်မ ပါးျပင္ႏွစ္ဖက္ နီရဲ တက္သြားတာေတြ....

သူ က်မကို ထိလိုက္တိုင္း ခႏၶာကိုယ္ တစ္ခုလံုး ဓာတ္လိုက္သလို ေတာင့္ေတာင့္ႀကီးျဖစ္ၿပီး ေနရခက္လာတာ ေတြ...

ဒါေတြ သူမရိပ္မိေအာင္ ႀကိဳးစား ဖံုးကြယ္ေနရတာ အရမ္းပင္ပန္းရပါတယ္။

ဒါကို သူက က်မအေပၚ ဂရုစိုက္မႈ ေတြအရမ္းေပးျပေတာ့ ကၽြန္မ ေရွ႕ဆက္ ဘယ္လို ေနသြားရမလဲ.....။

Jimin ေတ်ာက္နဲ႔တင္ စိတ္ေတြ ရႈပ္ေထြးလြန္းေနပါၿပီ။

အခုလည္း သူေနမေကာင္းျဖစ္ေနရက္နဲ႔ က်မကို စိတ္မခ် လို႔ဆိုၿပီး လာႀကိဳရွာ တဲ့သူ...။

တစ္လမ္းလံုး သူနဲ႔အတူတူ ႏႈတ္ခမ္းကစကားလံုးေတြေပ်ာက္သြားသလို တစ္လံုးမွ မဟ ဘဲ အိမ္သို႔ျပန္လာခဲ့သည္။

" ေက်းဇူးဘဲ။ က်န္းမာေရးလည္း ဂရုစိုက္ဦး"

ဆိုတဲ့ စကားလံုးေတြနဲ႔ဘဲ သူ႔ကို ႏႈတ္ဆက္လိုက္ရသည္။

sᴇʀᴇɴᴅɪᴘɪᴛʏ [✔]Where stories live. Discover now