Silent Kiss | Min Yoongi

*•24•*-"Totally Broke"

Normal olmayan biri olduğunuzu anladığınızda;

-Kesinlikle bulunduğunuz ortama uyum sağlayamamaktan ya da sessizliği seçmenizden bahsetmiyorum-

hayatın sizin için diğerlerinden biraz daha renkli sürprizler hazırlayacağını bilirsiniz.

Benim de algılarım böyle açılmıştı işte.

Gördüğüm ilk sara nöbetinden sonra insanların bana olan bakışları değiştiğinde,

değişen tek şeyin bakışları olmayacağını zaten biliyordum.

Hayatımı köklü bir değişime dek sürükleyen ailem benim düzelemeyecek kadar vahim durumda olduğumu biliyorlardı.

Basitçe farklı ve hasta bir zihne sahip olmak beni zavallı kılmıştı gözlerinde.

Kendilerinden bir an önce uzaklaştırmak istedikleri ucubeleriydim ben.

En sonunda bu emellerini;beni Daegu Akıl Hastalıkları Merkezi'ne şutlayarak gerçekleştirebilmişlerdi.

Aslında onlardan tiksiniyor ve anımsamak dahi istemiyor olabilirdim ama teşekkür de borçluydum.

İkinci dönüm noktam olan,

diğer köklü değişimim başkalarını aratmayacak cinstenti.

Eğer Daegu'daki bu hastaneye yatırılmasaydım yaşayamayacaktım ikincisini.

Nöbetlerimi sıklaştıran ayrıca rüyalarımı kabusa dönüştüren büyük hamlemden bahsediyorum.

Min Yoongi'den.

Hastane yönetimi aileme onun hakkında bir şeyler çıtlatmış olacaklardı ki hiç ziyaretime gelmeyen annem ve kardeşi karşımda oturuyorlardı şimdi.

-Ne istiyorsunuz?

Kendimi ifade etmekten hiç bir zaman çekinmemiştim.

Hele ki yüzsüz aileme karşı.

-İyileşmeni istiyoruz Evilian.

-Çabalıyorum.

Güçsüz çıkan sesim aksini söylüyor olabilirdi ama iyileşip ne yapacaktım sanki?

Lise sonda okuyan kafası darmadağınık bir ergenden başka ne olabilirdim?

Notlar,arkadaşlar,kan emici sülükler ve tavan yapmış hormonlarım...

Eh,deli kalmaya devam edip sadece Yoongi'ye sarılsam olmaz mıydı?

-Çabaladığını biliyoruz.Kendimizi sana artık yakın hissettiremediğimizi düşündük,çabalarına katkıda bulunamadığımızı.

Yeni mi anlıyordu?

Bavulumu zevkle buraya sürüklememe yardım etmişti oysa.

-Aslında sorun değil.İşiniz gücünüz vardır,anlıyorum.

Kimse başıma üşüssün ya da benimle uğraşsın diye delirecek halim yoktu bu saatten sonra.

-Sadece duyduklarımız hoşumuza gitmedi.

İkisi de aynı olumsuz surat ifadesiyle başlarını iki yana salladıklarında konunun can alıcı noktasına yaklaştığımızı fark ettim.

-Şu Yoongi denilen herifle fazla mı haşır neşirsin Evil?

Duraksamıştım.

Haşır neşir olmak da ne demekti öyle?

Sanki okul müdürüm onları beni soyunma kabinlerinde sıradan biriyle yakaladıklarını söylemek için buraya çağırmış gibi.