chapter 4

1.4K 34 1
                                    

Deana's pov

Im walking papunta sa next class ko ng may kumalabit sakin.

"Hi deans. Are you okay? Kanina pa kasi kita napapansin na malungkot or something." Tanong ni..... ponggay😍

"Ahhhm. Okay lang masama lang gising ko." Palusot ko

"Hmmmm. Mamaya sabihin mo sakin problem mo para naman gumaan yang pakiramdam mo. Sabay na rin tayo mag lunch, wala kasi akong kasama. Btw, classmates pala tayo noh." Sabi niya. Natawa naman ako. She really make me happy.

"Oo nga noh! Sige sabay na tayo maglunch, dun ko na din sasabihin sayo problema ko." Sabi ko.

Nagstart na ang class pero hindi ako nakikinig sa prof namin kasi naka focus ako kay ponggay. Grabe sobrang ganda niya talaga😍

Natapos na ang class kaya napagdesisyonana namin ni ponggay na kumain nalang sa mcdo kasi mamaya pang 1:30 next class namin.

"So. Ready to share your problem?" Tanong niya.

"Ahhmm... Ano kasi.... Nag away kagabi sila mommy at dada. Ayaw ko lang kasing nag aawat sila. Takot ako na magkahiwalay silang  dalawa kasi nangyari na yan noon. Muntik na silang  maghiwalay dahil sa  isang babae na may gusto kay dada buti nalang naayos nila yun eh. Yung away kasi nila last night iba eh. Mas grabe yun kaysa sa naging away nila dati ni mommy. Ayoko lang na maging broken family kami. Sabihin mo na na OA ako   pero kasi hindi ko  maiwasang isipin yun eh. Ayoko ng magkaganun kami ponggay." Sabi ko at hindi ko na  maiwasang maluha.

"Shhh. Dont worry everything will be alright deans. Be positive magbabati rin  parents mo. Tahan na." Sabi niya while comforting me.

"Salamat pongs ha. Nag drama pa ako sa harap mo." Sabi ko habang pinupunasan ang mga luha ko.

"Okay lang atleast nalabas mo ang sama ng loob mo." Sabi niya while showing her precious smile.

We spend our time together before we went back to ateneo. Pagdating namin ng ateneo hinatid ko na siya sa next class niya bago ako pumasok sa next class ko.

After class umuwi agad ako kasi wala namang training. Nagpahinga lang ako kasi feeling ko sasabog na utak ko sa sobrang daming iniisip. Hindi ko namalayan nakatulog na pala ako.

"Anak I know mahirap sa part niyo to lalo na sayo kasi sobrang lapit mo samin ng dada mo  pero soon sana maintindihan mo lahat ng nangyayari. I hope soon matatanggap mo rin lahat." Nagising ako kasi may narinig akong nagsalita at humalik sa noo ko habang sinusuklay ang buhok ko. Si mommy den pala kaya bumangon ako agad.

"What do you mean po mom?" Tanong ko. Feel ko may masamang mangyayari ngayon kaya kinakabahan ako.

"Anak. Me and your dada decided muna na maghiwalay." Sabi ni mom kaya naman tumulo ang luha ko.

"No! No mom! Mom tell me you're joking. Mom please sabihin mo hindi yun totoo. Mom please wag kayo maghiwalay ni dada." Sabi ko habang umiiyak ng malakas

"Shhh. Stop crying anak please. Mahirap din to sa part namin ng dada mo. Anak mas mabuti na yan kaysa nagkakasakitan lang kami ng dada mo. Dont worry she can still visit you and your sister or pwede naman kayo ng ate mo ang bumisita sakanya." Paliwanag ni mommy.

"No! Ayoko! Hindi ako papayag mommy. Hindi ako papayag na masira tayo." Sabi ko. Ang sakit ng nangyayari ngayon.

"Anak please. Please understand it." Sabi ni mommy habang umiiyak na din.

"Ayoko nga!" Sigaw ko bigla namang pumasok si ate at dada na halatang galing sa iyak din.

"Deans calm down. Intindihin nalang muna natin sila okay? Promise naman ni dada araw araw niya tayong bibisitahin and pag may time magbobonding tayo." Sabi ni ate habang tumutulo ang luha niya.

"Ate papayag ka nalang ba na ganon nalang ang mangyari? Ate okay lang sayo na maghiwalay sila mommy at dada?" Tanong ko.

"Ofcourse not. Deans mahirap din to sa part ko but we need to understand and respect their decision. Sila ang mas may alam kung ano ang dapat at mas mabuting mangyari." Sabi ni ate.

"Dapat bang maghiwalay nalang sila ng basta basta?! After all these years ngayon pa?!" Sigaw ko.

"Deanna tama na!" Sigaw ni dada.

"No! Hindi ako titigil hangga't hindi kayo magkakaayos ngayon at hanggang hindi nagbabago ang desisyon niyo!" Sabi ko.

"Deanna please." Pakiusap ni ate.

Kung hindi kayo mapakiusapan tatakutin ko nalang kayo!

Kinuha ko agad yung cutter na nasa study table ko at tinapat ito sa leeg ko.

"Kung maghihiwalay lang naman kayo pwes magpapakamatay nalang ako." Sabi ko.

"Deanna please bitawan mo yan anak. Wag mong gawin yan." Sabi ni mommy at halatang nag aalala.

"Deanna give me that cutter." Sabi naman ni dada.

"Deanna please bitawan mo yan." Pakiusap naman ni ate.

"No! Pumili kayo maghihiwalay kayo at magpapakamatay ako o hindi niyo itutuloy ang paghihiwalay niyo?!" Tanong ko.

"Anak. Please." Sabi ni mommy habang umiiyak na ng malakas.

"Fine. Hindi na kami maghihiwalay ng mommy mo but please bitawan mo na yan anak. Sige na give that to me." Sabi ni dada at hiningi ang hawak kong cutter. Nang kumalma  ako ay binigay ko na yun sakanya.

"Anak. Wag na wag mong gagawin yun please." Sabi ni mommy.

"Yes po but please wag kayong maghihiwalay ni dada." Sabi ko habang nakayakap sakanilang dalawa habang si ate naman ay niyayakap si mommy.

"Yes anak. Hindi na po, hindi na po kami maghihiwalay ni mommy for you and your sister." Sabi naman ni dada and kissed mg forehead.

"I love you mommy, dada and ate." Sabi ko sakanila.

"We love you too sis." Sabi naman ni ate.

We stayed like that for a momment before we decided to sleep on mu bed together.

Sana pag gising ko okay na ang lahat. Sana bumalik na ang dati at maging masaya ulit kami.

•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~

Hi guys!  Nag update ako ngayon kasi nabored ako kakaaral😅. Bukas kasi may post test kami so yeah hussle. Wala akong maisip na iba kaya yan nalang.

Hope you like it!
✌&❤!

New Generation Love StoryDonde viven las historias. Descúbrelo ahora