Instincts of the wolves

Hst 1

P.o.v Amelia

"Maar waarom luistert er nou nooit iemand naar me?!" zeg ik geïrriteerd en Jade kijkt me geschrokken aan, "Fijn nu ben ik doof." zegt Megan sarcastisch en ik zucht. 
"Ik zeg net dat: IK GA DOOD!" zeg ik boos en Amethist kijkt me oogrollend aan, "Niet zo aanstellen jij." zegt Megan en ik kijk haar kwaad aan. "Dankzij jou was ik bijna dood!" zeg ik geërgerd en ze zucht, "Ik had je wel geholpen als hij je echt zou vermoorden." zegt ze en ik knik dankbaar.

Op dat moment dringen de jongens de kamer binnen en ik grom, "Jongens! Weg!" zeg ik en Jade knikt instemmend. Ze lopen mokkend weg en ik grijns triomfantelijk, maar die grijns wordt al snel weggevaagd doordat de jongens terugkomen met kussens.
Meteen wordt ik geraakt met een kussen, maar ik probeer rustig te blijven. In tegenstelling van Megan; ze pakt een kussen en begint iedereen neer te knuppelen.
Ook de andere pakken een kussen en we beginnen met een ouderwets kussengevecht, maar natuurlijk veel beter...

Ik pak een kussen en mep Jayden ermee tegen zijn hoofd, hij zet duizelig een paar stappen achteruit en Jade duwt hem op de grond.
Colton slaat samen met Brandon Megan neer, maar Adam helpt haar en slaat de jochies met een mega kussen. Megan komt overeind en mept Adam neer, "Ik heb geen hulp nodig!" zegt ze en ze begint hem meer te meppen.
Amethist, Jade en Killua zijn nu ook in gevecht en ik sta ze vrolijk aan te staren, maar dan slaat het noodlot toe. 

Ik wordt tegen mijn hoofd geraakt en ik struikel, maar ik val natuurlijk voorover waardoor ik bovenop Jayden flikker.
Hij maakt een 'Oef' geluid en ik begin te lachen, "Sorry." mompel ik en ik sta snel op waarna ik hem help. "Welke KOE deed dat?!" vraag ik en iedereen wijst meteen naar Adam, maar die is al begonnen met rennen. 
Snel ren ik achter hem aan terwijl ik hem probeer te raken met mijn kussen, maar die KOE gebruikt zijn krachtveld om zichzelf te verdedigen.

^-^-^

We letten niet op waar we heen rennen en toe was ze daar opeens, "PAS OP!" gil ik nog maar het was al te laat.
Tante Maliha valt achterover en bots tegen tante Isabella aan, "Urgh!" zucht Isabella en ik help ze overeind. "Sorry tante Isabella en Maliha." mompel ik, "Wie volgen jullie?" vraagt Maliha en ik zucht: "Adam".

"Waar is ons petekind?" vraagt Isabella en ik haal mijn schouders op, maar dan hoor ik iets rinkelen en we kijken allemaal die kant op.
Adam rent door de hal en stopt als hij ons ziet, meteen draait hij zich om en rent hij de andere kant op. "Vang hem!" gilt tante Maliha en we beginnen met zijn 10e achter hem aan te rennen, "Blijf staan! Wij zijn van de politie!" gillen onze peettantes tegelijk. 
Tante Lyssa komt opeens vanuit de tegenovergestelde richting op Adam afgerend, maar hij slaat snel de hoek om. 

Lyssa glijd de hoek om en springt naar voren, maar ze grijpt mis waardoor ze tegen de muur valt en daar blijft ze liggen.
"Bedankt voor u opoffering!" schreeuw ik nog naar haar terwijl ik doorren en ik zie haar nog een duim opsteken. Adam versnelt zijn pas en slaat weer een hoek om, "Blijf eens stil staan." zucht ik terwijl ik een hand tegen mijn zij druk. 

P.o.v Adam

"Omg! Zelfs de tantes?!"roep ik geschrokken en net op dat moment vliegt tante Lyssa de hal in, snel sla ik een hoek om en ze glijd de gang in. Maar ze kan me net niet vangen dus ze glijd weg en knalt tegen de muur aan, geschrokken kijk ik haar aan voordat ik verder ren.
Ik hoor Amelia nog iets zeggen wat ik niet kan verstaan, maar ik sla alweer een hoek om.

Net als ik weer de zoveelste hoek om wil slaan voel ik een hand die mijn pols vastpakt, "Nu is het genoeg!" roept oom Isaac en ik zucht. 
Ook de andere komen de hoek om gerend en oom Isaac kijkt verbaasd naar tante Isabella, "Serieus?" vraagt hij lachend en ze kijkt grijnzend naar hem. "Onze peetkinderen hadden hulp nodig." zegt ze nuchter en ik begin te lachen.  

Nu iedereen in de hal staat komen ook mijn ouders, "Acallia! River! voed jullie oudste eens beter op!" zegt oom Isaac lachend en meteen kijken ze mij boos aan. "Ik heb niks gedaan!" zeg ik verdedigend terwijl ik mijn handen in de lucht steek, maar ze geloven me niet en kijken me nog steeds boos aan.
Nu komt zelfs tante Katana aangelopen en ze kijkt ons allemaal onderzoekend aan, "Gekke mensen." mompelt ze hoofdschuddend.

P.o.v Amelia

Echt IEDEREEN staat in de hal, zelf de oom's en tante's zijn er en dit zou grappig zijn geweest als ze niet zo geërgerd keken.
Opeens vliegt er een kussen naar mijn moeders hoofd en ze kijkt geschrokken de groep rond, tante Lyssa staat grijnzend achteraan."HET IS OORLOG!" gilt mijn moeder en ze rent de woonkamer in, maar vrijwel meteen is ze terug met haar armen vol kussens.

"Oh stront!" roep ik terwijl ik snel wegren van de groep, maar het is al te laat.
Een kussen raakt mijn voeten en ik struikel stuntelig voorover, maar ik val gelukkig niet op de harde vloer.
Boos pak ik het kussen van de vloer en begin ik mijn oom ermee te slaan, "Jij stomme KOE!" lach ik terwijl ik hem mep. Hij blokkeert mijn aanval en mept het kussen in mijn gezicht, want ik let even niet op.

^-^-^

Na ongeveer een uur stoppen we pas en beginnen we de kussens op te ruimen.
"Adam je bent een KOE." zeg ik en hij knikt grijnzend, "Ik ben een HELE MOOIE koe." zegt hij verbeterend en ik rol met mijn ogen. 
Hij haalt een hand door zijn haren en ik maak een afkeurend geluidje, "Je bent echt lelijk." zeg ik trots omdat ik hem heb weten te beledigen. 
"Nou jij bent net zo gestoord als mam!" zegt hij en ik begin te lachen, "Mam is super COOL!" zeg ik en Adam zucht. "Dat bedoel ik dus." mompelt hij en ik steek mijn tong naar hem uit, maar hij schud alleen zijn hoofd en gaat verder met wat hij aan het doen was.

Opeens zweeft er een kussen langs Adam's hoofd en ik houdt het nauwlettend in de gaten, want ik weet dat Brandon wraak gaat nemen.
Maar dan gebeurt er iets onverwachts, Adam begint te lachen en het kussen vliegt recht in MIJN mooie gezicht. Geërgerd pak ik het kussen en gooi ik het op de bank, "Jullie zijn gemeen." mompel ik pruilend en Brandon begint te lachen.
Snel loop ik de kamer uit voordat ik weer een kussengevecht ontketen, maar ik kom niet ver want ik wordt opgehouden door mijn vader.

Hij heeft zijn armen over elkaar geslagen en kijkt me streng aan, "Ben je boos?" vraag ik nerveus en hij schud zijn hoofd.
"Nee, ik ben niet boos alleen zo teleurgesteld." zegt hij en ik voel gewoon een steek van verdriet door me heen gaan. "Dat was heel erg onverantwoordelijk." zegt hij en ik knik kleintjes, "Als je zoiets onverantwoord's doet zorg dan de volgende keer dat je je broer vangt." zegt mijn vader en ik knik grijnzend.
"Je moet slim zijn als je hem nog wilt terugpakken." zegt mijn vader en ik grijns, "Het zal me wel lukken." zeg ik zelfverzekerd.