Daimen POV
Ik weet niet wat ik voor haar voel maar ik moet erachter zien te komen.
"Waar breng je me heen?" Vroeg Rianne.
Ik antwoordde niet omdat ik te druk bezig was met nadenken.
Het duurde niet lang voordat we bij vader zijn.
"Ah, en wat is er nu weer Daimen" Zei vader.
"Ik moest het meisje naar u brengen?" Zei ik.
"Oh... ja" Zei vader. "Het is mij opgevallen dat jij haar leuk vind dus vanaf nu moet ze naar jou luisteren"
Ik zei niks en trok Rianne mee.
"Ehh wat bedoelt hij daar mee??" Zei Rianne.
Ze trilt.
Ik negeer haar vraag volledig.
"Waarom ben je bang?" Vroeg ik.
Ze zegt niks. Dat maakt me boos.
Ik stop met lopen en duw haar tegen de muur.
"Ik zei: waarom ben je bang"
"Omdat ik niet weet wat je gaat doen nu!" Zei ze.
"..Ik wil meer over jou weten. Daarom gaan we nu naar mijn kamer en praten."
Ik til Rianne op en loop naar mijn kamer.
Eenmaal binnen zet ik haar neer op een stoel en blijf voor haar staan.
"Wat wil je van me weten.." vroeg ze terwijl ze naar beneden keek.
Ik zet mijn hand onder haar kin en zorg ervoor dat ze me aankijkt.
"Hoe heet je?" Vroeg ik.
"Rianne.."
1 uur later (ze hebben shizzle over hunzelf verteld)
Ze is inderdaad mijn type.. jammer dat ze een politie is.
"Ik voel iets voor je.." zei ik.
Rianne kijkt me raar aan. "Bedoel je.. liefde?" Zei ze.
"Ja"
Ik loop naar mijn bureau en pak daar een choker met een lijn er aan vast uit de la.
Ik doe het om bij Rianne. Nu kan ik haar overal meetrekken.
"Hmm je bent nu van mij.. ik claim jou." Zei ik.
Ik trek mijn shirt ui en trek haar uit de stoel.
"Ehh Daimen ik weet niet of dit een goed idee is." Zei ze.
"Geen goed idee?" Zei ik. "Dit is een geweldig idee!"
Ik duwde haar op het bed en ik ga bovenop haar liggen.
"Daimen! Wacht nou." Zei ze.
Ik weet niet waarom maar ik stopte en ging naast haar liggen.
"Dat doen mensen niet gelijk als ze elkaar kennen.." zei ze.
"Mijn vader zei van wel."
Ze lijkt bang.
Ik knuffel haar.
"Daimen.." zei ze.
"Ik snap mezelf helemaal niet meer." Zei ik.
"Ik kan je helpen.. maar als je ons niet vrij laat.. kan het niet"
Hoe bedoelt ze.. probeert ze me te naaien?
"Hoe bedoel je.. je kan nu toch helpen?" Zei ik.
"Ik kan je helpen bij de kliniek die bij de politie is gebouwd."
Sinds wanneer staat er een kliniek daar..
Ik heb al mijn hele leven hier last van..
Ik snap mijn gevoelens niet..
Ik weet niet wat ik moet doen.. ik weet dat mensen pijn doen verkeerd is.. maar ik word er blij van.
"Oké ik wil je hulp wel.."
Ik gaf haar de sleutel van de cel waar de rest in zit en sta op.
"Ik ga de bewakers daar weghalen. Jij laat hun los." Zei ik en ik doe mijn shirt weer aan.
"Maar jij dan?" Zei ze terug.
"We zien elkaar buiten in dat park." Zei ik en ik loop uit de kamer naar de bewakers toe.
"Ey kom even mee.. ik heb jullie hulp nodig." Zei ik tegen ze.
"Oké baas" zei 1 van de 2 en ze lopen achter me aan.
Oke.. ik ga nu 2 van mijn eigen bewakers neersteken..
Ik pak een mes en steek ze neer.
"Oké.. op naar het park." Zei ik tegen mezelf.
Ik loop naar binnen en ga in mijn vader zijn Lamborghini zitten.
Ik...
Kan niet autorijden.
Ah Fk it.
Ik start de auto en begin te rijden.
Dit is wel makkelijk..
5 minuten later
Het duurde niet lang en ik was al bij het park.
Ik zie Rianne en de rest bij de vijver staan.
Ik heb mijn mes die onder bloed zit nog beet.. ik vertrouw geeneen van hun.
"Daimen! Kom hier heen" riep Rianne.
Waar is die ene.. er mist een.
Ik loop naar hun toe en ik zie dat Jake me boos aankijkt.
"Jongens ik ga Daimen helpen met.. iets" zei Rianne.
"Vertrouw je deze moordenaar?" Zei Michael.
"Ja hij is echt niet te vertrouwen.." Zei Tex.
"Jullie weten niet wat er met hem is. Ik nu wel en jullie laten hem met rust." Zei ze.
Dit is de eerste keer dat iemand me mag..
Ik zal haar beschermen met alles wat ik heb..
Ik zal iedereen vermoorden die haar aanraakt..
Ik doe alles.. alles om dit gevoel niet kwijt te raken.
"Oké dan.." Zei Jack. "Ik geef hem 1 kans.."
"Ik ook" Zei Tex.
"Oké als jullie hem vertrouwen ga ik het ook wel doen." Zei Michael.
"En jij Jake?" Vroeg Rianne.
Die gaat me geen kans geven.
"Ik vertrouw hem niet maar het boeit me niks." Zei hij.
..het lijkt er op alsof hij naar iets kijkt...
"En het boeit hem ook niet." Zei hij nog.
Wie bedoelt hij?
"Oké.." Zei Rianne.
"Daimen mag ik je telefoon even? Dan kan ik iemand hier heen sturen."
"Ja.." Zei ik en ik geef haar mijn telefoon.
Onze handen raakten elkaar.
Ik voel weer een raar gevoel in mijn buik.
Het lijkt op pijn maar ook weer niet.
"Oké ik ga even ergens anders staan." Zei Rianne en ze loopt weg.
"Daimen" Zei Jack. "Doe 1 ding verkeerd en je hebt een probleem."
Een probleem he.. succes met mij neerhalen.
Het duurde niet lang voordat Rianne weer terug was.
"Ze komen er aan." Zei ze.
Haar stem is ook al zo mooi..
Wat is dit gevoel??
Zou dit echt liefde zijn?
Oh damn Daimen krijgt hulp
Onmogelijk!
Nou nog sorry dat ik niet heb gepubliceerd..
Ik had dingen te doen XD
Naja ik heb vrij weinig om Te zeggen dus ik ga nu XD
Mini duivel vliegt weg!
Doei duiveltjes in opleiding!
Tot het volgende deel!
En nu heb ik 1003 woorden
Xd
Oh nu 1007
