| Z e l i h a | Muhteşem Yüzyıl

Rozdział 1

Drzwi od mojej komnaty się otworzyły. Była tam Isabella, czyli moja przyrodnia siostra tylko od innej matki. 
- Jesteś już gotowa Zeliho? - Zapytała Isabella 
- Jeszcze chwilę. Odejdź. - Rzekłam po czym młodsza siostra wyszła. 
Schowałam dekoltu mej sukni worek z pamiątką po mamie która zginęła przez Osmanów. 
Zacznijmy od początku.... 

~ 9 lat wcześniej 

Trwa kilkuletnia wojna Osmańsko - Perska. Osmanie tak właściwie sił już nie mieli, ale swoimi ostatnimi siłami zaatakowały pałac w którym znajdowała się ja, służba oraz moja matka. Obok mnie była służąca Yasemin. Która okazała się zdrajcą. Szybko wbiła mojej matce sztylet w brzuch po czym upadła. Zaś Yasemin skoczyła z tarasu. Po 7 latach Persja i Imperium Osmańskie stali się sojusznikami. 
~~~~~ 

Jest mi smutno że muszę wychodzić za syna mordercy mojej matki ale ojcu stawiać się nie będę. Gdy byłam gotowa wsiadłam w powóz i wyruszyłam w drogę z moją siostrą. 
Sułtanka Hatice czekała na Huricihan. Od kilku miesięcy szantażowała ją listem a treść jego listu była taka. 

,, Mustafo, trzeba jak najszybciej zakończyć nasz romans. Nie mogę żyć z myślą o tym że ja zdradziłam swoją siostrę. Żegnaj. " 

- Tym razem co chcesz? Pół skarbca, czy co? 
- Nie trafiłaś. Chcę abyś wyjechała z pałacu aż do pałacu w Tekirdagu. Tam gdzie przebywają Sułtanki Rukiye i Dilsah. - Powiedziała z uśmiechem Huricihan 
- Nie zrobię tego. - Powiedziałam 
- A więc idę do sułtana powiedzieć mu to. - Powiedziała 
- Zaczekaj, nie może być coś innego? - Zapytałam z nadzieją. 
- Nie. Albo jedziesz albo mówię to sułtanowi. - Odrzekła 
- Postaram się go oto poprosić a teraz zejdź mi z oczu. 
- Albo mam coś innego... - Uśmiechneła się złowieszczo i poszła do pałacu.