7 Years

chapter five ❣

seven years | chapter five

Angelie Buenavidez

Summer before Grade 10 starts.

Nagkaroon tayo ng swimming.

Pero hindi ka nakasama.

Kasi may laro kayo ng basketball non.

Pinipilit nga kita kaso naging sarcastic na yung sagot mo sakin.

Nainis ako sayo.

Kung ayaw mong sumama, edi wag.

Di kita inintindi sa paglalaro mo.

That time, sabi ko sa sarili ko, tama na.

Nakakapagod ka din pala.

Sabi ko, kakalimutan na kita.

Nagsimula ang klase.

Grade 10 na tayo.

Huling taon na kasama ka.

Nagsimula ang klase na lagi kong sinasabi ko sa sarili ko na wala na.

Naka-move on na ako sayo.

Lahat sila di makapaniwala.

Bakit ang bilis?

Parang napaka imposible daw.

Kaya naman kung gugustuhin mo.

Naging masaya ako kasi alam ko sa sarili ko na wala na.

Wala na akong gusto sayo.

Wala ka ng lugar sa puso ko.

Naging magkaibigan tayo.

Ganon pa rin.

Pero di na tulad noon na sobrang close natin.

Naguusap naman tayo pero di na rin tulad dati.

Feeling ko may nagiba.

Pero thankful pa rin ako kasi kaibigan pa rin kita.

Kahit hindi na kita gusto.

Thankful pa rin ako kasi nakakausap kita na walang ilangan na nagaganap.

Naging okay din kami ni Bea.

Yung friendship na nawala, naibalik.

Nasabi ko sakanya yung hinanakit ko.

Nasabi ko rin sakanya kung anong nilalaman nung diary.

Naging magkaibigan ulit kami.

Wala na rin siyang gusto sayo non.

Yung closeness namin, naibalik.

Nakakapagod din pala kasi pag nag-away kayo nang dahil sa isang lalaki.

At ikaw pa ang dahilan non.