Ο συγκατοικός μου 2

4

"Καλημέρα πριγκίπισσα" είπε ο Αντώνης μέσα στο αυτί μου ενώ έκατσε στο κρεβάτι.

"Καλημέρα" είπα και χασμουρηθηκα.

"Κοιμίθηκες καλα?"

"Ναι" είπα και σηκώθηκα από το κρεβάτι ενω πήγα στο μπάνιο για να ντυθω.

(...)

"Θα πας σπίτι σου?" φώναξε ο Αντώνης από το δωμάτιο

"Ναι" είπα και βγήκα από το μπάνιο με τα ρούχα ππυ φοραγα εχθές

"Θές να σε πάω?"

"Όχι θα πάρω λεωφορείο" είπα και πήρα το κινητό μου απο το γραφείο του Αντώνη.

(...)

Έφυγα απο το σπίτι του Αντώνη και πήγα να πάρω εναν καφέ και μετά θα πήγαινα σπίτι.

(...)

Άνοιξα την πόρτα και μπήκα μέσα στο σπίτι ενω αναίβηκα τις σκάλες και ετοίμασα την τσάντα μου.

"Που εισουν?" με ρώτησε η μαμά καθώς μπήκε μέσα στο δωμάτιο.

"Στον Αντώνη" απαντησα και έβαλα την τσάντα στον ωμμο. Πήρα τα κλειδιά μου και το κινητό φιλησα την μαμά και κατέβηκα κάτω. Εμ...δεν μπορώ να κρατήσω κακιά σε κάποιον πανω απο μια μέρα.

(...)

"Καλημέρα!" είπα στην κολλητή μου και την χαιρέτησα.

"Καλημέρα αγαπη"μου είπε και με άρπαξε ενώ πήγαμε πίσω από το σχολείο.  Σε ένα μέρος που μόνο εμείς οι δυο ξέραμε.

"Ωχ...για να με φέρνεις εδώ πάνα πει ότι κάτι εγινε"

"Ακριβώς!"τόνισε και έδειξε πίσω μου.  Εγώ γύρισα απότομα αλλά δεν είδα κάποιον.

"Μελίνα! Τι είναι?"

"Τι εννοείς τί είναι δεν τον βλέπεις?"με ρώτησε και μου έβγαλε δείξε το κενο

"Να βλέπω τι?"της ξανά είπα

"Λένα ο Αντώνης ειναι"ειπε και μόλις ξανά γύρισα προς το μέρος της ένοιωσα ένα κρύο μεταλλικό πράγμα να τρυπάει το δέρμα στο λεμό μου και μετά όλα μαύρα...... ---

(...)

"Καλημέρα αγάπη"

"Stephan??? Τι κάνεις εδώ?"

"Έφυγες και δεν ειπες  ούτε ένα γεια"

"Συγνώμη... αλλά δεν είναι τρόπος αυτός.  Το να με ναρκώνεις και να με απαγάγεις και τέλος πάντων που στο καλό ειμαστε?"

"Και μένα μου έλειψες. Και.... μιλάς πολύ για κάποια που ξέρει τόσα λιγα"

"Όπα τώρα αυτό τι ήταν? Προειδοποίηση ή σπόντα?"