Xyra POV:
"What? Nagkita na kayo ni L" gulat na tanong ni Lian. Nakauwi na din kasi siya kahapon lang din at alam na din niya na may anak na ako kay L at alam na din niyang ako si Dark ang kinatatakutan ng lahat Pero lahat ng yun tinalikuran ko na simula nung pinagbubuntis ko si Tyrence.
"At ang masama pa dun nakita niya din si Tyrence" lakad ako ng lakad hindi kasi ako makapakali e Buti nalang at tulog si Tyrence ngayon.
"Ang liit talaga ng mundo para sainyo. Kamukhang kamukha pa naman ni L si Tyrence para nga silang pinagbiyak e. Kutis lang ata ang nakuha niya sayo." - Lian
"Ayokong malaman niya lahat ng to. 3years ko tong tinago at hindi kao papayag na ganun ganun nalang niya malalaman lahat." Umupo ako sa tabi niya sa sofa. Dito pa rin naman kasi kame ni Tyrence nakatira sa bahay namin dati nung nag-aaral pa ako.
"May karapatan pa rin siya kay Tyrence." -Lian
"Yun na nga e. Natatakot ako na ipagtabuyan niya lang ulit kame!" Tumulo na yung Luha ko.
"Hindi mo malalaman kung hindi mo susubukan. Gawin mo yung alam mong tama!" tinap niya yung likod ko kaya mas lalo akong umiyak.
"Young Lady. Nasa labas po si sir Tyler" pinunasan ko agad yung luha ko at naglakad papuntang gate. nakita ko naman agad siya na nakasandal sa pinto ng sasakyan niya.
"What do you need?" malamig na tanong ko.
"Hmmm. Kamusta kana?" nakangiting tanong niya.
"Direct to the point L." tinaasan ko siya ng kilay.
"Si Tyrence Anak mo ba siya?" parang nanuyo yung lalamunan ko sa tanong niya.
"Yes. ANAK KO." diniinan ko yung pagkasabi ng Anak ko para dama.
"Sino yung Ama?" tanong niya ulit.
"Ano bang pakielam mo sa buhay ko. wala kang karapatang tanungin sakin ang mga yan dahil wala naman tayong connection sa isa't isa dahil ikaw mismo ang tumapos nun." tatalikuran ko na sana siya kaso hinigit niya ako pabalik.
"Anak ko ba siya?" tanong niya. tinignan ko siya sa mga mata niya.
"Hindi" simpleng sagot ko.
"ANAK KO BA SIYA? sabihin mo yung totoo please" pagmamakaawa niya.
"Ano naman kung anak mo nga siya?" Tumulo na yung luha ko. Napayuko ako.
"So anak ko nga siya." Hinawakan niya yung mukha ko at tinapat sakaniya. Pero inalis yung kamay niya at lumayo sakaniya.
"Bakit mo tinago sakin lahat ng to? Bakit mo nilayo sakin ng matagal na panahon ang anak ko? Bakit? I need an explanation. An acceptable reason" Pasigaw na niyang sabi.
"Nagpapatawa kaba? Anong karapatan mong hingin ang isang bagay na ipinagdamot mong ibigay? Kasalanan mo lahat ng to? Kasalanan mo kung bakit mas pinili ko siyang ilayo sayo? Kasalan mo! kaya wag mo ako tanungin ng mga rason ko dahil ikaw mismo ang dahilan. E ikaw bakit mo ako pinagtabuyan? Bakit mo ako pinaniwalang hindi totoo lahat? Bakit? Kaya mo yun? Kaya mong iwan ako dahil lang dun. Dahil lang na ako si Dark na ako yung mortal mong kaaway. Kasi ako hindi ko yun kaya. Bakit L? Bakit? I need an explanation an acceptable reason!" Tuloy tuloy ng tumulo yung luha ko. Napaupo ako at napasandal sa pader.
"Para mo akong pinatay dun L. Hindi makausap. Hindi makakain. Hindi makakilos. Ngayon pa lang ako nakakabangon e kaso dumating ka nawindang nanaman yung mundo ko. Gustong gusto na kitang patawirin kaso hindi ko alam kung paano? Sorry L." Napayuko nalang ako.
"May maitutulong ba ako para kahit konti mawala yung sakit na nararamdaman mo?"
"Hindi ko rin alam" tumayo na ako at pumasok na sa Loob. Nasalubungan ko naman na naglalaro na si Tyrence kasama si Lian.
"Bhessy ayos ka lang?" tanong naman ni Lian habang si Tyrence naman nakatingin lang sakin.
"Magiging Okay din ang lahat" Sabi ko atsaka ko sila iniwan dun umakyat ako sa kwarto at humangolngol. Ang sakit sakit kasi e. Bigla naman bumukas yung pinto at pumasok si Tyrence kasama si Lian.
"Mommy stop crying" lumapit siya sakin at pinunasan yung luha ko.
"Baby do you want to know who is your dad?" nakangiting sagoot niya.
"Of course. Mommy you know what you look ugly if you are crying so Stop cry" niyakap niya ako.
"Sorry Baby." Sabi ko sakanya at hinalikan ko yung Forehead niya.
-------------------------------------------
