Tula para sa Tulala

Di ko man lubos maisip

Kong saan ako dinadala ng aking pag-iisip

Di man lang ito plinano

Pero ito ay dumapo

Isang araw ako ay masaya

Ngayo di ko na alam kong saan na ang ligaya

Tumakbo, nagpaka layu layu

Hinanap ko ang sarili ko

Pero akoy nabigo

Sa milya milya kong layo sa iyo

Ang puso koy naiwan sa tabi mo

Malungkot, nag iisa, at nagdurogo

Sa araw araw na akong bumabangon

Hinahanap ko parati ang sagot sa tanong

"para kanino ka bumabangon?"

Akala ko swak na swak

Pero ako palay winasak

Sabi nga nilay may FOREVER

Ako ba ay BITTER?

Kong sabihin kong kalungkotan lang ang may FOREVER?

Nasa Yo na nga ang lahat

Pati pa ba ang puso kong umiiyak?

Pilit ko mang laban ang kalungkotan

Ilang bote man ang itumba para ikaw ay malimotan

Pero Ikaw at ikaw parin ang ipinag sinisigawan

Ang sakit pala ng AMPALAYA

Di lang PAIT ang dala, pero AM-PALAYAIN ka

Di ako madamot

Pero ikaw lang ang aking ipinag dadamot

Sa layo natin sa mundong ito

Ikaw ay nasa silangan, at ako ay pakanluran

Pero bakit ang sakit parang nasa tabi lang

Di ko man lubos maisip kahit isang saglit

Na ikaw ang aking saktan

Pero bakit ang dali lang sayo na akoy saktan

Kahit gaanong sakit ang natamo ko ng dahil sayo

Pinangangako ko sa sarili ko

Akoy palaging nakangiti

Di man ito madali

Kahit Sa harap ng bago mo ini-ibig.