vijfendertig

1.5K 72 0
                                    

Pov Lena
Moeizaam krijg ik mijn ogen open.

Ik lig in een witte kamer met veel licht.

Ik kijk naar rechts en zie Finn zitten op een stoel naast me, hij houd mijn hand vast.

''Je bent wakker!" Stamelt hij en hij geeft me voorzichtig een knuffel.

'Hey.' Mompel ik zacht.

Ik probeer mijn armen ook om Finn heen te slaan, alleen ze werken niet mee.

"Hey zusje!" Zegt een warme stem.

Finn laat me los en ik zie Zayn staan.
'Hey!' Zeg ik zwak.

Hij geeft me ook een knuffel en vraagt; "Hoe voel je je?"

'Wel goed, alleen een beetje moe.' Zeg ik naar de waarheid.

Zayn en Finn lachen allebei en ik kijk ze verward aan.

"Je hebt net 72 uur non-stop geslapen en nu ben je moe!" Legt Finn een beetje grinnikend uit.

'72 uur?!' Vraag ik verbaasd.

Heb ik 72 uur geslapen?

"Ja." Antwoord Finn.
"Weet je nog iets van je zelfmoordpleging, of bijna?" Vraagt Zayn me.

'Waarom zou ik zelfmoord willen plegen?' Vraag ik verbaasd.

"Dat vroegen wij ons ook af." Zegt Zayn naar Finn en zichzelf wijzend.

Ik probeer in mijn herinneringen te graven en er komt iets uit.

De Alpha had Zayn en als ik Finn niet zou vermoorden zou Zayn dood zijn.

'Waar is de Alpha?' Vraag jk met een kleine trilling in mijn stem.

"Hij is weg. Voor nu." Dat laatste mompelde Finn zacht.

Ik doe alsof ik dat laatste niet hoorde en denk terug aan mijn droom.

Die van de maan godin.

"Hoe komt het eigenlijk dat je ineens beter was?" Vraagt Zayn dan.

Ik kijk op in zijn ogen.

'Ik weet alleen nog maar dat ik de maan godin had gesproken en dat ik mezelf moest helen met mijn kracht.
Ik wenste dat en daarna...' Zeg ik.

Zayn's ogen lichten op en hij kijkt me vrolijk aan.

"Ik weet hoe we onze krachten moeten gebruiken!" Roept hij blij.



Wolfs 1&2 Voltooid✔Where stories live. Discover now