Een huis vol jongens

Deel 11

We stapten de auto uit. Voor ons bevond zich een groot gebouw met luide muziek die al te horen was aan de overkant van de straat.

"Als we naar binnen gaan zorg je ervoor dat je bij ons blijft en niet met rare mensen omgaat oké?" Zij dave die ongerust was zoals altijd.

"Ja ja ik zal opletten. En ik ga toch niet drinken dus je moet je geen zorgen maken" zij ik. Ja tuurlijk ging ik niet drinken ik was namelijk iemand die totaal niet tegen drank kon. Maar dat hoefden zij niet ge weten.

Een uurtje later

Ik was de jongens kwijtgeraakt en stond nu alleen aan de wc's. Tjonge wat was het hier druk. Ik mijn gedachten verzonken voelde ik opeens iemand die aan mijn arm trok.

Ik schrok wakker uit mijn gedachten en keek voor mij....recht in de ogen van Jackson. Hij was degen die gisteren mij had meegevraagd naar deze club maar wie ik had afgewezen om dan met de jongens te kunnen gaan omdat ze hem niet vertrouwden.

Ik slikte....
"Zo zo wie hebben we hier, kon je ons niet vergeten en ben je dan toch maar gekomen"
Zij hij terwijl hij zijn gezicht dichter bij het mijne bracht.

Ik grijnsde en keek hem uitdagend aan. Hij spotte met het weerkeerde meisje...

Ik keek nu neer op de Jackson die ik net met 1 slag had neergehaald. "Je moet niets proberen met mij ik ben geen meisje waar je zomaar overheen kan lopen" met die woorden stapte ik rustig weg van Jackson die nog altijd een beetje versuft op de grond lag.

Toe ik terug in de zaal kwam zag ik dat dat de jongens mij aan het doeken waren. "Van waar kom jij nu weer. We vonden je niet en waren super ongerust" zij Marck met een ongeruste blik in zijn ogen.

Ik besloot ze niet ongeruster te maken en maar te zwijgen over wat er met Jackson was gebeurt. "Oh sorry ik was naar de wc" zij ik snel.

"Wie wil iets drinken" zij Thijs die er nu ook was komen bijstaan. Hij hield een drankfles in zijn handen.

Een betje later zaten we allemaal aan een tafeltje. Iedereen had een shotglaasje voor zich. Behalve ik ik had namelijk gewoon cola gevraagd.

"Durft ons kleine zusje niet mee te drinken. Kan je niet tegen drank misschien" zij Thijs op een spottende/uitdagende toon.

Uiteindelijk had ik dan ook maar een glaasje genomen wat al snel 2 glaasjes werden...
Ik had nog maar 2 glaasjes op of ik voelde mij al ongemakkelijk.

Ja wat ga ik nu doen dacht ik bij mezelf. Ik wou zo snel mogelijk naar huis want ik wist dat ik rare dingen deed wanneer ik te veel gedronken had.

Ik zag Lucas bezorgd naar mij kijken. Hij was de enige die wist dat ik niet zo goed tegen drank kon.

Toen de rest dan de jongens even niet oplette trok Lucas mij mee naar de gang. "Waar ben jij in godsnaam mee bezig, je weet dat je niet kan drinken"

"Ik wou mij gewoon bewijzen aan de rest en mijn zwaktes niet tonen" zij ik een beetje beschaamd over wat er gebeurde. Ik wist best wel dat ik het beter niet gedaan had.

"Wij gaan nu naar huis, no way dat jij nog drank aanraakt." Zij hij terwijl hij me meetrok naar buiten.

Veel woorden had ik niet gezegd en gehele rit naar huis was het stil geweest. Ik wist dat hij gelijk had. Ik voelde mijn hoofd draaien en zag hoe de drank effect had op hoe ik mij gedroeg.

Pov Lucas 

Dit leek wel een flashback of zo. Dacht ik toen ik Robin uit de auto had geholpen en haar daarna naar haar kamer had gebracht.

Nonchalant kleedde ze zich om recht voor mijn ogen. Het was net alsof ze met haar gedachten in een andere wereld zat. Ze stond gewoon in haar ondergoed naast haar bed. Toen ze naast mij op het bed wou gaan liggen kon ik het niet meer houden.

"Trek dit aan alsjeblieft" zij ik wanneer ik haar mijn t-shirt gaf. Ik was namelijk niet van plan om haar in haar ondergoed te laten slapen.

Ik deed het ook gewoon puur voor haar veiligheid ik zou mij namelijk niet kunnen tegenhouden wanneer ze in haar ondergoed naast mij lag....