POV. Sky
Ik word wakker van een irritant gepiep. Slaperig open ik mijn ogen om te kijken wat de oorzaak van het gepiep is. Ik kijk rond mijn kamer en mijn blik blijft hangen op het nachtkastje. Ik rol kort met mijn ogen als ik zie dat het gepiep van mijn wekker is en zet hem geïrriteerd uit. Dan gooi ik de dekens van me af en stap ik uit bed. Ik doe een slordige knot in en loop in mijn pyjama naar de woonkamer. Gapend plof ik op de bank neer en scroll ik een beetje door mijn insta. Ik like een paar foto's van bekende youtubers waaronder die van Enzo en sta dan zuchtend op want mijn maag knorde. Ik zet mijn afspeellijst aan en loop neuriënd naar de keuken. Ik trek de koelkast open en staar zo'n vijf minuten de koelkast in. Als ik eindelijk besef dat er niks lekkers in de koelkast ligt, gooi ik de deur net iets te hard weer dicht. "Oeps" zeg ik lachend tegen mezelf want er is niemand anders. Ik loop terug naar mijn kamer en kleed me om.
Met mijn ogen half dichtgeknepen fietst ik met veel tegenwind door de straat. Als ik de hoek omfiets zie ik de supermarkt al. Ik stap af en zet mijn fiets in het rek. Dan loop ik naar binnen. Ik pak een mandje en loop door de winkel. Ik ga op mijn tenen staan om het bovenste product te pakken en krijg het met moeite te pakken. Dan voel ik mijn telefoon trillen. Ik pak hem om te kijken wie mijn berichtje heeft gestuurd. Ik frons als ik een anoniem nummer zie die me een foto heb gestuurd. Ik open de foto en voel mijn hart een slag overslaan. Ik zie mezelf op mijn tenen reikend naar het bovenste product op de foto. Ik slik en kijk om me heen. Ik zie een oude vrouw lopen met een karretje met kattenvoer en een jongen die zijn muziek hard heeft staan en helemaal gefocust is op zijn telefoon. Ik schud Mn hoofd en denk. Die zijn het niet. Io kijk nog een minuut zo rond maar ik zie niemand anders. Dan stop ik mijn telefoon weer weg. Vast een flauwe grap. Denk ik als ik naar de kassa loop en afreken.
Ik open de deur en zet de boodschappen op de tafel. Dan laat ik mezelf neerploffen op de bank. Ik scroll een beetje door mijn insta als ik weer een berichtje krijg van een onbekend nummer. Ik open het berichtje en voel een rilling over mij rug lopen. Het is een foto van mij op een bank. Op de foto staar ik naar mijn telefoon. De foto is vanuit de achtertuin genomen gok ik. Ik sta op en loop snel naar de schuifpui die naar de achtertuin leid. Een beetje bang kijk ik naar buiten. Als ik niemand zie kijk ik nog een keer en trek dan snel de gordijnen dicht. Dan loop ik naar de woonkamer en sluit die gordijnen ook.
POV ???
Ik sta aan de overkant van de straat en zie dat bij de foto twee blauwe vinkjes staan. Ik grijns en kijk naar de woonkamer van Sky. De angst is duidelijk in haar ogen te zien. Dan staat ze op en snelt ze naar de schuifpui. Ik houd mijn lach in als ze bang naar buiten kijkt. Dan schuift ze de gordijnen dicht. Snel maak ik een foto daarvan. Als ze omdraait zet ik mijn capuchon goed op en loop ik naar het einde van de straat. Als ik omkijk zie ik dat ze de gordijnen van de woonkamer ook dicht heeft gedaan. Ik grinnik kort en open dan mijn telefoon. Ik ga naar haar chat en stuur de foto die ik net heb gemaakt. Ik was van plan alleen de foto te doen maar ik kan niet laten er ook een tekstje bij te doen.
You've been captured
Ik kijk naar de vinkjes. Één vinkje, twee.. blauw. Ik grijns en doe dan mijn telefoon uit.
A/N Hey mensjes. Dit is H2 van captured, sorry voor het laat uploaden #PutAllTheBlameOnMe (ik was gwn lui Okay). Mja never the less. Laat even een sterretje en een comment achter
Xx.maartje💋~~
