Töre

Bolum 32

Gozlerimi yeni bir gune actigimda; sanki icimde bir seyler kopmus ve her yere savruluyor gibiydiler. Vucudumun her hucresi; yaniyor ve dahi sizliyordu. Olayin ciddiyetini ancak bugun anlamistim, uzerimdeki hissizlik beni sanki hayattan koparmis gibiydi fakat bir yandan da zorla evlenecegim kisinin Selim olmasi beni az da olsa rahatlatiyordu. Ona karsi bir takim duygular besledigimi zannetmiyordum ancak buna o kadar da emin degildim, bunu bana yalnizca zaman gosterebilirdi.

''Canim...'' Dedi Hande ve yavas adimlarla odama girip yatagimin uc kismina oturarak yesil gozlerini dikkatle bana dogrulttu. ''Nasil hissediyorsun?''

''Aslina bakarsan... Hicbir sey hissedemiyorum.'' Deyip yatakta oturur pozisyonu aldim ve basimi yatagimin basligina dayadim. ''O gun geldi catti iste.''

''Her ne olursa olsun, ben Selim'in seni cok mutlu edecegine eminim. Eger emin olmasaydim bu evlilige mani olmaya calisirdim. Hem Selim, Ediz'inde kuzeni... Yani Ediz'in ne kadar iyi biri oldugunu biliyorsun, emimim ki Selim'de tipki onun gibi.''

''Haklisin, zaten eger evlenecegim kisi Selim olmasaydi kendimi oldururdum.'' Dedim gozlerimi devirerek.

''Masal ne sacmaliyorsun sen?! Boyle bir seyden bahsetmen bile cok korkunc.'' Deyip ellerini sari saclarinin arasindan gecirdi. ''Hadi kalk bakalim uykucu, Aysun Hanim tipki nisaninda oldugu gibi kuaforunu getirttirmis.''

''Tamam geliyorum.'' Dedim ve yatagimdan kalktim, kalkmamla beraber karsidaki gardoropta asili olan gelinligimi gordum. Kabarik etekli ve tasli bir grlinlikti, tipkinistedigim gibi...

''Begendin mi?''

''Oldukca.'' Dedim ve gulumseyerek uzerimi degistirmeye basladim.

Tam olarak hazirlandigimda Hande ile beraber asagiya indik, Aysun Hanim salonda bacak bacak uzerine atmis oturuyordu ve beni fark ettiginde oturdugu yerde diklesti.

''Gunaydin.'' Dedim ve kuaforun onundeki sandalyeye oturdum.

"'Gunaydin.'' Dedi Aysun Hanim bana gulerek.

''Topuz istiyorum.''

-

Artik tam olarak hazirdim, aynada kendime bakiyordum ve tam da o anda gozumden bir damla yas aktigini fark ettim. Kimseye belli ertmemek adina gozumde ki yasi sildim. Hic bu sekilde evlenecegimi dusunmemistim ama bu da bir kaderdi; tipki dusunurunde dedigi gibi ''Oyunu sen oynarsin, perdeyi kader kapatir.''

''Gel sana bir sarilayim.'' Dedi Zehra Hanim ve bana kocaman sarildi, her daim evlenirken annemin yanimda bulunmasini isterdim fakat her sey istedigimiz gibi olmuyordu. ''Seni cok seviyorum kizim... İnan bana cok seviyorum.''

Ona bir sey soylemeyip ondan ayrildim ve zar zor gulumsemeye calistim, ondan sonra neredeyse evdeki herkes ile sarildim. Sanki beni bir daha hic goremeyecekmis gibi davranmalari canimi fazlasiyla sıkıyordu.

En son sira Cafer Bey'e geldiginde yuzumu asabildigim kadar astim ki zaten o da bana sarilmak istemedi, ne duygusuz bir babaydi! Elindeki kirmizi kurdelayi belime baglamaya basladi ve daha sonrasindada;

''Umarim cok mutlu olursun.'' Dedi, ondan adeta nefret ediyordum ve bu yuzden de kafami sallamakla yetindim. Daha sonrasinda beni tum bunlara mecbur birakan abime odaklandim, sirf o ve Feride yuzunden benim ile Selim'in hayati mahvolmustu.

''Mutluluklar dilerim.'' Dedi yarim bir agizla, tum bunlarin suclusu oldugu icin ondanda oldukca nefret etmekteydim ve ona da ayni sekilde kafami salladim.

''Bana sakin kizma, boyle olsun istemezdim.'' Dedi Selim'in ablasi Feride; uzun siyah saclari ve komur karasi gozleriyle tipki Murat Bey'e benziyordu. Daha sonrasinda sarilinca bende az da olsa sarildim, aslina bakilirsa onun tek sucu sevmekti... Belki de bu yuzden onlara kizmamaliydim.