Gece saat çok geç olmuştu. Eski eve geri dönmek zorundalardı. Eve geldiklerinde hiçbir şey çalışmıyordu. Elektrik de yoktu, bu yüzden her yer karanlıktı. Yalnızca sokak lambasının ışığıyla az çok aydınlanıyordu ev.
Şeyda çekinerek tuvalete gitti. Elinde telefonundan açmış olduğu flaş vardı, o da çok aydınlatmıyordu. Elini yıkadıktan sonra tuvaletten çıkmadan önce aynaya bakarak saçlarını düzeltiyordu, bir gariplik hissetti. Aynaya bakarak tuvaletten yavaşça çıkıyordu ki aynadaki yansımasında ilginç bir şeyler vardı. Yansıması birden aynaya yaklaştı ve nefesiyle camı buğuladı, aynada "İKİZ" yazısı belirdi. Şeyda çığlık çığlığa merdivenlerden ikişer ikişer atlayarak Merve'nin yanına, mutfağa koştu.
Merve ne olduğunu soramadan Şeyda kekelemeye başlamıştı, ağzından çıkan kelimelerin Türkçe olduğundan bile emin değildi. Bir şeylerin ters gittiğini anlayarak diğerlerine seslendi. Herkes mutfağa toplandı. Enes, tezgahın üstündeki çalar saatin 03.00'da durduğunu, hareket etmediğini fark etti. Enes;
—Gençler
—Ne oldu? dedi Efe.
—Saate bakın!
Enes, saatin olduğu tezgaha ilerledi ve saatin altına konulmuş notu fark etti ve hemen eline aldı.
|———————————————————|
| İKİZ'iniz aynaya adını |
| yazdı |
| 03.00 |
|———————————————————|
Açılan her notta şaşkınlıklarım daha da artıyordu. Bazı soru işaretleri vardı fakat hala sorularının cevabını almış değildiler.
