Mag tatatlong linggo ng Trending sa bansa ang ginawa ni Jester sa akin nakakulong na sya ngayon at pinagfi-fiesta na rin sya ng media madaming dumamay at naawang tao sa akin at lahat nagalit sa kanya sino ba naman ang hindi magagalit sa isang rapist. Pero kahit anong awa at pagdamay ang ipakita nila sakin wala pa rin silang magagawa para ibalik ang nawala sakin.
Ako ito tatlong linggo nang nakauwi ng hospital. Tatlong linggo nang hindi lumalabas at walang oras na hindi umiiyak. Natatakot akong lumabas feeling ko kasi mangyayari ulit ang nanyaring pagkuha sakin ni Jester kahit alam kong pinakulong na sya ni Blair at pinangako saking hindi na sya makakalabas ng kulungan.
Pero wala eh na-truama na nga yata ako. Paranoid kahit pag tulog napapanaginipan ko ang ginawa sakin ng walang hiyang lalaking yun nandidiri ako sa sarili ko lahat ng ginawa nya sakin Paul it ulit na bumabalik sa ala ala ko para na kong mababaliw sa nangyari sakin.
Pagkatapos ko mag hilamos tiningnan ko ang sarili ko sa salamin. Pumayat ako yan ang una kong napansin sa sarili ko *sign* gusto kong kaawaan ang sarili ko.
'Wake up Fate hindi pa naman end of the world. Diba nga may kasabihang hanggang may bukas may pag asa.' I'm crazy
Nakaka-apat na hakbang pa lang ako palabas ng banyo ng makaramdam ako ng pagka hilo napahawak ako sa may hamba ng pintuan. 'What's happening? Why my head is spinning? I ask my self.' Hanggang sa hindi ko na nakayaan natumba na ko and before I passed out narinig ko pa ang boses ni Blair na alalang alala.
"Damn Fate baby what's happening. Hey wake up." She's here my love of my life
"Fate baby alam kong mahirap to sayo I'm here. please say something?" I cry again and again bakit nanyari to ano bang ginawa ko nagmahal lang naman ako ah. Pero bakit ganto ang nangyari sakin sobra naman na to.
I think this is my karma.
Rama nga na karma is a bitch.
Damn its to much
"Blair a-yoko nito *sob* ayo-ko nito *sob* please tanggalin natin to *sob* tanggalin nyo sakin to huhuhu ayoko." I cry hard why did this happened to me. Gusto kong sumigaw ng malakas magwala.
"Baby no mali yun *sob* nandito naman ako ah di kita pababayaan di ka nag-iisa tayong dalawa *sob* ang tulong na magpalalaki dyan. Dyan sa batang nasa sinapupunan *sob* mo." Umiiyak din sya tulad ko yung taong mahal ko nandito sa tabi ko hindi ako iniwan. Pero anong magagawa ko kong hindi ko matanggap ang batang to. Masisisi nyo ba ako. Tama nagbunga nga ang ginawang kababuyan sakin ni Jester.
"MY GOD BLAIR ANO KABA PANO KO MATATANGGAP ANG BATA NATO KUNG TUWING MAKIKITA KO TO NAASLALA KO ANG KABABUYANG GINAWA SAKIN NANG LALAKING YUN NAIINTINDIHAN MO BA PERO PANO MO NGA BZ MAIINTINDIHAN KUNG HINDI NAMAN IKAW ANG NASA SITWASYON KO." Sigaw ko sakanya na pinagsisihan ko naman agad dahil sa nakita kong sakit sa mga mata nya.
"Sorry Blair huhu sorry kong nasigawan kita sorry don't mad at me. I just don't know what to do anymore in this baby in my tummy please help me huhu." She hug me tight. I need this right know. I need her beside me. I need strength and she is my strength.
"Sshh.. I understand I'm not mad at you stop crying please baka mapano ka na nyan pati ang baby bawal kang ma-stress sabi ng doktor so stop crying baby, tutulungan kita na palakihin ang batang yan wala syang kasalan sa ginawa sayo ni Jester wag kang magalit sa bata I love you." She kiss me in my forehead. I love her so much I'm so thankful that she's here beside me.
*****
Cliché I know.
Next is the prologue.
Sorry kung natagalan akong mag update busy lng po.
Salamat sa lahat ng sumubay bay ng TCATF. I love you guys kasi kahit hindi ganon Kaganda pinagtiisan nyo pa rin thanks a lot MHUA. - SELLE 😘
YOU ARE READING
The Celebrity And The Fangirl (GxG) ✔
RomanceSa love iba-iba tayo ng paniniwala, karamihan sa atin mabilis manghusga ng kapwa, Hindi natin alam minsan nakasakit na tayo ng iba Mali ba na magmahal ng katulad mo, may batas ba na nagsasabing bawal ka mag mahal ng kapareho ng kasarian mo, wala nam...
