Fakat Bu Oyun Değil PAPATYA'M

Papatya Otlu Toprağı Sevmez

Bir türlü gelmek bilmeyen hafta sonu nihayet geldi.Kerim arabasıyla Eylül'ün evin önünde bekliyordu.Sibel şöför ile doktora kontrol için Kerim'in beklediği kapıdan çıkarken Kerim'i gördü.Şöföre yavaşlamasını söyledi.Arka koltukta oturan Sibel camı açtı.

-Merhaba birisini mi bekliyorsunuz?

-Evet Eylülün okul arkadaşıyım.Köye gideceğiz.

-Tanıştığıma memnun oldum.Adım Sibel
Eylül'ün kuzeniyim.

-Bende Memnun oldum.Kerim.

-İyi eğlenceler size. Görüşmek ümidiyle.

-Sağ olun teşekkürler.

Kerim çok şaşırdı hem böyle lüks bir villada oturuyor hemde hiç zenginler gibi davranmiyordu.İçi daha çok ısınmaya başladı.Eyül beyaz elbise ile bir kuğu gibi geliyordu.Kerim doğal bir insanın bu kadar güzel olduğunu görünce içinde bir yerlerde bir kıpırtı oldu.

-Beklettiğim için kusura bakma.Erken gelme diye söylemiştim.

-Yok sorun değil fazla beklemedim. Kuzeninle tanıştık.

-Kuzenim mi?

-Evet kuzenin bir sorun mu var?

-Yoo yok.

Sibel kafasında derin düşünceler ile araçta gidiyordu. Eylül'ün arkadaşı demek ki.Hiç erkek arkadaşı yoktu Eylulün.Daha önce böyle yakışıklı birisini okulda görmedi.Köye gideceklerini  Eylül'ün eski evlerine gidiceklerdi.O çocuğu Eylül'ün yanından uzaklaştırıp kendisi arkadaşlık kurmalıydı.Ama nasıl?

-Çok güzel olmuşsun beyaz yakışmış.
- Teşekkür ederim.Sende.
-Bende mi güzel olmuşum?
-Hayır öyle demek istemedim.

Kerim Eylül'ü utandırmak için elinden geleni yapıyor du. Eylül'ün hoşuna da gitmiyor değildi.Kafası Sibel e takıldı.Aynı sınıfta okuyacaklar bi hafta sonra Sibel de gelecek okula.Kerim ile illa ki bir yakınlık kurmak isteyecektir.Sibelin oyunlarına karşı hazırlıklı olması gerekiyor.Bu sefer duygularını Kerim'e açması lazım.

-Eylül duyuyor musun beni?inmeyecek misin arabadan?
-Pardon kusura bakma af edersin.
-Dedem ateşi çoktan yakmış bizi bekliyorlar