That Mean Professor Is My Husband

CHAPTER #31

Yoo Mi ~Point of View~

Habang wala silang dalawa ay nakatitig lang sya sa akin at nababasa ko ang mga mata nya na nagsasabing.

'Please try to remember this princess face'

Natawa nalang ako at bigla naman syang naging malungkot.

"Can I still call you mommy po?" Tanong nya na nagmamaka awa.

"Of course,why not?" Nakangiting sambit ko.

"Pero mas maganda parin po talaga na nakakaalala kayo,miss ko na po kasi yung dating mommy ko,,miss ko na yung mga ngiti nya na para sa akin talaga.." Malungkot na sabi nya.

Maya maya lang ay dumating na sila Dwayne at Ryuki na napadaming dala na pagkain.Alam ko na!

"Teka,mayaman ba kayo,bakit parang may fiesta??" Sunod sunod kong tanong.

"mmm" Sabat ni Ryuki.

"And no,cause its just for us.." Sabi naman ni Dwayne.

"Lets eat na po kasi nagugutom na ako!" Sabi ni Princess.

Binigyan na kami ni Ryuki nang tig isa isang supot ng pagkain and nandito lahat nang paborito ko.Burger,Chicken,Large Fries,Mc Float, at Spaghetti.Sarap!!

"Mmmm ang sarap talaga,teka nga bakit hindi large tong fries ko at saka dapat dalawa hindi isa!" Sabi ko na ikinagulat nila

"Do you remember all?" Tanong ni Ryuki.

"Tsk.can you please stop asking that question?! Naiilang ako at saka porket ba bitin ako sa fries alam ko na lahat?!" Sabi ko sa kanila.

"Ooh,im sorry..." Sabi nya.

"Its ok!" Sabi ko naman.

Makalipas ang ilang oras ay pumasok ang doctor ko at sinabing maaari na daw nila akong iuwi.Nagliligpit na sila ng gamit at ako naman ay tintanggalan na ng benda sa ulo

Bahay.

"Wow! Ang ganda naman ng bahay na to.Sana ganto din ang itsura ng bahay namin ni future ay choss" Sabi ko na kunwari ay nag mamaang maangan.

"Bakit sino ba furure mo?" Ok.kailangan saktan mo sya gaya ng sakit na pinadama nya sayo.

"Yung lalaki kanina,yung Dwayne yung pangalan,kasi ang gwapo nya tapos diba sabi nya naman sa akin friend ko sya dati.." Nakatingin sa kawalang sabi ko.Nang tignan ko ang mata nya ay nakaramdam ako ng..

'Lungkot'

"Ahh,ganon ba.." Sabi nya.

"Ayy,sorry dati nga pala kitang asawa h-hehe" maang ko.

"Ok lang yun!" Sabi nya naman.

Hinawakan nya ang kamay ko at saka hinila ako papuntang kwarto namin noon.Tumingin naman ako sa kanya,tingin na kunwari ay nagtatanong.

"Mmm,kasi sabi mo sa akin asawa kita noon pero hindi na ngayon kaya pwede ba na magkaroon ako ng sariling kwarto?" Naiilang na tanong ko.

"Ito nga ang magiging kwarto mo para maalala mo lahat at saka doon nalang ako matutulog sa guest room.." Sabi nya at lumabas na ng kwarto.

Napa upo ako sa kama namin at napasapo sa noo ko.Unti unting namuo ang luha sa mga mata ko at saka tuluyan ng tumulo.

"Bakit ba kasi kailangan pang maging ganito!" Sigaw ko sa loob ng kwarto habang hinahampas ang mga unan.

"Ang sakit sakit e,nakakabaliw pala talaga yung feeling na ayaw mo na,suko ka na pero grabe talaga walang bisa itong ginagawa ko e lalo lang nilang pinapalala lahat..." Maya maya lang ay hinila na ako ng antok.

Zzzzzzz

*****
Hope you like Chapter 31: Pain.

~Feel free to vote and comment

~Be a fan