İMKANSIZ(Siyah Serisi ~2~)(TAMAMLANDI)

***Yaşam Sebebi***

Gözlerimi açtığımda güneş daha yeni doğuyordu.Yan tarafıma baktığımda Denizi gördüm.Dün o halimi görünce beni yalnız bırakmayacağını söyleyerek benimle kalmıştı.O kadar iyi biliyordu ki o olmasa bu kadar acıyı kaldıramazdım.Onun varlığı benim tek dayanağım olmuştu.Öyle şeyler yapıyor öyle şeyler söylüyordu ki benim olan acıları bile kendi acılarıymış gibi yaşıyor benim üzülmemem için tüm benliğiyle uğraşıyordu.O da biliyordu çünkü ben acılarından yürümeye mecali kalmamış ruhu kırık bir kızdım.Biliyordu acılarımın ağırlığı beni dibe çekerken ben ona gidemezdim o yüzden o bana geliyordu.Ben ne zaman kendimi karanlığa kaptıracak gibi olsam çekip alıyordu beni.Ne zaman düşecek gibi hissetsem daha sendelemeden tutuyordu beni.Geçmişimde ki o hüzünlü kızı unutturmak için şimdiki zamana mutlu bir ben yaratıyordu.O böyle çabalarken ben nasıl yaptıklarını görmezden gelirdim.O yüzden bugün her şeye rağmen yeni bir gündü.Dün olanları geride bırakarak bugün yanımda olanlara odaklanmalıydım.Denizi rahatsız etmeden yavaşça yerimden kalktım.Ve aşağı indim.Okul konusunda artık bir zorunluluğumuz yoktu.Son sınıf olduğumuz için ders çalışma izni verilmişti.O yüzden sadece sınav olduğu zamanlar gidecektik okuldu.Ondan dolayı bugün rahattık.Denizle vakit geçirebilirdik.Onun benim için yaptıklarına karşı ben de bir şeyler yapmalıydım.Hemen mutfağa girdim.Deniz uyanmadan güzel bir kahvaltı hazırlamalıydım.Hemen işe koyuldum.Yaklaşık bir saat sonra işim bitmişti.Tabakları da masaya bıraktıktan son kez hazırladıklarıma baktım.Eksik yok gibiydi.Denizi uyandırmak için gidecekken arkamı döndüğümde kapı pervazına yaslanmış yüzünde garip bir tebessümle beni izlediğini fark ettim.

''Ne zaman uyandın sen?''

''Çok olmadı''

''Ben de seni uyandırmaya gelecektim madem uyandın gel hadi''

Denizle beraber masaya geçtik ve bir şeyler atıştırmaya başladık.

''Ellerine sağlık güzelim her şey çok güzel olmuş''

''Afiyet olsun''

''Madem sen bu kadar güzel şeyler hazırladın o zaman sürprizi de hak ettin''

''Ne sürprizi?''

''Adı üstünde sürpriz kahvaltıdan sonra gideceğiz''

Denizle birlikte kahvaltımızı yaptıktan sonra evden çıktık.Kısa bir süre sonra şirin bir butiğin önünde durduk.Butik sanki eski zamanlardan fırlamış gibiydi.Ama neden burada olduğumuzu hala anlamamıştım.Soru soran gözlerle Deniz'e baktığımda hiçbir şey söylemeden arabadan indi.Ben de onun peşinden indim.Elimi tuttu ve beni butiğin içine soktu.İçeri girdiğimizde bizi ellili yaşlarda çok tatlı bir kadın karşıladı.

''Deniz oğlum hoş geldin''

''Hoşbuldum Aylin teyze''

''Bu güzeller güzeli kız da bana sürekli bahsettiğin sevgilin olmalı.Güzel kız sen de hoş geldin''

''Hoşbuldum''

''Aylin teyze dediğim şey hazır değil mi?''

''Hazır oğlum hazır.Ben içerdekilere söyleyeyim de çıkarsınlar.Siz de içeri gelirsiniz''

Aylin teyze yanımızdan uzaklaşınca Deniz bana doğru yaklaştı ve belimden tutarak beni kendine doğru çekti

''Güzelim bir hafta sonra mezuniyet balomuz var ama eminim ki sen böyle şeylerle çok ilgilenmediğin için unuttun.Ben de bunu çok iyi bildiğim için elbise işini senin yerine hallettim ama elbisenin aynı zamanda senin için bir anlamı olsun istedim.Zaten görünce ne söylemek istediğimi anlayacaksın.Gel bakalım beğenecek misin?''

Deniz'in söyledikleri kafamı iyice karıştırsa da bir şey söylemeden peşinden gittim.İçeri girer girmez gördüğüm elbiseyle donup kaldığımı hissettim.Deniz bu elbiseyi nerden biliyordu?Hızla ona döndüğümde o da bana bakıyordu

''Sana geldiğim zaman odanda ki albümde görmüştüm.Annen mezuniyetinde giymiş.Altına sen de not düşmüşsün bir gün ben de giymek isterim diye.Elbiseyi bulamasam da aynısını yaptırabilirim diye düşündüm.Sen de aynı annen gibi bu elbiseyi mezuniyetinde giy istedim''

Daha fazla dayanamadım ve Denize sıkıca sarıldım.Çünkü ne söylesem anlamsız kalacaktı.Hiçbir kelime ona hislerimi anlatamazdı.Ben sevgiden mutluluktan bu kadar uzakken nasıl bir anda dünyanın en mutlu insanı olmuştum?Sevmeyi nasıl öğrenmiştim?Kimse tarafından sevilmezken hatta hayat bile beni sevmemişken nasıl dünyanın en güzel kalbini kazanmıştım?Bu sorularımın cevabı şu an kollarımın arasında olan adamdı.Hayata dair tüm iyikilerimin sahibi ruhumun ilacı hayatımın öznesi benim için aşk kelimesinin tek karşılığı okyanus gözlü adam sen beni hayatta tutmak için bu kadar uğraşırken ben yaşamaktan nasıl vazgeçerim?

MEDYA;ALYA'NIN ELBİSESİ