The Suffered Wife

Chapter 7

Samantha P.O.V

"Sammy wake!" Nagising ako ng marinig ko ang boses ni Ethan

"Andito na ba tayo?" Tanong ko sakanya,tumango naman siya at tumayo kaya tumayo na rin ako at lumabas na

"Nakakamiss din pala dito" Bulong ko sa sarili ko

"Naghihintay na si tito at tita"

"Sweeetttiieee" Nagulat ako ng biglang sumigaw si mom tumakbo papunta saakin at yinakap ako

"Mom" Masayang sabi ko, lumapit narin si dad

Umuwi na rin kame para makapag pahinga, nakakapagod kaya-_- 

Pagdating namin sa bahay,pumunta agad ako sa kwarto ko, nilobot ko ang tingin ko at napangiti

3 years na ang nakalipas di parin nagbabago kwarto ko.

Tok tok tok

"Pasok"

"Sammy! Pupunta na ako sa condo"sabi ni ethan, tumango naman ako
"Sige mag-ingat ka" Tumango siya at umalis na

Sa tatlong taon si Ethan na yung kasama ko sa America, aaminin ko may 50% na gusto ko si Ethan at may parte saakin na wag muna ako magmahal.

Naging mahirap yung buhay ko una sa America maslalo na naalala ko pa yung mga nangyare about saamin ni Bryl, Sa tatlong taon ginawa kong busy ang sarili ko.

"Sweetie?"napatingin naman ako kay mom at pumasok siya

" Mom ano yun?"

"Kamusa buhay mo sa America?"

"Okey naman mom!naging busy ako sa trabaho" Ngiting sabi ko

"Sorry to ask you this! Mahal mo pa ba si bryl?" Napatingin naman ako kay mom,pero ang expression nya seryoso

"Tatlong taon ng nakalipas mom! Syempre hindi na" Confident na sabi ko, totoo naman hindi ko na mahal si bryl, kapag inaalala ko yung ginawa niya saakin galit yung nasa puso ko.

"Good" At umalis na siya, napabuntong hininga naman ako.

Sana bryl pinagsisihan mo na ang ginawa mo saakin.

Ethan P.O.V

"(Magwawagi ka ata)"

"Ako pa! Basta ang pag natupad ko na ang dare mo! 600 Million

"(Oo ba!)"
Inend call ko na atsaka ngumiti

"600 million"

Agad kong kinuha ang picture naming dalawa

"I'm sorry kung magagawa ko to sayo! Kailangan ko lang talaga ng pera!" At tululuyan ng tumulo ang luha ko.

Samantha P.O.V

"NOOOOOOOOOO"

Nagising ako dahil sa Panaginip ko.
Halos hindi ako makahinga, damn it.
Yun na ata ang pinaka masakit na Panaginip na nangyare saakin.

Panaginip ko kasi ay nangligaw saakin si ethan At nalaman ko na isang dare lang pala yun. Sana hindi totoo

Di ko namalayan na may tumulo na palang luha.

"Wake up sam! Panaginip lang yun"
Tama panaginip lang yun di naman yun totoo
Atsaka hindi magagawa ni ethan saakin yun alam ko na Mabait siyang tao.

Para makalimutan ko ang panaginip nayun Napagisipan ko na mag shopping na lang muna

" Mom mag shoshopping lang ako"

"Sige sweetie! Ingat" Sigaw niya,

Sumakay na ako sa Van,

"Manong Mall po" Tumango naman si manong at pinaandar na

After 273729years...

"Maam andito na tayo!" Napatingin naman ako kay manong

"Manong walang tayo" Tumawa naman si manong

"Ay sorry po!" Hiyang sabi niya

"Hahahaha joke lang po yun manong! Sige manong hintayin mo lang ako"

Pumasok na ako sa mall at nag simula ng mag shopping

After 15 hours(grabe hahahha)

Natapos na rin ako mag shopping nakakapagod nga konti lang naman binili ko

Habang naglalakad ako

Blagggg

"Fuck" Sigaw ng lalakeng nakabangga ko

"Omygohd! Im sorry"natapunan kasi siya ng coffe-_-

Napatingin naman ako sakanya,ganun din siya, halos mapaatras ako ng malaman ko kung sino.

" S-Samantha?"

"Bryl?"