TOXIC INK

Episode.2

{Zawgyi}

'ရက္စက္ျခင္းတို႔ ေျခလွမ္းျခင္း'

••...သူေဌးလာျပီ...အသင့္ျပင္ႀက...••

••...Nae မန္ေနဂ်ာႀကီး...••

••...ဟိုေကာင္ အကၤ် ီကို
ဘယ္လိုဝတ္ထားတာလဲ...
ျပန္ျပင္ဝတ္ သူေဌးအေႀကာင္းမသိလို႔လား...
ဟိုကေကာင္ ျမန္ျမန္အေပါက္ဝမွာ
ေနရာယူေတာ့ေလ...Yarr !!!!
ဘာလုပ္ေနတာလဲ ျမန္ျမန္မလုပ္ပဲ...••

••...nae ! nae...••

••...တို႔မန္ေနဂ်ာက ဒီလိုအခ်ိန္ဆို
တကယ္သနားစရာပဲ
ပ်ာယာက္ုိခတ္ေနတာပဲ...••

••...Yarr !!!...••

••...Nae လာပါျပီ...••

••...ျမန္ျမန္ေနရာယူ ဟိုမွာကားဝင္လာျပီ...••

ဝန္ထမ္းေတြရွိရာ အေဆာက္အဦးရဲ႕
မ်က္ႏွာစာေရွ႕သို႔ လြန္စြာတန္ဖိုးႀကီးလွေသာ
ကားတစ္စီးဆိုက္ေရာက္လာခ်ိန္မွာေတာ့
ခုနကနဲ႔ကြဲျပားစြာ ဝန္ထမ္းေတြဟာ
တိတ္ဆိတ္ျငိမ္သက္လို႔...

နက္ေမွာင္ေျပာင္လက္ေနတဲ႔ကားရဲ႕
တံခါးတစ္ခ်ပ္ဖြင့္သြားခ်ိန္မွာ
ေအာက္ေျခႀကမ္းျပင္သို႔ခ်လိုက္ေသာ
အနက္ေရာင္ရႊဲေနတဲ႔ ဖိနပ္ထက္
ပိုေစာစြာလႊင့္ပ်ံလာေသာ
အသက္ရႈမွားေလာက္သည့္Perfume နံ႕...
ရွည္လ်ားေသာေျခတံေတြကိုျမင္ရံုနဲ႔
ဝန္ထမ္းေတြေခါင္းကိုမေမာ့ေတာ့ေပ...

ကားထဲမွ လူတစ္ကိုယ္လုံး
ထြက္လာျပီးခ်ိန္မွာေတာ့...
ျမင့္မားခန္႔ညားေသာအရပ္နဲ႔
ေခ်ာေမာေျပျပစ္ေသာ မ်က္ႏွာက်တို႔သည္
ထင္းလင္းစြာ ေပၚထြက္လာသည္...

အေနာက္တိုင္း suit အျပည့္ရယ္...
ထင္းေနေသာ မ်က္ႏွာက်ထက္တြင္ရွိေသာ
မ်က္မွန္အညိဳေရာင္ရယ္...
ေဘာင္းဘီအိတ္ထဲလက္တစ္ဖက္ထည့္ထားျပီး
က်န္တစ္ဖက္တြင္ေတာ့
သာမန္လူတန္းစားေတြအနားမကပ္ႏိုင္ေသာ
စိန္ေရာင္တစ္ဖ်တ္ဖ်တ္လက္ေနတဲ႔
နာရီတစ္လုံးရယ္...

အရာအားလုံးက
ခန္႔ညားလိုက္ဖက္စြာရွိေနေသာ္လည္း
လိုအပ္ေနတဲ႔တစ္ခုတည္းေသာအရာက
အျပံဳးလုံးဝမဆင္ျမန္းထားသည့္ ႏႈတ္ခမ္းတစ္စုံ...
ခပ္တင္းတင္းေစ့ထားသည္က
အားလုံးအတြက္ေႀကာက္စရာပင္...