Letters | 남진

Letter 20

Seokjin's pov

Έφτασε η μέρα που θα συναντήσω επιτέλους τον σχεδόν άγνωστο άνθρωπο που μιλάω εδώ και τόσο καιρό με μηνυματα, Namjoon. Έχω πολύ άγχος. Δεν ξερω γιατί, αλλά νιώθω ένα κόμπο στο στομάχι μου. Γιατί νιώθω έτσι για κάποιον που δεν τον γνωρίζω και τόσο καλα;

Σε σχεδόν δύο ώρες θα συναντηθούμε. Όσο περνάει η ώρα, τόσο πιο πολύ αγχώνομαι. Θα πρέπει να αρχίσω να ετοιμάζομαι όμως.

___

Είχα ετοιμαστει. Πριν φύγω, πήρα μαζί μου την φωτογραφία που μου είχε στείλει ο Namjoon σε ένα από τα γράμματα του, ώστε να μπορέσω να τον αναγνωρίσω. Έβαλα τα παπούτσια μου, πήρα το μπουφάν μου, κλείδωσα το σπίτι και πήρα τον δρόμο για τον πύργο.

___

Έφτασα στον Namsan Tower. Υπήρχε πολύς κόσμος και φοβόμουν πως δεν θα μπορέσω να βρω τον Namjoon. Κοίταξα την φωτογραφια και ξανα κοιταξα μέσα στην πολυκοσμία μήπως τον βρω. Πουθενά όμως. Λες να μην ερθει;

Κάποια στιγμή, είδα από μακρυά ένα γνωστο πρόσωπο. Ήταν αυτός. Έτρεξα γρήγορα δίπλα του και το ίδιο έκανε και αυτός.

Αυτή τη στιγμή είμασταν κοντά. Τον κοίταξα στα μάτια προσπαθώντας και οι δυο να βρουμε τις ανασες μας από το τρέξιμο. Πήρα μια βαθιά ανάσα και πήρα το θάρρος να μιλήσω πρώτος.

"Namjoon."

~○~
The end

~○~