Kidnapped by my boyfriend?!

Proloog

~Lizz~

"HOUD JE MOND!' 'NEE JIJ!' 'IK WOU DAT IK NOOIT MET JOU WAS GETROUWD!"

Ik sluit de deur van mijn kamer en doe mijn best om het geschreeuw van mijn ouders niet te horen. Ik sta tegen de deur aan en zak op de grond. Tranen rollen over mijn wangen. Dit is al de 10e ruzie in 2 weken, bedenk ik. Ik sta op en loop naar mijn bed. Ik pak mijn mobiel en zoek het nummer van Thomas, mijn vriendje, op.

Ik: 'Hey, ehm hoe is het?'

Thomas: 'Wat boeit dat?'

Ik: 'Ben je boos? Want je klinkt nogal bot.'

Thomas: 'Ruziën je ouders weer? Ik hoor ze op de achtergrond.'

Ik: '(Zucht...) Ja klopt. Het is al hun 10e ruzie in 2 weken.'

Thomas: 'Ja weet ik, want elke keer als hun ruzie hebben bel je mij. En dan moet ik je weer blij maken. Kun je dat niet zelf? Zeikerd!'

Dat woord kwam binnen als een steek in mijn hart.

Ik: 'Wat? Ik dacht dat je het niet erg vond...'

Ik probeer mijn tranen in te houden.

Thomas: 'Nou kijk, elke keer als ik bezig ben of plezier heb bel jij mij. En de reden is... Ik ben verdrietig en je moet me opvrolijken. ik bedoel wat ben je dan voor zielig iets. Als je jezelf al niet eens blij kunt maken.'

Ik: 'Je weet dat ik het *** vindt als mijn ouders ruzie maken! Waarom doe je zo tegen mij?!'

'Thomas: 'Ik ben er klaar mee. Ik wilde je de details besparen, maar je laat me geen keus. Ik heb al 2 weken verkering met een ander meisje. Dus het is klaar tussen ons!'

Ik: 'WAT?! Hoe kun je...'

Thomas hangt op.

Tranen stromen over mijn wangen. Waarom gebeurd mij dit? Waarom? Dan hoor ik glas op de grond vallen en geschreeuw van mijn moeder.

"IK WIL JE NOOIT MEER ZIEN!" De voordeur wordt open gedaan en met een knal dichtgegooid. Ik hoor mijn moeder huilen en het glas oprapen.

Ik veeg mijn tranen weg. En ik zak op de grond en ik heb het gevoel dat ik niet meer kan stoppen met huilen.

'PLING' Ik heb een appje. Ik pak mijn mobiel en kijk wie het is. "Lisa". Lisa is mijn beste vrienden en ik vindt het altijd heel knap van haar, dat ze me appt als ik me verdrietig voel of als ik haar nodig heb. Ze woont tegenover mij, we logeerden vroeger elk weekend, maar nu helaas hebben we het een beetje druk met school, we zitten bij elkaar in de klas. Eind groep 8, we hebben de grote cito toets al gehad. En we zijn nu druk bezig met de eind musical.

Ik ontgrendel mijn telefoon en ik lees het berichtje.

Lisa 20:30 uur: 'Hey! Alles ok?'

Ik 20:31 uur: 'Nee... Ik hoorde allemaal geschreeuw beneden en toen hoorde ik glas op de grond vallen en toen klapte de deur keihard dicht. En toen ik Thomas belde deed hij heel erg kortaf en toen zei hij dat hij gek van me werd en dat hij al 2 weken met een ander meisje verkering had.'

Ik zie dat Lisa mijn appje leest, maar daarna gaat ze offline.

Ik zucht en leg mijn mobiel achter me op bed. Dan hoor ik de deurbel.

"Ze is boven op haar kamer." Hoor ik mijn moeder zeggen. Ik krijg een glimlach op mijn gezicht.

Mijn kamerdeur gaat open en ze loopt naar me toe. Beide blijven we stil. Lisa gaat naast me zitten en slaat een arm om me heen. Nog steeds rollen er miljoenen tranen over mijn wangen. En zo blijven we een paar minuten zitten.

"Gaat het weer een beetje?" Lisa kijkt me aan. Ik veeg mijn tranen weg. 'Soort van.' Lisa knikt en knuffelt me helemaal plat. Het gaat zo lomp dat we omvallen. Mijn tranen rollen niet meer over mijn wangen en we liggen samen lachend op de grond. 'Ik snap nog steeds niet hoe je dat elke keer doet.' Zeg ik met een glimlach op mijn gezicht. 'Wat?' Lisa kijkt me aan. Ook zij heeft een grote glimlach op haar gezicht. 'Nou ja, dit. Mij opvrolijken als ik mij zo verdrietig voel, dat ik het gevoel heb dat ik nooit meer kan stoppen met huilen.' 'Haha, tja. Dat is beroepsgeheim.' We liggen samen helemaal in een deuk.

'Lisa! Je moeder is er. Je moet naar huis!' Roept Loes, mijn moeder. Lisa zucht. 'Ze vindt het altijd prima als ik 's avonds naar jou toe ga. Maar na 10 minuten komt ze me alweer ophalen.' 'Zo zijn mijn... ehm, zo waren mijn ouders ook altijd.' Ik kijk sip naar beneden en probeer mijn tranen in te houden. 'Tot morgen. Je mag me de hele avond bellen, als je dat wil.' Lisa geeft me een knuffel en loopt naar beneden. Ik knik en loop achter haar aan.