My White Cat (YoonMin) [ Complete ]

P-20 Ending <A>

ဆိုင္အျပင္ကိုေကာင္တကာေန ၾကည့္ရင္း သက္ျပင္းခ်မိသည္... Tae Hyung ဒီေကာင္ေလး Busan ဘက္ ခနဆို ထြက္သြားတည္းက ဆိုင္မွာ သူတစ္ေယာက္တည္း အလုပ္ေတြ ႐ႈပ္ေနမိသည္... 

ၾကည့္ရတာ Tae Hyung လဲ ဟို အားကစားနည္းျပ Jeon Jung Kook ဆိုတဲ့လူနဲ႔ အဆင္ေျပေနပံုရသည္..  သူ႕ကိုေတာ့ ဖြင့္မေျပာေသးေပမယ့္..  ညေနတိုင္း ဆိုင္ကို လာလာႀကိဳေနရင္ ျမင္ေနရတာမို႔ ရိပ္မိၿပီးသားျဖစ္သည္.. 

ဒီေန႔မွ ႏွင္းေတြကလဲ က်လိုက္တာ...  လက္ထဲက ေကာ္ဖီခြက္ကို လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ ဆုပ္ကိုင္လိုက္ရင္း စိတ္ထဲကေန ေတြးေနမိသည္... 

"ခ်လြင္~~~"

ျခဴသံေလးနဲ႔အတူ...  ေၾကာင္ျဖဴေလးပိုက္ထားတဲ့ Customer တစ္ေယာက္ ဝင္လာသည္.... ဆိုင္က အိမ္ေမြးတိရစၧာန္ေလးေတြပါ ေခၚလာခဲ့လို႔ ရတာမို႔ တိရစၧာန္ေလးေတြ ခ်စ္တတ္တဲ့ သူမ်ားနဲ႔ သူဆိုင္က ေရာင္းေကာင္းလွသည္... 

ေက်းဇူးပါေနာ္ Hyung...  Hyung ေပးခဲ့တဲ့ ဆိုင္ေလးေၾကာင့္ ခုဆို ကြၽန္ေတာ္ တိုက္ခန္းက်ဥ္းက်ဥ္းေလးမွာ မဟုတ္ေတာ့ဘူး...  ကြန္ဒိုေကာင္းေကာင္းေလးမွာ Tae Hyung နဲ႔ အတူတူ ေနႏိုင္ေနၿပီ...  မၾကာခင္ ကြၽန္ေတာ္ ကားဝယ္ဖို႔ေတာင္ စဥ္းစားေနတယ္.... 

Hyung ရဲ႕ ေမတၱာေတြေၾကာင့္လား မသိဘူး ... ကြၽန္ေတာ့္ ဆိုင္ေလးကို လူေတြက ႀကိဳက္ၾကတယ္... White Cat Cafe ဆိုတာနဲ႔ သေဘာက်တဲ့ လူေတြၾကည့္ပဲ..  သတိရတယ္ Hyung ရယ္...  Hyung အၿပံဳးေလးနဲ႔သာဆို ဆိုင္ကို လာတဲ့လူေတြ ပိုမ်ားအုန္းမယ္လို႔ ကြၽန္ေတာ္ အာမခံတယ္... 

Hyung ထြက္သြားၿပီဆိုတာ သိေပမယ့္..  ကြၽန္ေတာ္ ခုထိ အ႐ူးလိုပဲ ... ေၾကာင္ျဖဴေလးေတြမ်ား ေတြ႕ရင္ေလ Hyung မ်ားလားလို႔ လိုက္ၿပီး ၾကည့္မိေနတုန္းပဲ ...

Customer  လက္ထဲက ေၾကာင္ျဖဴေလးကိုသာ တစ္ခ်က္ေငးရင္း ေကာ္ဖီခြက္ကို ၿပံဳးၿပီး ခ်ျပလိုက္သည္... 

ေကာ္ဖီခြက္ခ်ၿပီး ေကာင္တာဘက္ကို အလွည့္ ရိပ္ကနဲ ျမင္လိုက္ရတဲ့ အရိပ္တစ္ခု သစ္ပင္ေနာက္ကြယ္ကို ဝင္သြားသည္... 

စိတ္ထဲ ေက်ာခ်မ္းသလိုလို ျဖစ္မိေပမယ့္ စိတ္ထင္တာပါဟုသာ ေတြးရင္း အလုပ္ကို အာ႐ံုစိုက္ေနလိုက္သည္...