Chapter I

2K 70 20
                                    

WARNING! SPG: Read at your own risk.


Masaya, walang problema, at perpektong relasyon. Ganiyan nila ilarawan ang relasyon naming dalawa ni Riva. Hindi kami ‘yong tulad ng ibang magkasintahan na halos araw-araw lumalabas sa kung saan-saan para mag-date at kumain. Ayaw namin ng public display of affection o PDA kung tawagain. Mas maayos kung sa bawat ngiti, yakap, at halik ay naipapadama namin na mahal namin ang isa’t-isa. Hindi kailangang iharap pa sa publiko kung paano kami magpakita ng nararamdaman.

Hindi ko siya kinakahiya. Iniiwas ko lang siya sa mga masasamang salita na ipupukol ng ibang tao laban sa aming dalawa. Ang relasyon, kapag maraming nakakaalam, maraming makikialam. Parang tubig, kapag maraming nakikisawsaw, lumalabo.

“Sigurado ka na ba sa gagawin natin?” tanong niya sa akin.

“Subukan lang natin,” sagot ko sa kaniya. “I-wi-withdraw ko na lang para safe,” dagdag ko pa.

Sixteen years old na kaming dalawa. Dala ng matinding kuryosidad sa makamundong bagay at pagmamahal, heto kami ngayon at pinagsasaluhan ang kakaibang sarap na hatid ng aming ginagawa. Hindi ako eksperto, ginagaya ko lamang ang mga nabasa ko sa internet.

Hawak ko ang kaniyang dibdib habang ang labi ko ay nilalandas ang guhit ng kaniyang panga papunta sa kaniyang labi. Ang aming maseselang bahagi ay nagkaisa at halos mabaliw ako dahil sa sensasiyong dinadala niyon sa akin. Ang aking isang siko ay nakadantay sa foam ng kama habang ang isang kamay ay gumagapang sa buo niyang katawan.

Humigpit ang kapit niya sa aking likod. Nagulat na lamang ako ng lumandas ang butil ng luha mula sa kaniyang mata. Halatang nasasaktan siya.

“R-Riva,” tawag ko sa kaniyang pangalan. “Ititigil ko na ‘to,” wika ko saka akmang aalis na mula sa pagkakapatong sa kaniya nang hapitin niya ang aking likod.

“H’wag,” mahinang sagot niya. “Kaya ko.”

Wala sa sariling nagpatuloy kami sa ginagawa. Hindi nagtagal ang luhang iyon sa kaniyang mata. Nawala ang sakit sa kaniya at nakikiayon na lamang sa ginagawa. Alam kong mali ngunit hindi ko mapigilan.

Isang taon pa lang kaming mag-nobyo’t-nobya ni Riva at mahal na mahal ko siya. Walang halong puppy love. Walang pangamba. Sigurado akong siya na ang babaeng mamahalin ko hanggang wakas. Legal kami sa pareho naming magulang. Bumibisita ako roon sa kanila at payag naman ang kaniyang ama’t-ina sa relasyon namin, pati ang aking mga magulang ay pabor sa relasyon naming dalawa.

“R-Riva!” mahinang sigaw ko saka bumagsak ang katawan sa itaas niya.

Nag-uunahan sa sobrang bilis ang tibok ng dibdib ko. Tumatagaktak ang pawis mula sa aking noo pababa sa aking leeg. Kinabahan ako. Sh*t! Hindi ko natanggal.

“V-Vein,” saad niya sa akin. Alam kong alam niyang hindi ko na-withdraw ang akin ngunit pinipigilan lamang niya ang nararamdamang kaba.

“Hindi ko nahugot, Riva. Hindi ko na-withdaw,” bulong ko saka umalis sa pagkakapatong sa kaniya.

“W-What do you…” Umiling ito saka kabadong tumingin sa mata ko. “Paano kung m-mabuo? Vein, I’m not safe,” tanong niya sa akin.

Napalunok muna ako. Damn it! I don’t know what to do!

“Hindi ko sinasadya. Kung ano man ang magiging resulta nito, tatanggapin ko. Hindi kita iiwan sa ere,” seryoso ngunit halos mautal-utal na sagot ko.

“Vein, bata pa tayo. Wala ang pagbubuntis ng maaga sa mga plano ko. Ano na lamang ang sasabihin ni Papa sa akin kapag nalaman niya? Nila?” anang nobya ko.

Chasing The StarsWhere stories live. Discover now