10.07.2018
Kaybettiğin şeyler,umudun olsun...
Hikayeyi okumaya başladığınız tarihi ve neler olacağı hakkında küçük tahminlerinizi yazınız.
Bazen gerçekleri çok geç görürsün ya... Ama geriye dönemezsin,hatalarını düzeltmek için. Kim bilir,belki de hayatındaki kişiyi çıkarmak istersin ama çok geç olur.
Geç kalmak...
Öylesine çaresiz,öylesine acı bir şeydir.
Sevmek güzel.
Özlemek güzel.
Sarılmak ayrı güzel.
Beraber büyümek bambaşka güzel.
Peki ya acı? O daha başka bir duygu.
Aklımda kalan üç cümle,dört duvar arasında yankılanıp duruyor...
"Ölüyorum,her gün cayır cayır yanıyorum. Kafamdaki düşünceleri öldüremiyorum. Onlar ölmüyor,beni öldürüyorlar!"
Altın sarısı tabancayı elimde hissettiğimde,lisede en arkada oturan Bulut Sayar'ı takmayan,dövmeli ve ahmak çocuğa hazmedemeyen Pinhan Toprak olmayı dilemiştim.
Geç kalmak dedim ya... Öylesine çaresiz,öylesine acı.
Bir demir değildim,üstümde çok yük vardı.
Bir sünger değildim,ağlayamayıp içime çekemiyordum.
Ve o bir yabancı değildi ki ,canımı yaksın...
O benim kocamdı. O benim yıllarımdı...
"Ellerimi tutmazsan düşmem, ama sen yine de tut." deyip,yine kendimi kandırmıştım. Kendime yaptığım en büyük haksızlıktı bu.
Ve o gün,üçten geriye saydım. Ölmeyi ilk kez bu kadar çok istedim...
YOU ARE READING
Sert Koruyucu Kız 2-Karanlık
RomanceBulutların üstüne geldiğimde,hiç düşmeyeceğimi sanan bir yağmurdum. Gelinliğimi giyindiğimde,her şeyin daha mükemmel olacağına inanmıştım. Sahi ,insan hep inanınca mı kaybeder? "Sen çok asi ve bir o kadar da güçlü bir kadınsın." "Sen içindeki cehen...
