Falling With A Torpe

Chapter 33

Meet The Parents.

Walter's point of view.

Kaizer Gonzales
Calling...

I never removed his number on my phone, siguro kasi wala akong time na tanggalin. Nagtaka tuloy bigla si Kamille how come i have a number of this guy which used to be my friend that now is the guy i can call and treat as if he's a stranger.

"Hello?" Bungad ko.

In-on ko yung speaker phone para marinig din ni Kamille.

"Hello, lover boy!" Astig niyang sabi. Sa sinabi niyang yun, kinabahan na kami parehas at hinawakan na din ni Kamille ang kamay ko. Sa tono ng boses nia mukhang may binabalak na siyang masama.

"Anong binabalak mo, Kaizer?" Matapang kong tugon. "Oh! Relax lang bro! Wala...okay? Wala.. pero may request ako sayo." Hinayaan ko lang siyang magsalita at pinakinggan ang sasabihin niya. "Pahiram ng girlfriend kahit isang araw lang oh"

"Kaizer Gonzales, nang iinsulto ka ba?!" Sigaw ko. Napatayo na ako sa sobrang tindi ng emosyon ko at ganun din si Kamille na may pag aalala na sa mukha niya at nakahawak pa din sa kamay ko. Niyakap ko lang siya at hinayaang umiyak sa balikat ko. "Babe, wag, l wag mo akong ibibigay," pagmamakaawa niya habang umiiling iling at patuloy pa rin sa pag iyak. Hindi, hindi kita ibibigay, Kamille. Selfish mang pakinggan pero akin ka lang. I just smiled on her to comfort her. "Oh, sabi ko naman sayo, diba? Kalma lang. Chill lang." Cool niyang sabi. "Isang araw lang, eh. Ang damot mo talaga!" Nakakaninsulto na talaga siya. Patuloy oa din sa pag iyak sa balikat ko si Kamille. "It's a must na ipagdamot mo ang girlfriend mo kung mahal mo talaga siya. Kaso, oo nga pala, kahit kailan di ka naman nagmahal ng pirmihan, eh. Wala kang sineryoso. Kaya nga wag mo kong itulad sayo, seryoso ako kay Kamille, at just by letting even your pinky finger na dumampi sa balat niya hinding hindi ko hahayaan". After i said that, tiningnan ko si Kamille i felt relieved kasi nakita kong mukha rin siyang relieved. "Sabagay, si Mr. Good boy ka nga pala, pero wag kang mag alala, lahat ng dadanasin nyo ngayon, panimula ko palang." *toot toot toot toot* umiyak ulit si Kamille dahil sa sinabi ni Kaizer. "Babe, wag kang mag alala i won't allow to happen that even his pinky finger will lay on you." I said it while smiling that comforted her.

Niyakap ko siya ng sobrang higpit, dun ako umiyak ng tahimik. Di ko kasi masisigurado na walang mangyayaring masama sakanya pero sa pagmamahal na meron ako sakanya at sa galit ko kay Kaizer siguradong mamomotivate ako na pabagsakin siya. Hunarap ako sakanya na walang mga luha pero ngiti. "Babe, kaya mo ba?" Nanginginig niyang tanong. "Kakayanin ko. Maaaring mahina ako pero di mo pa ata alam kung paano ako magmahal, napakalakas kong tao". She smiled tas biglang nag blush kinilig ata siya sa sinabi ko. She kissed me on my lips, isang matamis na kiss good night. "Good night my babe. Sorry ah i have to go na. I'm sleepy na rin, eh. Don't worry ikaw naman pupunta sakin, bukas". Natawa kami parehas dun sa sinabi niya. "Pero babe, you don't have to fix your room ha? Ako lang naman pupunta dun eh". She smiled. "Magpahinga ka nalang, okay?" Utos ko. She nodded. Ihinatid ko na siya sa bahay nila at naabutan namin na nasa labas si Ate Mika na parang asiwa at di mapakali at may tinatawagan sa phone niya.

"Ate!" Sigaw ni Kamille.

"Ay ate!" Gulat na gulat niyang sabi tas tiningnan niya kaming dalawa.

Niyakap niya bigla si Kamille, "oh ate, bakit? May problema ba?" Tanong niti sa ate niya. "Wala naman". Pero bat ganun? Sabi niya wala pero yung mga mata niya parang ito yung nagsasabing meron. Niyakap rin niya ako bigla. Di naman siya ganito sakin dati ah? Kung tutuusin nga dati, ayaw niya sakin para maging boyfriend ni Kamille. Grabe siya kung ipagtabuyan ako dati pero ngayon? Wow. "Walter, Kamille mag iingat lagi ha?" Tumango kami parehas. "Uhm, ate Mika si Walter Alcantara nga pala," ang pormal naman nun buong pangalan talaga. "Boyfriend ko". Hindi ako makapaniwala na ipinakilala niya kong boyfriend niya. I mean, okay lang naman pero di ko inakala na ngayon niya ko ipapakilala di pa naman ako ready. She smiled at me. "Alagaan mo yung kapatid ko ha? Maipapangako mo ba sakin na di mo siya papakawalan?" The easiest question i've heard so far aside from 'do you love Kamille?' And 'won't you hurt her?'. "Hindi po, Ate. Hindi ko po siya pakakawalan. Makakaasa po kayo sakin". She smiled. This time wala ng duda sa mga ngiti niya sakin ngayon.

"Mika! Andyan na ba si Kamille?" Sigaw nung isang lalaki. Na kung di ako nagkakamali ay Daddy nila.

Di ko pa to ineexpect na mangyari. Pero lumabas siya. At, oo di ito yung first time na makita ko siya dahil kaya nga kami naging magkaibigan ni Kamille and suddenly went up to here is because of the connections are parents have. Nakatrabaho ni Nanay at Tatay sila Tito Abelard at Tita Camia. Pero may kakaibang feeling akong nararamdaman. Nakaharap ko ulit siya, bilang Father-in-law ay este bilang tatay pala ng girlfriend ko. Di ko alam tuloy kung anong itatawag sakanya kasi nahiya ako bigla. Kung sir ba o tito.

"Daddy!" Hinigit ako bigla ni Kamille, papalapit sakanya.

"Uh, g--good eve--evenung p--po, sir".

Sir nalang naitawag ko sakanya.

"Hm, Tito nalang, ijo. Pasok ka". Oo nga, Tito naman kasi talaga tawag ko sakanya eh.

"Tatawagin ko lang si Honey". Sabi niya.

Hindi pa ko handa dito. Bakit naman? Meet the parents agad? Ang aga pa eh.

"Babe? Ano to?" Bulong ko sakanya. "Don't ya worry. Nag dinner ka na ba?" Pag iiba niya ng usapan. "Hindi pa". Sagot ko. Pasasabihan ko nalang sina kuya Kyle na iexcuse ka na sa dinner dahil diti ka na kakain". Hala. Nakakahiya. "You'll get to meet my mom and si Frank na rin". Who the hell is Frank? "Sino si Frank?" Tanong ko. "Kababata ko sa US. Kasing edad mo yun tsaka kasing taas." Ahh. Pero bat di niya yun nababanggit sakin? Pamaya maya dumating na yung Frank.

"Beshy!" Jusko bakla pala! Nathreaten pa naman ako. At aba, aprubado na to. Ang lambot lambot ng katawan. Sayang gwapo pa naman. Hawig niya si Zayn Malik. "Siya ba yun?" Bulong niya kay Kamille habang nakaturo sakin. "Aba, gwapo ah". Natatawa tuloy ako. Ang lambot niya talaga. "Uhm, Walter si Frank--" naputol ang sasabihin ni Kamille dahil biglang nagsalita tong si Frank. "Francesca, I'm Francesca and your Walter, right?" Tumango ako after that i held his or HER hand.

Bumaba na si Tita Camia kasama si Tito Abelard. Nakangiti naman sila sakin parehas pero kinakabahan pa din ako. Sa itsura ni Tito kanina mukhang may naamoy na siya saming dalawa ni Kamille kanina.

"Good evening po Tita". She smiled. "Have you eaten already? If not yet, you might want to eat with us?" Nakangiti niyang sabi. "Not yet, Tita." Inalalayan kong umupo si Kamille. "Saan ka na nag aaral, Walter?" Tanong ni Tita. "Sa Xavier pa din po, Tita". Sagot ko. "That's great. You're still with my daughter." Kinikilig niyang sabi. Mukhang may alas ako dito sa pamilyang to pwera kay Ate Mika ah. "So how's Jane and Warren, by the way?" Pag iiba ng usapan ni Tito. "They're doing fine po, Tito." Sagot ko. Hinawakan bigla ni Kamille ang kamay ko nakita yun ni Tito kaya bigla siyang napatanong. "What's going on with you and my daughter?" Seryoso niyang tanong. Bigla tuloy natahimik lahat na parang may anghel na dumaan at naging seryoso ang mga mukha nila. "Dad, di ko pala nasabi sayo. Dad, Mom boyfriend ko pala, si Walter". Nakangiti si Tita, ate Mika at yung Frank pero si Tito hindi. "You can't date with my daughter," authoritative niyang sabi. Bigla tuloy nawala ang ngiti sa labi naming lahat. 

"Dad, why?"

"I haven't told you, yet. But you need to go back to the US".