Aliyah's Diary [COMPLETED]

Aliyah's Diary #30🎀

Dear Diary,

“Manganganak na ako!” hysterical kong sabi. Umalerto agad si Yolo diary. Nanginginig ang binti ko, gayunman nangingibabaw ang sakit sa pwerta ko. I felt something is exploded on the right thigh.

Ito na siguro ang araw ng aking kapanganakan. Hawak-hawak ko ang aking tiyan ay agad lumabas si Yolo, tatawag siguro ng doktor.

“God, help me.” pabulong kong sabi. I groaned in pain. Parang hinihiwa 'yong pipi ko. Uh!

I heard some quick footsteps patungo sa kwarto ko. Narinig ko din ang boses ni Yolo na kinabahan. Bumukas ang pintuan at bumulaga d'on ang doktor.

“I-check you na dali,” mahinahong tugon ng doktor sa kasamahan. Ipinikit ko na lamang ang aking mata.

Ano ba 'to? Akala ko ba honeymoon ang sadya namin dito? Juskolord kulay flesh.

“Inhale hija,” the doctor commanded. Ginawa ko naman iyon.

“Now, exhale.” he said.

Yolo hold my hand very tight. “Everything's gonna  be alright, wife.” I give him an assurance smile. Tsaka tumango.

“Mr. Yolo, please be ready.” the doctor calmly said and tapped Yolo's shoulder.

Tumango agad si Yolo. “I mean, ready for the baby's stuff,” dugtong pa ng doktor. Ibinuka ko agad ang aking mata. I feel happy.

Teary eyes and sweet smiles. 'Yan ang nakikita ko sa mukha ni Yolo.

“Oh, ba't ka umiyak?” I said while tapping back of his shoulder. Agad niyang pinahid iyon at sinikop ako ng halik at yakap.

“I-I am happy.” he stated.

“I am.” I replied.

“Masakit na talaga Y-yolo ah!” sabi ko't lumayo kay Yolo.

“Doc, do all of you can,” Yolo left at my company.

“Dadalhin na natin ito sa emergency room, Ms. Mariano? The tools is ready?” sabi ng doktor. May dalawang lalaking umalalay sa akin para maisakay sa hospital bed.

“Ah!” I hissed.

***

“Diyan lang po kayo sir.” sabi ng nurse at tsaka isinara ang E.R door.

I can't bear the pain, parang lalabas na ang baby. The sharp blade starting torturing at my womb. Pero, 'di ako naka-feel.

“Ready? Eri!”

“Ayan na, Sige pa!”

“Kunti na lang, lalabas na!”

“Sge pa Misis.”

Again, and again. I use my all force to give my child's birth. I don't care about the pains inside me, all I want to do is just push my baby out.

“Check her vital,” sabi ng doktor. Agad umalarma ang mga assistant nito.

“Sige pa Misis! Eri pa!”

Pinagpawisan ako ng sobrang lamig. My sweat is just like a popcorn.

I use my all force again.

Finally, I heard some baby's cried. That angelic voice. Oh my God!

Kapos hininga akong bumagsak sa hospital bed.

Nagising ako na marami ng tao sa paligid. Sila mama, ang kapatid ko, ang mga magulang ni Yolo. Pero, nasaan siya? Nilibot ko ang aking paningin sa kwarto pero wala.

“Hija,” Yolo's mother touch me.

“Anak!” masayang tugon ni mama.

I still got speechless.

“Nasaan si Yolo?” tanong ko sa kanila, nakakabinging katahimikan ang namayani sa silid.

“Ma, nas'an si Yolo?” pag-uulit ko pa.

“Ate,” Jophet hug me.

“Nasaan ang baby ko?” mahinahon kong sabi, humapdi bigla ang pipi ko.

“S-si Yolo?”

“Anak, kailangan mong tibayan ang iyong sarili,” Sabi ni mama. He held my hands very well. Nakita ko sa kani-kanilang mga mata ang sakit.

Naguguluhan akong umiling. “A-anong ibig n'yong sabihin?” halos pumutok na 'yong dibdib ko sa kaba.

Ang ilan sa loob ng silid ay namumugto ang mga mata.

It takes a couple of seconds nang sagotin ni mama ang tanong ko.

“Masakit man sabihin i-ito anak, p-pero w-wala na si Y-yolo.” hagulhol na sabi ni mama.

Bigla akong natawa sa kanyang sinabi. Ang ganda ng joke niya 'no?

“Nay, naman eh! This is not the right time to make a jokes here.” sabi ko at hinanap si Yolo sa silid.

“Aliyah, dear, wala na ang anak ko. He just got a car accident kanina sa West Avenue. B-bumili siya ng gamit sa bata, pe-pero, nasalpukan siya ng naka-inom na dumptrack driver. P-paliko na ang anak ko n'on, pero, sa masamang pa-palad, siya ang nasalpokan ng grabang karga ng truck.” paliwanag pa ng ina ni Yolo.

Umiling-iling ako. Trying to figure out the things when it is true or just an dramas, hoax?

Hindi agad ma-proseso ng utak ko ang nangyari. Nagsilandasan na ang mga kumawalang pisteng luha sa mga mata ko.

Ito na ba ang sinasabi nila na walang forever?

Humahagolhol na ako. Ang sakit lang isipin na nakatulog lang ako sandali dito, pagkagising ko? Wala na ang mga iniingatan kong bagay na meyron ako.

Ang sakit sa ovary. Parang gusto ko ng mamatay, para magkasama lang kami. Pero, paano ng ang baby namin?

“Tibayan mo ang iyong sarili ate,” si Jophet.

“Nay, h-hindi ko ka-kaya.” para akong binagsakan ng langit at lupa. Yolo, ba't mo ito nagawa sa akin?

Bumukas agad ang pinto at iniluwa d'on ang nurse na bitbit ang baby ko.

“Your baby is healthy, it's a baby boy!” the nurse stated.

The breaking affair,
Aliyah 'di na Berjin