Интоорын модны хөвгүүн (Дууссан)

2-р хэсэг

Тэр өдөр болгон намайг өдөж хоргоодог болсон.
Хаяа нэг уур хүргэж, догдлуулж чаддаг болхоор нь улам ч ихээр татагдах шиг.

Гэхдээ тэр ойрд илүү нялуун болоод байгаа. Гэнэт байж байгаад тэврээд бас хаяа нэг хайрын үгс унгана.

Өнөөдөр манай сургууль дээр бяцхан үдэшлэг болно. Жонгүүг намайг хамт явхаар урьсан. Би өөрийн мэдэлгүй зөвшөөрчихсөн. Би ойрд өөрийгөө яачихаад байгаагаа мэдэхгүй байна. Өөрийнхөө өмсөх дургүй бариу хувцаснуудыг өмсдөг болсон бас үсээ задгай тавьдаг болсон. Ер нь яагаад байгааг мэдэх юм үнэндээ алга. Бас одоо оройн үдэшлэгт бэлдэж байна. Жонгүүг намайг орой ирж авна гэсэн. Тэсэж ядна хүлээж байна.

Жонгүүгийн талаас
Би Хюүрийг анхандаа зүгээр л сонирхож байсан харин одоо түүнийг харах болгондоо зүрх минь маш хүчтэй цохилж инээхийн хармагц ховсдуулсан мэт болчихдог боллоо.

Өнөө орой бид хоёр үдэшлэгт хамт явна. Би яг одоо Хюүрийг гэрээс нь авах гээд явж байна. Түүнийг харахсан гэхээс зүрх улам хүчтэй цохилж байна.

Хюүригийн талаас
Цаг болох дөхлөө би аль болох сайхан харагдахыг хичээж байна. Үсээ задгай тавьж шулуунаар индүүдээд мөрөвчтэй улаан даашинз өмслөө. Өөрийгөө тольнд хараад зогсож байтал утсанд мессэж ирлээ.

Жонгүүг: Ирчихлээ гараад ир.

Миний зүрх амаар гарах нээ толинд харна хоёр гараа атгаж чи чадна гээд урт амьсгаа авна гэрээсээ инээмсэглэн гарлаа.

Гэрийн гадаа Жонгүүг хүрэмнийхээ халаасанд гараа хийнэ зогсож байна. Би зөөлхөн дуугаар Жонгүүг аа гэж дуудлаа.

Би: Ямар байна надаа зохиж байна уу? (инээх)
Жонгүүг...
Би: Яасн зохихгүй байна уу?
Жонгүүг: Зохихгүй байна. Яагаад ийм хөөрхөн болж байгаа юм.(уурлах)
Би: Яагаад болохгүй гэж.
Жонгүүг: Надаас өөр хүн дуралчихвал яах юм. Бас битгий ингэж инээгээд бай хэн ч харсан дуралхаар байна.(уурлах)
Би: Хэмм Тэгвэл ганцаараа яв.(эргэж харна явах)

Би гэр лүгээ буцаж орох гэтэл тэр гараас минь хүчтэй татлаа.

Жонгүүгийн талаас
Би түүнийг гэрийхэн гадаа хүлээж байна. Гэнэт ардаас минь эвлэгхэн дуугаар "Жонгүүг аа" гэж дуудлаа.
Би эргэж хартал Хюүри үнхээр үзэсгэлэнтэй харагдаж байв.

Хюүри: Ямар байна. Надад зохиж байна уу? Гэж хэлээд инээхэд нь миний зүрх золтой зогсчихсонгүй. Юу ч гэхээ мэдэхгүй дэмий л гайхаж зогсон.
Хюүри: Яасн бэ? Надаа зохихгүй байна уу?
Өөрийн мэдэлгүй Зохихгүй байна гээд хэлчихлээ. Би юу гээд хэлчих вэ? Үнхээр дур булаам харагдаж байхад.
Би: Яагаад ийм хөөрхөн болж байгаа юм.(уурала)
Хюүри: Яагаад болохгүй гэж.
Би: Надаас өөр хүн дуралчихвал яах юм. Бас битгий ингэж инээгээд бай хэн ч харсан дуралхаар байна.
Тэр дуралсан бололтой.
Хюүри: Хэмм тэгвэл ганцаараа яв.

Би яахаач мэдэхгүй гарнаас нь хүчтэй татлаа.

Хюүригийн талаас
Миний зүрх дэлбэрэх шахаж байна. Яг одоо бид хоёр 1см ийн л зайтай зогсож байна. Би сандарсандаа нүдээ тас анилаа.

Жонгүүг: Анх уулзаж байсан шигээ сандар уу байна гээч. Хөөрхөн юмаа.
Би: Х...Хэн с...сандарсан гэж

Жонгүүг хацар дээр минь хөнгөхөн үнсээд "Үзэсгэлэнтэй байна"
Би зог тусан нь мэт гацаж орхилоо.

Жонгүүг: Харамсаад байна.
Би: Юунд
Жонгүүг: Ийм хөөрхөн охиныг олны өмнө харуулна гэхээр.
Би: Юу вэ? бас л зза хөдлий хоцорлоо.

Бид хүрэх газартаа ирээд байж байтал Жонгүүг гэнэт зогслоо.

Би: Яасн бэ орохгүй юм уу?
Жонгүүг: Чи орж бай
Би: Зөзө

Би яг орох гэж байтал машинд утасаа орхисоноо саналаа. Буцаж очоод утасаа авчихаад орох гэж байтал Жонгүүг намайг зогсоов.