Model Boy
Part - 1
ျပတင္းေပါက္မွ အလင္းေရာင္အနည္းငယ္ဝင္ေနေသာ အခန္းေလးအတြင္း ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ စိတ္ပ်က္စြာထိုင္ေနသည္ ။ သူ ့ေရွ႕တြင္ ရွိေနေသာ မွင္ေဆးရည္ အေရာင္စံုျဖင့္ ဟိုတစ္ကြက္ဒီတစ္ကြက္ျဖင့္ ျခယ္ထားေသာ ပန္းခ်ီကားတစ္ခ်ပ္က သူ၏စိတ္ရႈပ္ေထြးမႈကို ေဖာ္ျပေနသလိုပင္ ။
သူ ကြ်တ္တစ္စက္သတ္လိုက္ကာ လက္ထဲမွာကိုင္ထားေသာ မွင္တံကို ေအာက္သို ့ခပ္ျပင္းျပင္းပစ္ခ်မိလိုက္သည္ ။ ေပက်င္းျမိဳ႕၏ ပန္းခ်ီကားဆိုင္ရာ ျပပြဲက နီးလာျပီ ။ သို ့ေသာ္ သူ ့ေခါင္းထဲတြင္ ခုထိဗလာနထၱိျဖစ္ေနသည္ ။
အံ့ႀသမိသည္ ။ သူ ့လို နာမည္ႀကီးတစ္ေယာက္က ပန္းခ်ီဆြဲဖို ့အတြက္ ေခါင္းထဲဘာမွမရွိသည္မွာ တကယ္ေတာ့ အံ့ႀကဖို ့ေကာင္းသည္ဟု သူထင္သည္ ။ ပန္းခ်ီသည္ လက္တန္းေရးဆြဲလို ့မရမွန္း သူနားလည္သည္ ။ အေျခအေနနဲ႕အခ်ိန္အခါသည္ သူ ့အတြက္ အခုခ်ိန္မွာ လိုအပ္လာျပီျဖစ္သည္ ။
အင္း .… ပန္းခ်ီေကာင္းေကာင္းဆြဲလို ့ရနိုင္မဲ့ ေနရာတစ္ခုေတာ့ ေတြ႕ေကာင္းပါရဲ႕ ။
အိမ္ေရွ႕ဆီမွ ဘဲလ္သံႀကားသည့္အခါ ခါးမွာပတ္ထားေသာ အဝတ္ကုိခႊ်တ္ကာ အခန္းထဲမွထြက္လာခဲ႕သည္ ။
" Ziyi … ေရာ့ ငါ့လက္ထဲက ဗူးေတြကူသယ္ေပးဦး "
မနိုင္မနင္းနွင့္ အိမ္ေပါက္ဝမွာရပ္ေနသည့္ Fan Cheng Cheng ဆီမွ ဟင္းဗူးေတြအာ လက္ေျပာင္းယူလိုက္ရင္း တစ္ဖက္ကလည္း တံခါးကိုျပန္ပိတ္လိုက္သည္ ။
" မားမားကလည္း သူ ့သားအရင္းထက္ ဘာမွမေတာ္တဲ့ ဒီသားအတြက္ပဲ စိတ္ေတြပူျပီး ဟိုဟာပို ့ခိုင္းဒီဟာပို ့ခိုင္းနဲ႕ …… "
မီးဖိုခန္းထဲ တန္းဝင္သြားသည့္ Cheng Cheng ဆီမွ စကားသံက Ziyi နားထဲတိုးဝင္လာသည္ ။ Ziyi နႈတ္ခမ္းကို လက္ျဖင့္အသာအုပ္လ်က္ ခပ္ဖြဖြရယ္ျဖစ္သည္ ။
ဟုတ္ပါသည္ ။ Ziyi သည္ သူ၏ဝါသနာေႀကာင့္ အလုပ္ေကာင္းေကာင္းလုပ္ျဖစ္ရန္ ေပက်င္းတြင္ တိုက္ခန္းဝယ္၍ တစ္ေယာက္တည္းေနျဖစ္ခဲ႕သည္ ။ မိဘေတြနဲ ့ ခြဲေနရသည့္သူ ့အတြက္ ဒီေရာက္မွခင္ျဖစ္ခဲ႕ေသာ သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သည့္ Fan Cheng Cheng ၏ မားမားက အျမဲတမ္းအတြက္ စားစရာတစ္ခုမဟုတ္ တစ္ခုအျမဲထည့္ထည့္ေပးသည္ ။
